5. BÖLÜM

54 7 2
                                    

Bugün babamı görmek için hastaneye gidecektim bu yüzden  şirkete gitmedim. Hastaneye giderken yolda gördüğüm şeyle arabayı durdurdum ve hızlı bir şekilde arabadan inip olayın olduğu yere gittim. Küçük bir çocuk -en fazla 5 yaşındadır- bir duvarın dibinde ayaklarını kendine çekmiş kafasınıda bacaklarının arasına almış üstünde havlayan köpeği kovmak için umutsuzca çığlık atarken 17 -18 yaşkarında bir kaç çocuk onun bu haline gülüyordular...

Bu benim daha çok sinirlerimi bozarken onların yanına varmayı umursamadan onlara bağırmaya başladım..

"Heeeyyy!!!"

"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz???"

Benim sesimi duyup bana döndüler o sırada yanlarına varmıştım ve bende konuşmaya devam ettim

"Cevap verin!! Ne yatığınızı sanıyorsunuz??"

İçlerinden biri aptal gibi sırıtıp konuşmaya başladı.

"Eğleniyoruz burda... ne varr??"

"Ne mi var??" Bunlar benimle dalgamı geçiyorlar anlamıyorum ki

"Senin eğlencene sıçayım.. Böylemi eyleniyorsunuz siz...??"
Sinirlenmeye başlamıştım.  Bu küçük çocuğa bunu nasıl yaparlar?? Aklım almıyor...

"Adam olsan bu çocuğa böyle davranamazdın."
Benim sözlerim karşısında o da sinirlenmeye başladı.

"Sana nasıl eğlendiğimizi göstermemi ister misin??" Yüzüne yerleştirdiği iğrenç gülüşüyle sözleri ondan daha fazla iğrenmeme sabep olurken ona suratımı buruşturarak baktım.
Ve çocuk aramızdaki mesafeyi yavaş yavaş kapatırken ona öyle bir tokat attım ki yankılanan ses yüzünden sokaktaki bütün insanalar ne olduğunu anlamak için dönüp baktılar...
Çocuk ne olduğunu 2 dk. sonra anlamış gibi sol tarafına dönen suratını bana çevirdi. Gözlerini inanamıyormuş gibi kocaman açarken kahve gözleri yavaş yavaş siyah olurken ne yalan söyliyim korktum ama belli etmemek istercesine kafamı dahada dikleştirerek bu sefer ben yarım bir gülüş yerleştirdim yüzüme.

Beni öldüecekmiş gibi bakarken "sen kaşındın " dedi ve bir an beni evirip çevipip dövecek sandım. Elini havaya kaldırdı.

"Hııhhh!! Bende bir an düşündüm gerçekten ciddi mi?? Bir kıza el kaldıra bilir mi ?? Diye ama sen küçük bir çocuğu bu hale getirecek kadar şerefsiz birisin..."

Veee tokat suratıma iner......  ken biri çocuğun kolunu tuttu. Kim olduğunu göremiyordum çünkü arkamdaydı.

Arkamdaki kişi önüme geçtiği zaman kim olduğunu anladım bu benim yeni ortak olduğum şirketin varisi GÖLGE 'YDİ..
Gölge benim hakaret ettiğim çocuğu ve arkadaşlarını döverken sadece baka kaldım. Şok olmuş şeklide onlara bakarken salak gibi gözüktüğümün farkındaydım ama.....ne yapalım..
Ben Gölgeye bakarken küçük çocuğun hıçkırıkları arasından söylediği "yardım edinnn..." cümlesini  duyup küçük çocuğun yanına gittim. Köpeği güçlükle kovduktan sonra çocuğu yerden kaldırdım ve akan göz yaşlarını silmek için hamle yaptığım sırada küçük bedenini ürkekçe benden uzaklaştırdı. Çocuğun acizliği, ürkekliği, bulunduğu durum kalbimi parçalarken gözlerimin dolmasına mani olamadım.

Benim gözlerimin dolduğunu gören çocuk şaşkınlığını saklayamadı. Usulca bana yaklaşıp, ürkekçe minik elleriye akmak üzere olan göz yaşlarımı sildi. Bu sırada arkamızdaki hareketliliğin kesilmesindense kavganın bittiğini anladım.
Çocuk bana o kadar içten bir sevgiyle bakıyorduki dayanamayıp
"Sana sarılabilir miyim??" dedim.
Bunu sormamın sebebiyse banden korkmasını istemediğim içindi. Belki ona pat diye sarılırsan korkacağı için ona sarılmak için izin istedim daha fazla korkmasını istemiyorudum...
Yüzündeki gülümseme dahada içtenleşirken kafasını aşşağı yukarı salladı. Bende ona sımsıkı sarıldım. Gölgenin yanımıza gelmesiyle ayrıldık ve ayağa kalktım. Ve o aptalları yerde suratları dağılmış bir şekilde görmek hem şaşırtmıştı hem de keyfim yerine gelmişti. Gölgenin yüzünde pek bir şey yoktu sadece pudağı patlamıştı ve biraz sol elmacık kemiğiniz üzeri tahriş olmuştu -birimi tırmaladı onu ben sadece kız kavgalarında tırmalamayı görmüştüm- . Ona minnetle bakıp

KİMSİN ???Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin