The Lost Diamond Apple

Chapter 11: Queen Faye

I opened my eyes to the rays of sunshine and sighed.

Simula pa kagabi, simula pa talaga kagabi, hindi na ako mapakali. Hindi ako makakain ng maayos. Hindi ako makapag-isip. My mind is in chaos right now. Hindi ko na nga nakakamusta ang mga villagers.

I sighed, turned to look at the ceiling and closed my eyes again.

Mas mabigat to kaysa sa naranasan ko nung kasama mo ang mga dwende. Alam na alam ang kalaban noon. Ngayon, hindi mo alam kung sino ang kinakalaban mo. Hindi mo alam kung anong personalidad niya, kung anong kakayahan niya o ano ang kapangyarihan.

All I have is her name, the background but not the personality and all.

Hindi ko alam kung paano aatake. Hindi ko alam kung saan magsisimula. Hindi ko alam kung anong.. kung anong gagawin!

I'm so frustrated!

I groaned and took a pillow to cover my face.

Nang may maramdaman akong humawak sa kamay ko. It made me calm down. It made me feel like today is just some normal day with my same routine.

"Anong gagawin ko? Anong gagawin natin? This is so frustrating Lio." tumayo ako saka siya hinarap. "Paano na lang ang mga villagers? Paano sila mabubuhay? Kung wala ang mansanas na iyon, hindi sila makakapagtanim. Wala silang mahuhuling isda. Paano sila mabubuhay?"

Habang sinasabi ko ang mga salitang yun, napansin ko din na pati si Lio, hindi alam ang gagawin. That apple is a very big responsibility of our kingdom. Hindi pwedeng mawala yun ng basta basta.

Kailangan naming makahanap ng solusyon as soon as possible.

"Ma, calm down for a while. Walang magagawa ang pagpa-panic natin. It's not healthy." He looked at me and smiled saka niya hinawakan ang kamay ko. "We'll seek for someone's help."

"Iverson is missing and the apple is missing. Bakit ba ganito Lio? Akala ko ba tapos na ang mga pangyayareng ganito sa buhay natin? Why do stuff like this come jumping around again?"

"We'll figure it out. I told you, we'll seek for help." He kissed my forehead and smiled. "I know you're hurt but I'm hurting too. The least thing we could do is stay calm para makapag-isip tayo ng solusyon?"

I looked at him straight in the eyes and smiled.

"Okay?"

"Okay."

~*~*~

I'm here at the library. Trying to calm myself. Trying to look for solutions. Trying to find answers.

But nothing. I end up with nothing.

Then napagpasyahan kong tumayo at maglakad-lakad. Maybe maulet ang nangyare noon na may bigla na lang nagpakita na libro finding a solution para maibalik ang buhay ng mga magulang ko.

Damn, I'm so freaking tired of everything. Pero hindi ako pwedeng sumuko. My son and the life of the kingdom is at it's stake at hindi ako pwedeng maging mahina kung hindi, babagsak at babagsak lahat ng pinaghirapan ng pamilya ko.

Habang naglalakad ako sa Isle XYZ, hindi ko alam pero naakit ako ng isang libro. Hindi ko alam, bigla na lang akong hinila ng libro pero wala namang ginagawa saakin.

Ito na ba yung sinasabi ko na libro?

I got it and opened it and there I saw a solution.

Well, for starters I don't know how I will use this as a solution but I think this might be a way.

~*~*~

"Where's Lio?" Tanong ko sa mga kasambahay na kasalukuyang naglilinis.

"Nasa garden po ata, Queen Elizabeth."