welcome in the underworld, sweety

~20~

Nadat ik haar losliet keek ze weg. Ik pakte haar kin beet en zorgde dat ze me aankeek. 'Ga maar naar je kamer' zei ik 'ik ga even iemand bellen.'

Ze stond op en liep weg. Ik pakte mijn mobiel en belde naar Mike, 'M.'

'Yo. J hier. Bedankt nog.'

'Het was een kleine moeite.'

'Dan kan ik je dus vaker bellen?'

'Niet te vaak J. Dat zou opvallen.'

'I know. Nou ik bel je nog wel eens.'

Ik hang op, sta op en dan word ik weer gebeld. Ik neem op: 'J.'

'Hey zoon' hoorde ik mijn vader zeggen, 'ik wilde je weer eens zien dus heb ik een tafeltje gereserveerd bij jouw restaurant.'

'Waarom?'

'Ik heb wel gehoord wat er is gebeurd. Kom om zes uur ernaar toe.'

'Goed, tot later.'

'Zie je om zes uur.'

Hij hing op. Ik zuchtte en haalde een hand door mijn haar. Wat moest ik met Sarah aan? Ze kon hier niet alleen blijven. Dan moest ze maar mee. Ik liep naar de kamer toe. Sarah lag op bed. Ze zong en droevig liedje. "Waves" heette het. Ik liep langzaam naar het bed en ging op de rand zitten. Toen het liedje was afgelopen legde ik een hand op haar schouder. Ze schoot rechtop en keek me geschrokken aan. 'Rustig, rustig' zei ik 'ik ben het maar.'

Ze viel weer neer en mompelde iets wat ik niet verstond. 'Wat zei je' vroeg ik.

'Niks' zei ze.

'Waarom zo'n droevig liedje sweety?'

'Omdat ik droevig ben.'

Ik fronste, 'waarom sweety?'

'Je haalde mijn familie weg bij me.'

'Als jij met mij mee uit eten gaat laat ik je morgen alleen met je familie praten, deal?'

Ze keek me argwanend aan, 'niets meer?'

'En niets minder.'

Ze knikte, 'deal.'

Ik glimlachte, 'sta dan op en kleed je om.'

'Waarin?'

'Iets nets en leuk. Een jurkje bijvoorbeeld.'

'Maar het litteken' vroeg ze 'die kan ik dan niet bedekken.'

'Dan doe je dat niet' zei ik schouderophalend 'ik heb hem toch wel gezien toen we het deden.'

Ze zuchtte en knikte. Ik glimlachte en stond op, 'dan zie ik je zo wel.'

Ze knikte en stond ook op. Ik liep weg naar mijn kamer. Ik kleedde me om. Daarna liep ik terug. Sarah stond voor de spiegel. Ik floot. Ze was prachtig. Ze keek me via de spiegel aan, 'dus je vind me mooi.'

Ik grijnsde en liep naar haar toe, 'ik vind je prachtig.'

Ze haalde diep adem. 'Waar gaan we heen?'

'Dat is een verrassing.'

Ze zuchtte, 'hoe laat gaan we?'

'Nu.' Ik pakte haar hand en trok haar mee. We liepen naar de auto. Ik hield het portier open, 'gaat u zitten ma'am.'

Ze ging in de auto zitten. Ik ging achter het stuur zitten en begon te rijden. Een tijdje later vroeg ik: 'hoe oud is Mitchell?'

'Achttien.'

'En je zus? Melanie, toch?'

'Die is zeventien.'

'En jij bent zestien toch?'

Ze knikte, 'en jij' vroeg ze voorzichtig.

Ik grijnsde, 'tweeëntwintig sweety.'

Ze knikte. Het bleef een tijdje stil. Ze verbrak de stilte, 'hoe ben je hierin beland?'

'Mijn vader.'