welcome in the underworld, sweety

~22~

De volgende ochtend werd ik wakker doordat Sarah bewoog. Ik grijnsde toen ze even stil bleef zitten. Toen ze zuchtte zei ik: 'en waar dacht jij heen te gaan, sweety?'

Ze keek naar me. 'Naar de woonkamer' zei ze.

Ik ging rechtop zitten en kuste haar. Ze duwde me van zich af, 'mag ik met mijn familie praten?'

Ik knikte, 'ik wil nog één kus en dan mag je vanmiddag met je familie praten.'

Ze zuchtte, 'goed.'

Ik grijnsde, trok haar naar me toe en kuste haar. Ze deed gewoon mee. Toen we stopten grijnsde ik, 'o sweety je kan zo goed kussen.'

Ze rilde. Ik lachte en stond op. Ze liet zich op het bed vallen, 'en nu?'

Ik keek haar aan, 'nu gaan we ontbijten en daarna mag jij met je familie praten. Dan praat ik met Jake en zijn broers, goed?'

Ze haalde haar schouders op, 'als je ze niks aandoet.'

Ik knikte en trok haar omhoog, 'dan gaan we nu ontbijten.'

Ze knikte en liep achter me aan de keuken in. Ik tilde haar op en zette haar op het aanrecht. 'Zo kan ik je in de gaten houden, sweety.'

Ze zuchtte, 'ik kan toch niks.'

Ik haalde mijn schouders op, 'dit deed ik ook altijd met Eva.'

'waarom wil je haar niet meer?'

'Ze is zwanger en tot de baby er is ben jij mijn vriendin.'

Ik maakte brood klaar wat we opaten in de keuken. Daarna ging ze douchen. Ik ging me ook omkleden. Daniël ging drie minuten voor Sarah binnenkwam Jake en zijn broers halen. Ze kwam de woonkamer in. Ik glimlachte, 'hey sweety. Daniël brengt zo Jake en zijn broers mee hierheen dan neemt hij jou mee naar je familie.'

Ze knikte, 'hoe lang duurt dat nog?'

De deur ging open en Jake en zijn broers kwamen binnen. Simon keek Sarah aan. Hij keek bezorgd. Ze zuchtte, 'er is niets gebeurd.'

Hij knikte en richtte zich op mij, 'wat wil je nog van ons?'

Ik grijnsde stond op en zei tegen Sarah: 'ik denk dat Daniël buiten wacht.'

Ze knikte en liep naar buiten. Ik grijnsde, 'mooi. Wat jullie betreft. Ik ben niet zo blij dat jullie x hebben aangegeven.'

'Ja dus' zei Simon 'hij deed aan illegale zaken.'

'Ja en door jullie zit hij in de bak. Hij komt er wel weer uit maar toch. Ik moet nu weer mensen gaan omkopen en bedreigen.'

'Doe het dan niet' zei Jared.

'Kost je geen geld en geen moeite' zei Jeroen.

'Nee' zei ik kwaad 'ik heb spionnen nodig. Dat is de enigste reden dat jullie nog uit de bak zijn sukkels.'

Ze keken elkaar aan. 'We hadden liever in de bak gezeten dan hier' mompelde Simon.

Ik snoof, 'en jullie werkten voor mij. Ik gaf jullie bescherming en mijn dank... worden aangegeven!'

Eva had nog niks gezegd. Ze keek voor zich uit en luisterde niet echt. 'En trouwens' zei ik 'jullie blijven hier nog wel even. Eva bevalt gewoon van mijn kindje.'

Ze keken allemaal naar Eva. Ze keek me aan. Haar ogen stonden kwaad. 'Ik zal nooit jouw kind baren' riep ze.

Ik lachte, 'toch wel. Want ik houd je hier. Jullie kunnen geen ingreep doen om mijn kind te vermoorden dus...'

De rest van de ochtend ging dat zo door. Ik werd kwader en kwader. En dat moest ik op iemand gaan afreageren. Sarah dus. Ik wachtte met ze in de gang op Sarah en Daniël. Toen Sarah binnenkwam zei Jake: 'sorry.'

'Waarvoor' vroeg ze.

'Dat we je achterlaten bij Joë.'

Ik snoof, 'ik geloof dat jullie maar weer eens terug moesten. Sarah kamer nu.'

Ze knikte en liep snel weg. Daniël nam Jake en zijn familie weer mee. Ik liep naar de kamer van Sarah. Maar daar was ze niet. 'Sarah' riep ik 'waar zit je?!'

Sarah kwam mijn kamer uitlopen. 'Je zei kamer' zei ze.

Ik zuchtte, 'ik bedoelde jouw kamer.'

'Dan gaan we naar mijn kamer' zei ze. Ik pakte haar beet voordat ze langs me heen kon lopen. Ik duwde haar tegen de muur en kuste haar. Ze probeerde weg te komen. Ik pakte haar polsen en duwde die naast haar hoofd tegen de muur. Ze keek me aan. Ik grijnsde, 'sweety ik heb zin in jou. En jij hebt gezegd alles te doen wanneer ik je zei het te doen dus... ga met me naar bed.'