I got you (+12)

waarom zou ik

Het stappen ging moeilijk, maar het ging. Ze stond stil aan de trap en zag het scenario terug dat zich hier had afgespeeld. Ze wou een stap zetten naar beneden, maar dat lukte niet zoals plan. Ze viel voorover op de trap. "Ik dacht het niet!"riep een stem achter haar en greep haar pols net op tijd vast,"Jij gaat ook niet naar waar ik je niet kan volgen." Jess voelde twee sterke armen om haar heen die haar vastklemden. "Laat me los."zei ze stil,"Ik ga hier weg." "Je kan nergens heen, schat."zei Korim en drukte haar nog harder tegen zich aan. "Het is allemaal voorbij."zei ze en duwde zijn armen van haar af. "Je moet blijven."zei Korim en greep haar pols weer vast. "Waarom zou ik?"vroeg Jess deels kwaad,"Heb je dan geen sletje meer om je bed warm te houden?" Korim keek haar geschrokken aan. "Dat heb ik nooit gewild, Jess."zei hij en probeerde zijn tranen in te houden. Dat ze zoiets zei deed hem pijn. "Ik hou van je, Jess, maar daag me niet uit."zei hij en trok haar weer naar hem toe,"Ik laat je nooit meer gaan, nooit." Ze begon de tranen in zijn ogen te zien en kreeg zelf ook al tranen. "Je moet me laten gaan."zei ze en keek hem serieus aan. Korim wou natuurlijk alleen het beste voor haar, maar het idee haar te laten gaan... Dat was wel het laatste wat hij zou doen. "Als jij me verlaat, neem je mijn gevoelens mee."zei hij,"Ik wil niet dat je gaat. Dan sterf ik nog liever." Jess keek hem aan en wist niet onmiddellijk wat te zeggen. "Kom dan mee."zei ze snel en keek hem verwachtingsvol aan, maar nog tijdens dat ze het vroeg schudde hij zijn hoofd. "Ze zouden ons vinden en vermoorden."antwoordde hij en nam voorzichtig haar hand vast, "Ik kan hier niet weg en ik laat jou niet gaan." Jess keek naar de grond om zijn ernstige blik te ontwijken. "Bewijs het."zei ze. "Bewijs wat?"vroeg Korim en keek haar onbegrijpend aan. "Bewijs me dat je van me houdt."zei Jess simpel en keek hem net zo serieus aan als hij haar aan keek. Korim knikte en slikte. "Hoe kan ik dat bewijzen?"vroeg hij, "Hoe kan ik iets laten zien dat ik voel?" Jess trok haar schouders op en wandelde weg van de trap, terug naar haar kamertje.