I got you (+12)

het mes, het bloed, de belofte

Jess zette zich neer op het bed naast Jara die nog aan het bekomen was van de schok. De volgende keer zou het erger worden, dat wisten ze allebij. Korim sleep het mesje wat en gaf het terug aan Jess. "Wat heeft je hier gebracht ?" vroeg Jess en keek Korim aan. "Verslaving." was zijn antwoord. Jess keek hem vragend aan. "Ik was een echte vrouwengek. En bovendien verslaafd aan drugs."legde hij uit,"Ze beloofden me zodanig veel luxe uitgedrukt in verslavingen zoals drugs dat ik niet kon weigeren. Het was mijn taak geworden om jonge meisjes als jullie te misbruiken." Jess keek hem diep in zijn ogen aan en dacht aan hoe hun situatie plots rechtsomkeer had gemaakt. "Ze gaven me dit mes en zeiden dat hierop het bloed zou komen van de maagden die tegenwerkten." ging Korim verder, "Ik vond het in het begin best grappig, maar hoe langer het duurde, des te meer vond ik het gemeen van me. Toen jij hier kwam wou ik je geen pijn meer doen. Ik vond je er te mooi  voor." Hij omhelsde haar stevig en gaf haar een kus. "Hoe bedoel je ?"vroeg Jess. "Ik voel me schuldig."antwoordde Korim en liet zijn hoofd zakken. Jess had medelijden met hem en drukte hem tegen zich aan. "Rustig maar, je kan alles nog wel rechtzetten." zei Jess en ging door Korims haren heen. Die waren opmerkelijk zacht en lang. Ze voelde hoe een traan op één van haar handen drupte. "Huil niet, je bent een volwassene, geen klein kind."zei ze serieus en schudde hem even over en weer. Korim keek haar even kwaad aan en schudde zijn hoofd toen hij haar lieve glimlach zag. "Jij bent toch niet te onder schatten he."zij hij en gaf haar een duwtje.