welcome in the underworld, sweety

~17~

De volgende ochtend was ik zoals gewoonlijk al om acht uur wakker. Ik stond op, kleedde me om en liep naar de kamer van Sarah. Ze lag nog te slapen. Ze was zo mooi. En stil nu. Ik grijnsde en leunde tegen de muur. Ze werd waarschijnlijk wakker want ze rekte zich uit. 'Goedemorgen Sweety' zei ik. Ze schoot. 'Wat doe je hier' siste ze.

'Gelukkig je hebt dat pittige nog' zei ik grijnzend 'dat vind ik wel leuk aan je.'

Ze keek me kwaad aan, 'laat me toch met rust.'

Ik schudde mijn hoofd en liep naar haar toe. Ze schoof naar achter tegen de spijlen aan. Ik grijnsde en ging op de rand zitten, 'waarom ben je bang sweety?'

'Ik ben niet bang!'

Ik grinnikte en pakte haar polsen beet. Ik duwde haar op het bed. Ze lag onder me dwars over het bed. Ik grijnsde, 'en nu?'

Ze schudde mijn hoofd, ook al was ze bang zag ik in haar ogen. Ik grijnsde en boog naar haar toe, 'dan mag ik wel iets leuks doen niet?'

Ze schudde haar hoofd. Nu wist ik heel zeker dat ze bang was. Ik lachte en trok haar goed. Ik bond haar handen weer aan de spijlen en keek haar toen aan. 'En nu?'

Ze knikte, 'please laat me gaan.'

Ik schudde mijn hoofd en kuste haar. Ze probeerde niet weg te komen. Toen ik stopte keek ik haar aan, 'waarom geen verzet sweety?'

'Wat heeft het voor zin? Je doet toch met me wat je wilt.'

Ik grijnsde en zei: 'als je dat dan toch niks doet maak ik je los en dan doe jij gewoon wat ik zeg. Duidelijk?'

Ze knikte. Ik grijnsde en maakte haar los. Ik begon haar te zoenen. Ik ging met mijn hand naar de onderkant van haar shirt en wou die omhoog trekken toen de deur opeens open werd gegooid. Ik keek kwaad naar de deur. Daniël stond in de deuropening, 'ehm... sorry J maar.... we weten waar ze zitten.'

Ik sprong op en keek Sarah aan, 'ga maar weer wat voor jezelf doen maar blijf in de buurt.'

Ze knikte, ging rechtop zitten en keek hoe Daniël en ik wegliepen. We liepen naar de woonkamer. 'Nou' zei ik 'vertel.'

'Ze zijn in een beveiligd huis van de politie. De ouders zijn er ook. Ik heb Mike gesproken.'

'Breng ze dan hierheen.'

'Waren we al mee bezig. Ik ga er nu naar toe.'

Ik knikte kort, 'goed.'

'Dan ga ik.'

Hij liep weg. Ik liep terug naar de kamer van Sarah. Ze lag op bed. Met haar voeten op de spijlen. Ze zong "cups" van Anna Kendrick. Ze had ook haar ogen gesloten. Toen ze stopte met zingen zei ik: 'ik ga je inderdaad missen maar je gaat toch nergens heen.'

Ze schoot rechtop maar was vergeten dat ze ondersteboven lag en viel van het bed. Eerst kwam er een linkerarm op het bed en toen een rechterarm en toen trok ze zich op. Ik stond nog steeds grijnzend in de deuropening. 'Wil je daar-mee stoppen' zei ze een beetje boos.

'Waarmee?'

'Me besluipen.'

Ik grinnikte, 'maar dat vind ik zo leuk.'

Ze zuchtte, stond op en zette de muziek uit. 'Dus wat weet je?'

Ik trok één wenkbrauw op, 'geef me één reden waarom ik jou dat zou vertellen?'

'Anders ga ik proberen weg te komen hier.'

Ik keek haar met mijn ijzige blik aan, 'wat zei je daar?'

'Je hoorde me wel!'

Ik liep dreigend op haar af. Ze rolde in een koprol over het bed heen en sprintte de kamer uit. Naar de deur. Ik liep snel achter haar aan. Toen ik buitenkwam was Sarah op weg naar het bos. 'Sarah' riep ik 'kom hier!'

Ze rende door. Het bos in. Ik keek Brent aan. 'dat...' zei hij.

