Bazen sevdiğimizi sandığımız insanlar için oldukça saçmalıyoruz. Dedim ya sevdiğimizi sandığımız için. Acaba gerçekten sevsek birini onun için kim bilir neler yaparız hiç sevmediklerimizin önüne dünyaları seren bizler. Biz kızlar değişik varlıklarız bi çiçeğe bile bi erkeğin kıza gösteremeyeceği ilgiyi gösteriyoruz. Biz ufacık sevgi tanesi görsek aşkla koşuyoruz o kırıntının sahibinin peşinden. Bazı hem cinslerime özenmiyor değilim. Fazla gamsızlar sanki ne olursa olsun onların canı yanmazmış gibi,taş kalpli, biraz fazla cesur. Tabii bizlerde cesuruz ama bir yere kadar. Bu güne kadar nerde güvenilmeyecek insan varsa gittim buldum onlara güvendim. Canım yandı. Her yere düşüşümde kalkmak istemedim düştüğüm o yerden. Sanki orada tüm insanlardan kaçabilirmişim gibi gelirdi. Oysa canımı yakanlara fırsat vermekten başka bişey değilmiş. Aldığım her darbe yediğim her kazık sayesinde şuan biraz daha mantıklı düşünebiliyorum. Hayat zaten böyle canım iyi taraflarını görmek için çabalamamız gerek. Bu hayat senin bi sabah kalktığında tüm hayallerin gerçekleşmiş olmayacak. Olmasını istediğin herşey için çaba sarf edeceksin. Giden insanlar için fazla üzülme. Hayatın sana neler armağan edeceğini bilemezsin....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünceler
PoesiaNe kadar anlatırsan anlat. Hiç kimse seni, senin istediğin şekilde anlayamayacak. Üzgünüm ama seni anladığını söyleyen insanların bile sana yalan söylediğini fark edeceksin bir süre sonra. O saatten sonra hiç bi insana güvenesin gelmiyor. Aksine sad...
