welcome in the underworld, sweety

~16~

Ik had Sarah meegenomen naar een vakantiehuisje ergen in Limburg. Sarah was in de tuin. Ik was in het huis en was bezig met Daniël. Hij had iedereen naar een ander pand gestuurd en ik was nu even klaar met hem. Hij moest uitzoeken waar ze waren. Ik wilde een hartig woordje spreken met die verraders. Maar nu was ik even klaar met Daniël. Ik had nog steeds heel veel zin en Sarah. Ik opende de deur naar de achtertuin. Sarah zat op het gras. 'Saartje kom eens hier.'

Ze stond op en liep naar me toe. Ik pakte haar beet en kuste haar. Ze probeerde weg te komen. Ik grijnsde en trok haar mee naar haar slaapkamer. Daar duwde ik haar op het bed. Ik ging op haar zitten. En omdat haar armen langs haar lichaam lagen had ik die ook vastgezet. Ze probeerde los te komen. Ik ging steeds meer grijnzen. Na een paar minuten gaf ze het op. Ik deed mijn hoofd een beetje schuin en vroeg: 'waarom geen verzet sweety?'

'Omdat je toch met me doet wat je wilt.'

Ik boog naar me toe, 'dan doe je wat ik zeg toch?'

Ze keek hem aan, 'ja. Dan hebben we dat ook maar gehad.'

Ik grijnsde en gleed van haar af. Ik pakte haar polsen en maakte ze vast aan de spijlen. Daarna pakte ik een blinddoek. Die deed ik bij haar om. 'Zo' zei ik 'en nu ga ik iets leuks doen bij je.'

Ze beet op haar lip. Ik beet zacht in haar nek. Opeens ging mijn telefoon af. Ik nam op, 'wat?!'

'X is verraden' hoorde ik Daniël zeggen, 'door Jake en zo.'

'Ze hebben wat?!'

'X zit nu in de cel. Maar ik weet al bijna waar ze zijn.'

'Zoek ze en breng ze hier! Nu!'

Ik klapte het mobieltje dicht en pakte haar kin beet. 'Sweety' zei ik 'je familie en vriendje hebben mijn spion aangegeven. Nu zit die in de cel dus jij moet even pijn lijden.'

Ze begon te hyperventileren.

'Nee, nee' zei ik 'niet gaan hyperventileren.'

Ik deed de blinddoek af. Ze keek me bang aan, 'ga je me pijn doen?'

'Nu niet nee' zei ik terwijl ik haar handen losmaakte 'ik moet iets regelen dus doe iets voor jezelf.'

'Mag ik een rondje lopen?'

'Nee.' Ik had haar los gemaakt en ze was rechtop gaan zitten.

'Dan ga ik wel weer in de tuin liggen en ga ik me vervelen.'

Ik stond op, liep naar mijn tas en pakte de mp-3 speler van Eva eruit. Ik gooide het naar haar. Ze ving het en bekeek het. Ik liep naar de woonkamer en belde Mike. 'Baas' zei hij verbaasd toen hij opnam.

'Geen vragen nu. Ik wil dat je Daniël helpt. Hij moet zeven vinden maar jij moet twee andere mensen vinden. Meneer en mevrouw Van der Linde. Ze wonen in Leiden en hebben drie kinderen. Twee dochters, één zoon.'

'Oké, en als ik ze heb?'

'Breng ze dan naar het huisje in Limburg.'

'Kay. Dan ga ik. Zie je later J.'

'Later.'

Ik hing op en keek op de klok. Het was zes uur. Etenstijd dus. Ik liep terug naar de kamer. Sarah stond bij het raam. Ze leunde ertegen aan. Ze zong volgens mij "Titanium." Toen het liedje was afgelopen keek ze pas de kamer rond. Toen ze mij zag zette de mp uit en gooide hem op het bed. 'Je kan goed zingen' zei ik.

Ze rolde met haar ogen. Ik liep naar haar toe. Ze draaide half mee waardoor ze op het bed viel. Ik ging voor haar staan en keek haar aan. Ik stak mijn hand uit. Ze keek van mij naar mijn hand. Ik zuchtte. 'Pak hem nou maar' zei ik 'we gaan eten.'

Ze pakte mijn hand en ik trok haar omhoog. We aten in stilte. Daarna stuurde ik Sarah naar bed. Ze stribbelde niet tegen of zo en ging gewoon. Zonder enige discussie. Meestal had ik met Eva wel een discussie. Ik ging iets later slapen. Ik was ook moe.