Yazmak bi bağımlılık sanki benim için yada olan biten herşeye attığım sessiz bi çığlık. Kendime dahi itiraf edemediğim tüm hislerin hayat bulması birazda. Ah tabi bide özgürüm bu satırlarda ne lafımı bölen var ne de beni yargılayan. İnsanlar olarak çoğumuz yargılanmaktan hoşlanmıyor biliyorum. Ama bildiğim bişey de var ki insanlar sırf inancınız kırılsın diye sizi yargılıyorlar. Evet belki her yaptığımız doğru değil ama biz robot değiliz. Yada mükemmel niteliklere sahip yaratıklar değiliz. Biz yaptığımız ne varsa onlar sayesinde kendimiziz. Yaşadığımız ne varsa gerçek kendimize attığımız bir adım. O yüzden ben yaptığım hiç bişeyden pişman değilim. Yapmadıklarımdan,sustuklarımdan pişmanım sadece.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünceler
PoesíaNe kadar anlatırsan anlat. Hiç kimse seni, senin istediğin şekilde anlayamayacak. Üzgünüm ama seni anladığını söyleyen insanların bile sana yalan söylediğini fark edeceksin bir süre sonra. O saatten sonra hiç bi insana güvenesin gelmiyor. Aksine sad...
