Kara Melek

Yine kusura bakmayın..

Arkadaşlar bu sefer bölüm yazmam ama yine wattpad'e girebilirim. Hemde mutluluktan uçuyorum bu mutluluğumu sizlerle paylaşmak istiyorum. Ben bu gün annemle her zamanki gibi annem ile hastaneye gidiyorduk. Ve hastaneye gittik kardeşimin 20 dakika falan kalp atışlarını falan dinlettiler benim cuma günü doğum günüm olduğu için anneme hediye listesi veriyordum. Ama doktor geldiğinde kardeşimi incelemeye başladı ve ben çok Sıkılmıştım ten rengi gibi bir renkte gösteriyordu ve parmaklarını, tırnaklarını görmüştüm. Yüzünü kapatıyordu. Ben direk

-Ablasının güzelliğini gördü ve ben böyle ablamı hep görürsem dayanamam gelirim diye yüzünü kapatıyor.

Dedim ve annem, doktor ve doktorun asistanı gülmeye başladı. Sonra doktor gülmeyi bırakıp bize bir şeyler söyledi ve ben onları duyunca gözlerim dolmaya başladı çünki doktor haftaya erken gelin sancı falan fazla olursa seni doğumhane kapıları bekler. Gibi bir şeyler söyledi ve bu doğumun yaklaştığına dair bir mesajdı. Annemle ben çok mutlu olmuştuk ve doktor her şeyi sağlıklı falan dedi doğarsa sağlık ile problemi olmaz gibi bir şey dedi ve ben yine mutluydum. "Benim Junior'um dünyaya gelicek." Bunu düşündükçe gözlerim doluyor. Ve sonunda hastaneden çıkmıştık ben anneme yine Junior'un çantalarını hazırlayalım falan deyip başının etini yiyordum. Hastaneden direk babamın yanına gitmek istedim. Annemde olumlu bir cevap verdiği için babama gidip olanları anlattım. Babamda belli etmesede çok mutlu olmuştu. Eve doğru gitmeye başladık olayları düşünüp hayal kuruyordum. Hayallerimde öküzcüğüme düşman etmek vardı Junior'u. Ve annemle konuşmaya başladık.

- Anne Junior'a ben isim koyabilirmiyim?

- Hayır Ebrar olmaz.

-Ama anne benim 2. Kardeşime isim koyma hakkım var bikere taammı hıh.

- Ebrar ben doğurdum ben isim koyarım.

- Aman iyi be bari fikirlerimi söyliyim?

- Belki olabilir söyle bakalım.

- bir düşünelim. Oğuzhan, Ateş, Deniz, Yusuf daha aklıma gelmiyo evde liste yapacağım. ^-^

-Ebrar ya. Her neyse düşünsene cuma günü doğuyor. Sana doğum günü hediyesi almam.

İkimizde  Kikirdemeye başladık.

- Anne Hilal'e her türlü bana hediye alacak ama sizi bilemem.

- Tamam.

Eve geldik ve annem sıkılmış ve yorulmuş halde:

-Ebrar hiç üstünü değiştirme markete gideceğiz bez falan alacağız.

- Anne almıştık ama biz

-Kızım onlar büyük olabilir sen demiştin.

- Anne vazgeçtim tam olur gerçekten.

Annem net fikirli bir şekilde Hayır dedi ve markete falan gittik alış-veriş falan için gelmişiz bezleri bahane etmiş. Ve şu an eve gelmiş yatıyorum. Bu kadar konuşmak yeter dediğim gibi bölüm yazamayacağım ama wattpad'e girebilirim sizi yormak istemem kendinize iyi bakın byss. :*