I Wish I Never Met You (Edited)

Chapter 34

CHAPTER 34

Isang buwan na ang nakalipas noong umalis kami sa Batangas, nangyari ang pinaka-masayang pangyayari sa buhay ko. Wala naman akong pinagsisihan sa nangyari sa amin ni Caleb. Kahit lasing kami pareho noong gabi na iyon pero aware naman kami sa ginagawa namin, ang totoo niyan mas lalo ko pa ata siyang minahal. Hinding hindi ko makakalimutan yung sinabi sa akin ni Caleb bago kami bumalik sa Maynila.

Nagising ako sa liwanag ng sikat ng araw. Ang sakit ng ulo ko at pati na din ng katawan ko, ayoko pa sanang gumising ang ganda kasi nang panaginip ko. May umungol sa tabi ko. OMG! Don't tell me hindi panaginip yung lahat?! It had been too real. I turned my head slowly. I grasped for the sheet to cover my body. Nagising si Caleb pero nakapikit pa din siya. I watched him stretch and turn. Kinapa niya yung katawan ko sa katabing unan at napadilat siya nang wala siyang makapa.

"Good morning bhie." He said seductively.

"It's afternoon already babe." He reached for me. Napahiga ulit ako sa kama. He buried his face on my neck, inhaling my scent. Tumayo siya at mabilis naman akong umiwas ng tingin. Nahihiya pa din kasi ako. Pinulot niya yung boxer shorts niya at isinuot.

"We've missed breakfast and lunch. I'm sure nagtataka na sila." He grinned. Dahil doon ay napabangon agad ako ng kama.

"Hala! Anong sasabihin natin?" hysterical kong tanong sa kanya.

"Akong bahala. Ikaw na ang mag-shower dito, doon na lang ako sa kabilang kwarto o baka gusto mo naman sabay na tayo para tipid sa tubig?" binato ko na lang siya ng unan dahil sa pagbibiro niya. He bent and kissed me and went out of the room.

Tumayo na din ako at dumiretso sa bathroom. Pagbaba ko ng hagdan. Hindi na pala namin kailangan mag-explain pa kasi naman yung mga bangag nagkalat na naman sa sahig. Hilig na talaga nilang matulog sa salakapag mga lasing, may kwarto naman sana.

"Sabi ko na ganyan na naman sila." napalingon ako kay Caleb na ngayon ay bagong ligo na. Nag-inuman kami kagabi hanggang alas dos ng madaling araw at ito nga ang kinahinatnan. Inaya ako ni Caleb na kumain ng bruch sa may kusina at pagkatapos nagtungo kami sa lighthouse malapit lang sa bahay. Inakyat namin hanggang sa pinakatuktok, hiningal kami parehas ang taas naman kasi saka medyo nakakalula.

"After we graduate let's get married." I looked at him with a shocked face.

Hanggang doon na lang 'yon. Lahat ng nararamdaman ko ay iniwan ko na sa Batangas at ngayong nakabalik na kami sa Manila babalik na din kami sa masakit na katotohanan na kinamumuhian ko sila, silang mag-ina na sumira sa masaya at perpekto kong pamilya.

Bakit ba sa gagawin ko pakiramdam ko ako pa yung masama at kontrabida? Gusto ko lang naman na malaman nila yung pakiramdam ko. Hindi ko na sinabi kay mama yung nalaman ko dahil alam kong pipigilan lang niya ako at ayokong mangyari 'yon.

Ngayon ang balik nina Caleb at ng mommy niya galing Singapore at ako ang susundo sa kanila sa airport. Ang tagal ko ng hinintay 'to. Nandito na ako sa airport at hinihintay sila Caleb.

"Bhie!' I smiled tenderly. Tumakbo siya at niyakap ako ng mahigpit.

"I miss you so much!" sabik na saad ni Caleb

"I miss you too." He gave me a peck on my lips. Niyakap niya ako ng mahigpit. Sabik din akong niyakap ni Toni at ngayon ay sinuklian ko na iyon ng mahigpit na yakap. She's my half sister in father side habang si Caleb kapatid niya sa mother side, so hindi kami blood related ni Caleb sadyang ampon lang talaga siya ni Daddy.

Nawala ang ngiti ko ng marecognize ko yung papalapit na babae sa amin. She's so gorgeous and elegant as ever. She's smiling at us.

"Hello guys!" kung wala pa siguro akong ideya kung kayninong anak si Caleb ay baka magulat ako at umiyak sa harap ng babaeng ito. Ngunit nagkakamali siya, kaytagal kong hinintay ang pagkakataong ito.

"Mom, I want you to meet Tiffany. Tiffany, my beautiful mom." galak na galak na sabi ni Caleb habang ako naman ay nakatuon lamang ang tingin sa Mommy niya.

"Ikaw lagi ang topic namin Ate, paano si Kuya ay adik sayo." natatawang sabat ni Toni

"Oh I know who you are Tiffany." She smiled tenderly.

"Of course you do." I gave her a lopsided smile and I raised my left eyebrow.

"Oh? I saw your picture on my son's wallet. You're so pretty hija." sarkastiko akong ngumiti kaya naman nahalinhan ng pagtataka ang Mommy niya.

"You're stating the obvious Ma'am" I said sarcastically. I want to burst into laugh. Naiinis na siya kasi tumaas na yung kilay niya at si Caleb naman ay lalong humigpit ang pagkakayakap sa baywang ko.

CALEB'S POV

One month without Tiffany is like a pure hell! I miss her so much! Hindi ko naman na-enjoy ang vacation puro si Tiffany na lang kasi ang laman ng utak ko. Mahal na mahal ko talaga siya at lalo ko pa siyang minahal noong gabing may nangyari sa amin. Pakiramdam ko ay wala ng makakapagpahiwalay pa sa aming dalawa. We made love more than once that night. Imagine lasing pa kami ng mga lagay na 'yon. Pagkatapos naming grumaduate ay aalukin ko na siya ng kasal.

Nakita ko si Tiffany na naghihintay, hindi ko na napigilan ang excitement ko kaya naman tumakbo na ako papunta sa kanya.

I hugged her so tight. D*mn I miss her so much. Her natural scent, her hugs and kisses. I gave her a peck on her lips kahit bitin okay lang.

"Mom, I want you to meet Tiffany. Tiffany my beautiful mom."

Oh I know who you are Tiffany."

"Of course you do." Nanlalaki ang mga mata ko sa paraan ng pagsagot ni Tiffany kay Mommy. Nagalit ba siya at kanina pa siya naghihintay? Ano na naman bang problema niya at pati nanay ko tinatarayan na niya? Nagulat si Mommy sa sagot ni Tiffany.

"Oh? I saw your picture on my son's wallet. You're so pretty hija."

"You're stating the obvious Ma'am" Sh*t naaasar na ako. Si Mommy tumaas na ang isang kilay at kapag ganun ibig sabihin napipikon na siya.

"Tiffs" binigyan ko siya ng maawtoridad ngunit nakiki-usap na tono upang malaman naman niyang hindi na ako natutuwa.

"Just kidding! Hello Ma'am, I'm Tiffany Javier but you can call me Tiffs for short. I'm really glad to meet you. You're so beautiful and gorgeous." sabik na saad ni Tiffs kapit sa may braso ni Mommy.

"Wow. Thanks. I'm Maggie del Rosario and call me Tita na lang." Lintek na kinabahan ako dun. Nag wink sa akin si Tiffany pero bakit iba yung pakiramdam ko para siyang witch sa paningin ko, yung tipong nababalutan ng itim na aura. Ibang makatingin kay mommy eh. Ayaw ba niya kay mommy?