#HardLife

Deel 5

Perspectief Safouane

Ik besluit maar om naar huis tegaan ik stapten mijn auto in en reed richting thuis. Ik stapten mijn auto uit en liep naar binnen. Ik liep snel naar boven kleedden me helemaal om en liep terug naar beneden ik besluit nog om een filmpje te kijken.
2uur later...
De film was afgelopen en hoorde een paar stemmen maar daar trok ik me niks van aan. Ik wou juist mijn schoenen aandoen tot dat ik iets scherp voelde in mijn buik, niet veel later werd alles zwart voor mijn ogen.

Perspectief Inaya

Ik zakte op de grond en schreeuwde het uit ik liep naar Safouane die er halfdood uitzag overal maar letterlijk overal was bloed
Saifdedineeeeeee!!!!!!! Riep ik
Inaya ga nu maar dan ook nu al je spullen pakken we moeten hier weg zei Saifedine
En Safouane dan zei ik huilend
Die ga ik nu naar het ziekenhuis brengen oke ik bel Imad en dan ga je met hem mee zei Saifedine
Ik liep naar boven en sloeg alles kapot wat er maar was eerst mijn ouders nu Safouane zo zat ik 10 minuten lang te huilen en riep heelhard ALTIJD HEB IK TEGENSLAGEN!!!!
Opeens voelde ik 1arm op mijn schouder en uit reflex sloeg ik heel hard
Hee rustig kleintje zei Imad
Omg sorry en huilden het weer uit
Oh kom hier kleintje en Imad nam me in zijn armen
Gaat hij dood vroeg ik aan Imad
Laten we van niet hopen zei Imad
We blijven zo één 5min totdat we onder iets hoorden
Blijf hier en pak alles in zei Imad en haalde een gun uit
Ik deed maar wat hij zei en even later hoorden ik 4knallen.
Het zal toch niet Imad zijn dacht ik in mezelf
Inaya we moeten door!! Riep Imad
Ik kom zei ik
Met al mijn spullen liep ik naar onder waar ik een doodde man zag liggen ik schrok en zag een brief waarop stond
Dit is pas het begin ik wacht op mijn geld... Er gaan nog meer gekke dingen gebeuren
Ik schrok en liet het papiertje vallen. Imad nam het papiertje en leesten het brief toen keek hij mij medelijdend aan.
Kom Saifedine wacht op ons zei Imad
We liepen de auto ik dacht hoe het zal komen zoveel vragen maar geen antwoorden.

Perspectief Saifedine

Saifdedineeeeeee!!!!!!! Riep Inaya
Inaya ga nu maar dan ook nu al je spullen pakken we moeten hier weg zei ik
En Safouane dan zei inaya huilend Die ga ik nu naar het ziekenhuis brengen oke ik bel Imad en dan ga je met hem mee zei Saifedine lekker dan nu zag Inaya haar broer half dood ik pakte Safouane op en legde hem in de auto onderweg naar het ziekenhuis belde ik Imad even op
Fakka broer zei Imad
Imad ga nu nu nu naar mijn huis Inaya is dat!! Riep ik door de telefoon
Hee rustig man zei Imad
Dat gaat niet Safouane is denkik dood ik ben nu in de auto richting het ziekenhuis aant tijden zei ik
How wat is gebeurt man zei Imad
Leg ik je later uit ga nu naar mijn huis Inaya is daar zei ik en haakte af

Perspectief Imad

Ik was me thuis dood aant vervelen totdat Saifedine me belde.
Fakka broer zei ik
Imad ga nu nu nu naar mijn huis Inaya is dat!! Riep saifedine door de telefoon
Hee rustig man zei ik
Dat gaat niet Safouane is denkik dood ik ben nu in de auto richting het ziekenhuis aant tijden zei Saifedine
How wat is gebeurt man zei ik
Leg ik je later uit ga nu naar mijn huis Inaya is daar zei saifedine en haakte af.
Ik haasten me en liep naar mijn auto richting Inaya. Daar aangekomen zag ik overal bloed what the fick is hier gebeurd. Boven hoorden ik van alles kapot gaan en hoorden nog ALTIJD HEB IK TEGENSLAGEN ik liep snel naar boven en zag Inaya en alles lag op de grond ik zetten me hand op haar schouder en uit het niets sloeg ze me.
Hee rustig kleintje zei ik
Omg sorry zei Inaya en huilden het uit
Oh kom hier kleintje zei ik en nam haar in mijn armen
Gaat hij dood vroeg Inaya
Laten we van niet hopen zei ik
We blijven zo één 5min totdat we onder iets hoorden
Blijf hier en pak alles in zei ik en haalde een gun uit
Ik liep naar onder en zag een man hij richten op mijn maar ik was hem voor en schoot 4keer in hem.
Inaya we moeten door!! Riep ik
Ik kom zei Inaya
Inaya kwam met al haar spullen naar onder ze schrok wel toen ze de man zag. Ze liep naar de man en haalde een brief uit ze las de brief ze schrok ervan en liet hem toen vallen.
Ik pakten het brief en las het ik schrok er zelf ook van en keek haar medelijdend aan.

Arme Inaya dit is nog maar het begin lieverd...