Maximiliaan:Başlangıç

TUHAF DEĞİŞİM

Tam Leo gideli bir saate yakın olmuştu.Arthur odada ve yanında saat olmadığı için zamanın ne kadar geçtiğini sadece tahmin ediyordu.Birden kapı çalındı ve gelen sarışın mavi gözü çok güzel bir kızdı,tam arkasından Leo geldi.

-Biraz geç kaldık ama inan bana turnuvayı izliyen öğrenciler arasında Akilla'yı bulmak zor oldu

-Sanırım sana yardımım dokunabilir diye düşünüyorum.Aslında Leo 'nun anlatığı kadar kötü değilsin bence hatta böyle gayet sevimli duruyorsun dedi Akilla.

-Sevimli mi? Şaka yapıyorsun herhalde.

-İlk olarak şuradan başlıyalım benim her dediğimi kafanda bu kadar büyütme sonra da biraz iyi tarafından düşünmeye çalış.

-Ya evet mesela iyi tarafından düşünmeye çalışıyorum ölmediğime şükür etmem gerekir değil mi?

-Evet yavaş yavaş seninle anlaşmaya başladık sayılır.

-Ya ne demezsin

-İlk olarak yüzündeki yara izlerini kapatmaya çalışalım.

Akilla Arthur'a doğru yaklaştı.Elinde ki küçük şişenin kapağını açtı.Birden şişenin içinden çok çötü bir koku bütün odayı sardı.Arthur birden panikledi....

-Dur bir dakika o da ne?

-Benim yaptığım çok kuvvetli bir iksir işe yarayacağını sanıyorum.

-Nasıl yani daha önce o iksiri kimse üzerinde denemedin mi?

-İnan bana korkacak hiç bir şey yok.

Tam o sırada Leo Arthur'a doğru dönerek.

-Yapma Arthur inan bana Akilla bu işlerde en iyisidir.En iyisi olmasa yanına getirmezdim.

-Ne demek en iyisi olmasa yanına getirmezdim!

-Yani öyle demek istemedim. Biraz durumu idare etsen ne olur Akilla ; Arthur daha yeni geldi ve inan bana zor şeyler yaşadı.

-Burdan bakınca hiçte zor şeyler yaşamışa benzemiyor ama neyse

-Haha çok komik...

-İstemiyorsan ben gideyim sende bu çizik suratla kal.Yani sen bilirsin tercih meselesi tabi.

-Tamam gitme o şeyden içebilirim yani sanırım.

-Tamam iç o zaman inan bana işe yarayacak.

-Ya nedemessin...

İksirin tadı çok kötü değildi ama ne sonuç vereceğini tahmin etmek bile istemiyordu Arthur.

Leo Arthur'a şaşırmış bir şekilde bakıyordu.Gerçektende gözlerine inanmıyordu.

-Fena değil yani tamin ettiğmden daha iyi bence.

-Tabi iyi olacak ben yaptım o iksiri.

-Sonucu bide ben görseydim iyi olurdu bence.

-Aaa evet dur da aynayı sana vereyim.

Arthur aynada kendine baktı yüzündeki çiziklerin çoğu gitmişti.Kolundaki büyük kesik dışındaki morlukları da gitmiş sayılırdı.Akilla ona kibirli bir şekilde bakarak...

-Aslına bakarsan bir teşekkür bekliyorum.

-Tamam sonuç tahmin ettiğimden daha iyi çıktı denilebilir.

-Evet halen daha bekliyorum.

-Tamam teşekkür ederim.

-Tamam benim işim bitiyse ben gidiyorum.

Akilla yanınaki sandalyeden çantasını aldı ve o kibirli bakışıya gitti.Arthur Akilla'nın tam bir kendini beğenmiş olduğunu düşünmüştü.

-Bu ne ya tam bir baş belası o kibir o ego nedir?.

-Sen buna kibir mi diyorsun? Bence sen kibirli kız görmemişsin.

-Bundan daha kötüsüde mi var yani demek istiyorsun ?

-Daha kötüsü mü ? İnan bana bin kere daha kötüsü var.

- Nasıl yani ?

-Tamam bende söylemem o zaman ama hiç merak etme zaten yakında onunla tanışırsın.

-Tamam o zamam onunla tanışana kadar mutlu günlerimin keyfini çıkarayim nasıl fikir?

-Bence de iyi fikir denebilir.

Arthur ve Leo birbirlerine bakarak kahkaha attılar.Arthur başına ne gelirse gelsin mutluydu yada kendini mutlu olmaya çalıştırıyordu.Hava iyice kararmıştı ve Arthur bu okulda ilk gecesini geçirecekti.İçinde nedenini bilmediği birçok sorunun yanı sıra bir umut ve mutluluk vardı.

-Tamam ben yarın gelirim okulu gezeriz bence bu akşam iyi dinlen çünkü yarın bütün okulu dolaşmak çok yorucu olabir dedi Leo.

-Yani ne kadar büyük olabilir ki bir okul?

Leo:İnan bana en büyük büyücülük okulu.

-Anlıyorum tabi.

-Tamam ben gidiyorum o zamam yarın sabah kahvaltıdan sonra görüşürüz.

-Tamam iyi geceler.

Leo kapıya doğru yöneldi ve sesizce çıktı.Arthur odada tek başına kalınca geleceğini düşündü aslına bakarsa yaşayıp yaşayamayacağı bile kesin değildi.Belkide onu geçmişte öldüremeyenler tekrar karşısına çıkacaktı aslında bundan hiç şüphe yoktu.Bu durumda olması kurtulamsı bile bir mucizeydi ama bence ikinci defa böyle birşey şey yaşarsa kurtulacağını hiç sanmıyordu.Ama yinede burada güvendeydi ve inanıyordu ki Arthur'u da koruyacak olan birileri mutlaka olacaktı yada öyle olmasını umuyordu.Şimdi bunları düşünmek için belkide çok erkendi.Arthur kafasındaki düşüncelerle gözlerini kapatıp uykuya daldı.