'Boeit niet' zei ik 'ze moet terug komen.'

Daniël kwam aanlopen. 'J' zei hij 'die sukkels zijn weg.'

'Ja net als Sarah' zei ik 'jullie gaan achter haar aan.'

'En jij?'

'Ik loop achter jullie aan. Kom op gaan.'

Ze begonnen met rennen. Ik liep langs het pad door de bosjes. Na een tijdje zag ik Sarah tegen een boom geleund staan. Ik ging voor haar staan en zei: 'Sarah.'

Ze keek me bang aan. Ik leunde tegen de boom zodat ze gevangen stond tussen mijn armen. 'Sarah' siste ik 'dat vond ik niet zo leuk.'

Ze begon snel adem te halen. 'O niet weer' zei ik 'stop met hyperventileren.'

Ze begon alleen maar meer te hyperventileren. Ze zakte op de grond. Ik pakte haar schouders beet en schudde haar door mekaar. 'Sarah blijf erbij!'

Ik tilde haar op en bracht haar terug naar het huisje. Waarom moest ze nou weer wegrennen?! Waarom moest ze nou weer gaan hyperventileren?! Ik wilde haar eigenlijk meesleuren en iets leuks doen maar nee ze moest zo nodig gaan hyperventileren. Ik legde haar op het bed en belde Daniël. 'Ik heb haar gevonden' zei ik kort en hing toen op. Daarna liep ik terug en ging op de stoel in de hoek zitten. Ik legde mijn benen op het bed over elkaar heen. Ik legde mijn armen over mekaar en staarde naar haar. Ze ademde rustig.

Na een paar minuten begon ze te murmelen. Mijn naam en Jake's naam.

'Joë, Jake, Joë' murmelde ze. Ze schoot rechtop en riep: 'Jake!' Ze keek in het rond en toen ze mij zag trok ze haar knieën op en sloeg haar armen eromheen. 'Dus...' zei ik op mijn ijzige toon 'waar dacht je heen te kunnen?'

Ze haalde haar schouders op, 'alles beter dan bij jou.'

Ze schrok zelf van haar antwoord zag ik in haar ogen. Ik lachte waardoor haar ogen zich nog meer met angst vulden. Daarna stond ik op en liep naar haar toe. Ze schoof achteruit en viel bijna van het bed. Ik kon haar nog net aan beet pakken en terug trekken. 'Dacht maar niet dat ik je weer liet ontsnappen' siste ik 'sweety.'

Ze kromp een beetje ineen. Ik trok haar terug op het bed en duwde haar polsen boven haar hoofd. 'Even rustig blijven' zei ik 'nu niet gaan hyperventileren aub.'

Ze knikte, 'maar jij maakte me bang.'

Ik grijnsde en kuste haar. 'Deze keer zal Daniël ons niet storen' fluisterde ik tegen haar lippen aan, 'hij is je familie aan het halen.'

Ze duwde me met één felle beweging van haar af. Ik keek haar kwaad aan, 'misschien moet ik je maar weer vastbinden. '

'Mij... mijn familie' stamelde ze.

Ik keek haar verbaasd aan, 'geen kwade reactie?'

'Je doet ze niks hoor je!'

Ik pakte haar beet en kuste haar. Ze probeerde weg te komen. Ik grinnikte en zei: 'ja je familie ja.'

Ze wilde me weer van zich afduwen maar mijn telefoon ging. Ik schreeuwde van frustratie en nam de telefoon op, 'wat?!'

'We hebben ze J' hoorde ik Daniël zeggen.

'Waarom bel je me dan idioot?!'

'Waar was je mee bezig dan dat je zo reageerd?'

'Waar ik mee bezig was?!' 'Je weet zelf waarmee ik bezig was!'

'O... het spijt me J.'

'Ik wil geen sorry horen!' 'ik wil dat je me niet meer stoort.' 'O en rek tijd... ik heb zin in haar gekregen.'

Sarah stond op en wou weglopen maar ik pakte haar beet en trok haar terug. Ik klapte het mobieltje dicht en keek haar aan. Ik duwde haar op het bed en bond haar polsen vast. Daarna pakte ik een blinddoek en deed die om bij haar. 'Nu gaan we iets leuks doen' fluisterde ik vals in haar oor.