Bazı kadınlar vardır yaz gibi rengarenk güllük gülistanlık. Birde ötekiler vardır, ötekileştirdikleriniz ben gibi siyahın tonu olanlar kış gibi soğuk kadınlar. Kadın kışı seviyordu soğuğu seviyordu karı, yağmur, çamuru seviyordu..
O tüm bunların altında yatanları seviyordu aslında ıssız kalan sokakları, en uzun geceyi. Hani o suya düşen hayalleri vardı ya bu kadının hah işte kadın o suya düşen hayallerin üstünün buz tutmasını seviyordu. Kanayan yaralarının sabaha karşı kırağı çalmasını seviyordu kadın. Soğukta hissedilmezdi acı karanlıkta kalabalık olmazdı sokaklar en önemlisi yağmura karışırdı göz yaşları kimsenin ruhu duymazdı.
Kadın düşünürdü hep intihar etmeyi... Geceden tek sağ çıkış noktasıda oydu aslında sabah olduğunda bir anlamı kalmazdı ki intihar etmesinin o hep yalnızdı ne olacaktı sanki intihar etse ?
O kadın o sim siyah buz gibi soğuk kadın aşktı o özgürlüktü o devrimdi o özgünlüktü herkes onun doğruluğunu bildi herkes onu beğendi herkes onu sevdi ama kimse ona aşık olmaya yeltenmedi çünkü o imkansızdı o sonu meçhuldü..
Kadın kışa aşık gibiydi uzaktan ama değildi aslında kadının ruhu kıştı, kadın kışın ta kendisiydi.
Ama meçhule yürümeye cesaret edemedi kimse..
Bu yüzden bilemedi kimse o kış ruhlu kadının da bahara muhtaç olduğunu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bendeki sen
Genç Kız EdebiyatıBu kitabı yazıyorum çünkü sebebi yok işte belki bende birazda sen bulursun diye benzer hayatlarda aslında birbirine çok yakın ama yabancı iki insanızdır belkide olamaz mı?
