İçinde tutarsın,belki tutmak zorundasındır bazı şeyleri. Söylersen birçok insan kırılacak,incinecek diye korkarsın. Sırf onları kırmamak için kendin kırılırsın. Yine de susarsın sanki cam kırıklarıyla doluymuş gibi ağzın. Daha fazla sessizleşirsin hatta. Kendinden uzaklaştığını hissedersin ama hiç halin yoktur kendine çeki düzen vermeye. Ağlamaktan bile halin kalmamıştır hatta. Gülümsemek bir maskedir yüzümüzde. Çünkü ağlarken de gülümseyen insanlarız biz. İçinde çığlıklar,fırtınalar kopar, ama sen gülümsersin hayata. Bu inat gibi biraz da "Sen ne yaparsan yap ben mutluyum."demek gibi bişey. Acaba hayatı inandırabiliyor muyuz? Gerçi buna bazen ben bile inanıyorum. İyi oyuncularız biz doğuştan profesyonel...
Çok mu şanslıyız yoksa çok mu şanssız? Ve bi de çok kaptırma kendini hayata. Gözyaşlarını öyle hemen akıtma mesela. Çünkü çok gerektiği anlarda ağlayamazsın. Ve çok fazla anlam yükleme öyle her insana. Çok güçlü olman lazım. Gerektiği yerde taş kalpli...
Umursamaz ol seni sevmeyeni bırak sende sevme. Ve her fırsatta gülümse hayata. Ağlarken bile gülümseyişini yapıştır suratına. Ve sakın hayal kurmaktan vazgeçme. Çünkü onlar bizim gibilerin sahip olduğu tek şey...
Güçlüsün sen güçlü.. Sandığından ve bildiğinden daha fazla
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünceler
PoesíaNe kadar anlatırsan anlat. Hiç kimse seni, senin istediğin şekilde anlayamayacak. Üzgünüm ama seni anladığını söyleyen insanların bile sana yalan söylediğini fark edeceksin bir süre sonra. O saatten sonra hiç bi insana güvenesin gelmiyor. Aksine sad...
