Ze knikte, 'laat me dan los.'
Ik liet haar los. Opeens kwam Daniël struikelend aanlopen. Hij had een blauw oog en zijn lip bloedde. 'Wat is er met jouw gebeurd' vroeg ik verbaasd.
'Die vijf overvielen me. Ze zijn nu die anderen aan het bevrijden en dan komen ze haar halen!
Dat liet ik niet gebeuren! Ik trok Sarah mee naar buiten. En natuurlijk begon ze tegen te stribbelen.
Jammer genoeg voor haar was ik sterker en duwde ik haar in de auto. Ik spoot slaapmiddel bij haar in. Ik had even geen zin in dat gezeur. Haar ogen vielen langzaam dicht. Ze was dus in slaap gevallen. Ik zei tegen Daniël dat hij niet achter me aan moest komen. Hij hoefde niets te weten over mijn ouders. Dat was het enigste veilige toevluchtsoord nu. Ik begon met rijden en onder het rijden belde ik mijn vader dat ik met Sarah naar hem toekwam. Ik zou bij hen wel uitleggen waarom. Ik reed al een tijdje toen ik merkte dat Sarah uit het raam keek. 'Je bent wakker' zei ik.
'Zoals je hoort' zei ze.
Ik legde een hand op haar been. Ze keek kwaad naar me. 'Doe maar niet' zei ik 'dan word ik opgewonden.'
Ze keek weer uit het raam. Na een tijdje stopte ik bij een tankstation. 'Ik moet tanken' zei ik 'en doe maar geen moeite om te ontsnappen. Weet je ik weet wat beters.'
Ik pakte haar pols en deed er een handboei om. De andere kant deed ik om het handvat van de deur. 'Zo kun je niet weg' zei ik grijnzend.
Daarna stapte ik uit en tankte. Toen ik klaar was stapte ik weer in. 'Wil je iets eten of drinken' vroeg ik.
Ik wilde haar wel gezond houden. Dus moest ze genoeg eten en drinken. Ze keek me aan, 'graag.'
'Ik maak je los als je belooft om niet te ontsnappen.'
Ze knikte. Ik maakte haar los en we stapten uit. Ik pakte haar hand en we liepen naar binnen. Ze mocht twee dingen uitzoeken. Ze koos voor zure matten en cherry cola. Daarna reden we door. Onderweg stopten we weer ergens. Ik wou iets leuks doen namelijk kanoën. Ik voer voor haar en kreeg een ideetje. Ik wilde wel eens zien hoe snel ze kon kanoën. Ik keek om, 'wedstrijdje?'
Ze grijnsde, 'is goed. Waarheen?'
'Die rode boei daar.'
Ze knikte, 'oké.'
'Klaar' zei ik 'voor de start.... af!'
We begonnen met roeien en Sarah won. Aan de andere kant bleef ze wachten. 'Goed' zei ik toen ik bij haar was 'jij hebt gewonnen.'
Ze lachte en spetterde me nat met haar peddel. Ik probeerde het water te ontwijken en kieperde om. Toen ik boven kwam was ze aan het lachen. Dus vroeg ik grijnzend: 'vind je dat grappig Saar?'
Ze knikte nog steeds lachend. Ik dook onder water. Ik ging onder de kano zwemmen en duwde die om. Ik kwam boven en lachte. Zo terug gepakt. Ze kwam ook boven en spetterde me nog een keer nat. Daarna zwommen we terug naar de kant met de kanoes. We haalden droge kleding uit de auto en kleedden ons om. Daarna reden we weer door. Een tijdje later vroeg ik: 'wil je weten waar we naar toe gaan?'
Ze knikte, 'graag.'
'Mijn ouders.'
Ze verslikte zich bijna in haar cola en begon te hoesten. 'Stik voorzichtig' zei ik grinnikend. Toen ze een paar minuten later was gestopt met hoesten vroeg ze: 'je ouders?'
Ik knikte, 'niemand weet dat ik ouders heb dus weten ze ook niet dat ik daarheen kan. Dat is de enigste plek waar we veilig zijn voor Jake en zo.'
'Vinden ze het goed?'
Ik knikte, 'vast wel. Mijn vader is ook een drugs baas en eigenlijk staat hij nog hoger dan mij.'
Ze begon te lachen, 'dat meen je niet.'
'Wat is er zo grappig?!'
'Ik dacht ik moet bang zijn omdat jij het hoogste staat maar als je vader nog jouw baas is kan ik me wel verzetten.'
Ik pakte haar pols, 'jij hebt belooft dat je doet wat ik zeg.'
'Ja, maar je hebt mijn vriendje en familie niet meer om te bedreigen.'
'Dan spoor ik ze op en laat ze naar ons toebrengen.'
'Nee!'
'Luister je dan naar mij?'
'Als je belooft dat je ze niet gaat zoeken.'
Ik knikte, 'luistrr je dan?'
Ze knikte. 'Mooi zo' zei ik kort.
Ik liet haar los en reed het dorpje in waar ik was opgegroeid en waar mijn ouders woonden. We stopten bij de boerderij van mijn ouders. 'We zijn er' zei ik.
'Wonen je ouders op een boerderij?'
Ik knikte en stapte uit. Ze stapte ook uit en volgde me naar binnen. Toen ik de deur achter haar had gesloten riep ik: 'pa, ma!'
Mijn moeder kwam de gang inlopen vanuit de keuken. 'Ah schatje' zei ze 'je vader wacht in zijn werkkamer op je.'
Ik keek Sarah aan, 'blijf bij mijn moeder.'
'Ik kan toch niet autorijden' zei ze verontwaardigd.
Ik zuchtte en liep weg. Naar de werkkamer van mijn vader. Hij zat achter zijn bureau. Hij keek niet op en zei alleen maar: 'zitten.'
Ik pakte de stoel uit de hoek en ging voor het bureau zitten. Het bleef een tijdje stil voordat ik zei: 'waarom zeg je niks?'
Hij keek op. 'Meestal begin je gewoon te vertellen over wat je hebt uitgespookt' zei hij.
Ik zuchtte, 'Sarah was mijn vriendin niet totdat ik haar heb leren kennen door een dealer. Jake. Daar heb ik je al eerder over verteld.'
Hij knikte, 'ja. Dat broertje van Simon toch?'
Ik knikte, 'ja. Sarah maakt iets in me los pa. Maar ik had Jake en zijn broers en haar familie bij de huisjes in Limburg gevangen gezet. Mijn rechterhand kon hen niet terug brengen naar het huisje en is in elkaar geslagen. Ik wilde niet dat Jake Sarah zou afpakken van me dus nu ben ik hier. Ik heb zelf eigenlijk niets fouts gedaan.'
Hij knikt, 'waar is ze nu?'
'Bij ma. Ik kon haar toch niet mee hierheen nemen.'
'Je hebt het redelijk goed gedaan. Behalve dan dat je ze door één man liet wegbrengen.'
Ik zuchtte, 'weet. En nu wil ik met Sarah naar bed.'
'Het is bijna etenstijd doe het maar na het eten.'
Ik knikte, 'oké. Dan neem ik haar wel even mee naar mijn kamer.'
JE LEEST
welcome in the underworld, sweety
Teen Fictiondit is het derde deel op de delen: "my boyfriend from the underworld" en "the devil on earth." Alleen is dit deel geheel uit het oogpunt van onze lieve Joë. (de klootzak) En misschien komt hier ook nog een stukje voor met de drieling als onze hoofd...