I got you (+12)

duwtje hier, brokken daar

Na een aantal keer opnieuw indommelen, stopte Korim met haar in slaap te laten vallen. "Als je wakker bent ben je even schattig hoor."lachtte hij. Jess gaf hem een duwtje in het gezicht om te laten merken dat ze nog niet goed wakker was. Korim bleef lachen en gaf een duwtje terug. Jess keek hem venijnig aan en gaf hem een stevige por in zijn zij. Even kromp hij inneen van het schrikken en keek Jess gepijnigd aan, maar nadien nam hij op een leuke manier wraak: Hij gaf haar een kusje en keek haar lief aan. Natuurlijk, schijn bedriegd. Kort erna veranderde dat lieve puppygezichtje naar een ondeugend gezicht. Jess zette zich al schrap voor zijn actie, maar kon hem niet stoppen. Hij nam haar vast en legde haar rond zijn nek alsof ze een gevangene was die niet kon lopen. Jess spartelde en sloeg in het rond. Daarbij sloeg ze twee keer in zijn gezicht, gooide ze de luster van het plafond en daarbovenop stootte Korim zich minstens drie keer aan dezelfde tafel. Best een idioot zicht. Na al dat geplaag en geplunder besloten ze zich weer als twee volwassenen te gedragen. Dan pas zagen ze de ravage die ze hadden aangericht. Jess mond viel open bij het zien van de beschadigde tafel en de gevallen luster. En natuurlijk vreef Korim over zijn voorhoofd en knie van de pijn. Ze keken elkaar even aan waarna Jess zich naar Korim toe draaide. "Kon je me niet op een andere manier wakker maken?"vroeg ze en keek hem verwijtend aan. "Nu gaat het mijn schuld nog zijn ook."zei Korim daarop. "Helemaal niet."zei Jess en keek hem schattig aan. Kort daarna gooide ze ijskoud water naar hem en probeerde haar lach in te houden.