Chapter 1: Mommy!

331 6 0
                                    


It's good to be back again dito sa bahay namin sa mundo ko. Eto namang si Iverson, ang kulit kulit. Palibhasa kasi, nagmana sa tatay niya. Ewan ko ba.

"Iverson, Jeremy! Halina kayo dito." tawag ko sakanila. Papaliguan ko na kasi sila dahil basang basa nanaman sila sa pawis at malapit na rin kasing mag-dinner. Takbo nanaman ng takbo.

Lio and I became more sweet with each other. I can see everyday the want of Lio to take care of our children. Ang saya niya everytime na maglalaro sila.

And I don't want that to disappear one day. Oh no. Gusto ko palagi silang masaya and if ever man magkaproblema, I'm here.

"Mommy, mamaya na lang po." Iverson said habang pareho silang hinihingal. They're both 5 years old pero mas matanda si Iverson kaysa kay Jeremy. They're only 5 yet they can run, walk, and even talk straightly.

Jeremy Christian Anderson was our second child and Lio was so happy dahil Andoon siya sa tabi ko ng manganak ako.

But we are so blessed dahil nabiyayaan kami ni Lio ng mga matalinong bata.

"Halina kayo. Where is Daddy Lio?" Jeremy is just about to speak when,

"I'm here!" I heard a shout mula sa labas. Pumasok si Lio na basang basa ang shirt at buhok dahil sa pawis. Just like his son.

"Why are you even running? Malapit na tayong kumain at maaga pa tayo bukas. You should know that, dad." sabi ko habang pinupunasan si Iverson gamit ang bimbo na dala ko. Lio gave me a kiss on the cheek saka kinuha ang isang bimpo para punasan si Jeremy.

"Sorry mommy. Ang saya lang po kasi maglaro eh." Jeremy Said while smiling.

"Masaya nga but you should know your limitations." I said bago tinawag yung Yaya nila na galing din sa EK. Nagdala na ako para may magasikaso kay Iverson at Jeremy.

Nang makuha na ni Anria si Iverson, lumapit ako kay Lio na ngayon ay naliligo sa sariling pawis.

Hinigit niya ako sa bewang saka ako hinila papalapit sakanya. I smiled saka pinunasan ang mukha niyang Puno ng pawis.

"I shouldn't put you incharge for Iverson and Jeremy."

"I'm raising them well." he said, kind of pointing out na magaling siyang mag-alaga ng bata. Yeah right.

"Will you do that to her too?"

"I will." palapit na kami ng palapit. He was just about to kiss me ng marinig namin ang isang iyak mula sa kwarto namin.

We both sighed and laughed.

"Great timing ng anak mo." sabi ko saka na naglakad patungo sa kwarto namin. I saw her crying on her crib. Kinuha ko siya saka pinatahan.

We already have our third child. Her name is Cyrene Selene Anderson. It's a girl and they know what Lio's expression was back then. Priceless!

"I think Baby Cy is hungry." sabi ni Lio na kakapasok lang ng kwarto. Lumapit siya saamin saka niya hinalikan ang noo ni Cyrene. Ngumuso ako. More like humihingi rin ng kiss.

I heard him chuckle before giving me a kiss on the lips. I smiled.

"Go take a bath. Hihintayin ka namin sa dining room."

"Okay." He agreed before kissing me on the lips, got his towel and went straight to the bathroom.

"And you little munchkin will now eat." sabi ko before kissing her nose.

Kontento na ako. Even though we already have 3 kids, I'm still lucky dahil Andyan si Lio. He never left by my side. I know he will always love me. He will always love us.

~*~*~

"Hindi ka ba excited for tomorrow?" I asked habang inaayos ang mga gamit namin.

Tulog na ang mga bata. Ngayon ay inaayos na namin ang mga damit namin dahil bukas na kami babalik sa EK.

"Excited naman. I just remembered what happened back then. You know? Jendranica, Caspian, the war, the revenge."

I sat on his lap bago ikinawit ang mga braso ko sa leeg niya. He rested his arms on my waist.

"Bakit mo pa ba inaalala yun? Tapos na yun. Past na yun." I said, reassuring that everything will be okay pagbalik namin sa EK. I just know since wala naman na atang mangyayareng maganda. I mean you can feel it. 

Right?

"I don't know." He shrugged. "I just don't want to happen what happened back then."

"It won't." I said bago siya hinalikan sa labi. It should just be a peck pero hinigit niya ako that's why my lips stayed on his lips for a while.

Hindi ko namalayan, nakahiga na pala kami Sa kama namin. His shirt is nowhere to be found, same as my shirt. Tatanggalin pa sana niya yung Suot kong pajama ng biglang may kumatok sa pintuan namin.

"Mommy!" It was Jeremy.

"Daddy, alis na." I whispered to him. He groaned saka isinubsob ang ulo sa leeg ko.

"Mommy!" Mas lumakas ang pagkatok ni Jeremy sa pintuan namin pero hindi pa rin umaalis si Lio.

"Lio." This time, umalis na siya sa taas ko. I got his shirt saka dumiretso sa pintuan. There I saw Jeremy crying.

"Honey, what's wrong?" I asked. He hugged me saka isinubsob ang mukha sa leeg.

"Mommy, I had a bad dream." Sabi niya habang patuloy pa ring umiiyak.

Lumapit saamin si Lio, still topless saka hinagod ang likod ni Jeremy.

"Tama na baby." I said pero hindi parin siya tumatahan. "It's just a dream. It's not true." at para bang magic word. He stop sobbing pero lumuluha parin siya. He looked at me.

"It's not?"

"It's not baby." sabi ni Lio. He got Jeremy saka siya pinatahan ulet.

Sabay naming ihinatid si Jeremy sa kwarto nila Iverson at Cyrene. We tucked him to bed and said our goodnights. Hinalikan din namin sina Cy at Iverson sa kanilang mga noo before we finally left.

Pagalis namin, we both smiled. I touched he's bare chest saka kinurot kurot ang kanyang nipple. He groaned in frustration.

"Ma!" I giggled saka na Tumakbo patungo sa kwarto namin.

~*~*~

The Lost Diamond AppleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon