welcome in the underworld, sweety

~14~

Eva was in de woonkamer. Toen ze mij grijnzend zag binnen komen werden haar ogen groot, 'heb je... je....?'

Ik knikte grijnzend. Ze rende naar mijn werkkamer. Ik bleef grijnzend in de kamer staan en luisterde naar het geluid van een huilend meisje. Daniël kwam naar me toe, 'waarom grijns je baas?'

Ik zuchtte, 'dat zul jij nooit begrijpen Daan.'

'O nee' vroeg hij geërgerd.

'Nee' zei ik geërgerd 'jij kan geen meisjes bang voor je laten zijn.'

'Bedoel je dat je Sarah hebt...'

Hij kon zijn zin niet afmaken want ik kapte hem af: 'ja. Ga Eva eens halen.'

Daniël liep weg en kwam even later terug met eva. 'Schat' zei ze 'waarom moest je dat doen?'

'Zoals ik zei ik wilde een pleziertje.'

Eva schudde haar hoofd, 'sorry maar als je zo doorgaat is het over tussen ons.'

Ik keek haar kwaad aan, 'ik bepaal wanneer iets over is Eef.'

'Nee, dat doe je niet! Het is over!'

Ze liep snel weg. Ik wilde achter haar aangaan maar Jake kwam de kamer in. 'Waar is Sarah' vroeg hij.

'Ik denk in jullie kamer' zei ik zonder te grijnzen.

Hij knikte en liep weg. Na een tijdje kwam Jake voorbij rennen. Hij liep daarna terug met Simon. Ze hadden ruzie. Ik grijnsde nog meer en liep langzaam naar boven. Boven kwam Sarah haar kamer uitgerend. Ze botste tegen me op. Ze rende weg. Ik keek haar na. Ze was dus nog banger. Mooi. Jake en Simon kwamen aanlopen. 'Wat heb je gedaan' riep Jake.

'Wat denk je' vroeg ik.

Jake gaf me een knietje. Ik zakte in mekaar. Ik haalde twee keer diep adem en sloeg hem vol op zijn oog. Jake was zwakker en viel op de grond. Ik keek kwaad naar hem, 'dit gaat je vriendinnetje pijn bezorgen.'

Ik liep weg. Sarah kon ik niet vinden. Ik vond Jeroen wel. 'Jeroen, waar is Sarah?'

'Met daniël mee.'

'Waar gingen ze heen?'

'Kelder.'

Ik liep naar de kelder. Daniël zat op de trap. 'Daan' riep ik.

Hij keek om, 'baas?'

'Waar is Sarah?'

'Bij haar zus.'

'Wat?! Waarom?!'

'Jij zei dat je alles moest doen voor een huilend meisje!'

'Niet bij Sarah! Sarah moet bang blijven voor me!'

Ik liep naar de deur en gooide die open. Sarah zat achter haar zus en keek mee over haar schouder. Ze had rode ogen van het huilen. 'Sarah' bulderde ik 'meekomen, nu!'

Ze schudde haar hoofd.

'Sarah, nu!'

'Laat haar met rust' riep haar zus.

'Houd jij je erbuiten!'

'Nee, ze is mijn zusje! Ik geef om haar! Ook al laat ik dan niet zo vaak merken' zei ze terwijl ze naar Sarah keek.

'Sarah' riep ik 'meekomen nu!'

Haar zus snoof, 'heb je niet gehoord wat ik zei?!'

Ik liep naar hen toe, duwde haar zus opzij en pakte Sarah beet. Ik trok haar omhoog. Ik trok haar mee de kamer uit, gooide de deur dicht en deed die op slot. Ik trok haar daarna ruw mee naar boven naar mijn werkkamer. Daar duwde ik haar op de bank. Ik ging naast haar zitten. Ze schoof ver van me af, trok haar knieën op en sloeg haar armen om hen heen. Ik stond op, ging voor haar staan en pakte haar kin beet. 'Luister sweety, je moet er maar aan wennen. Je hebt niet geluisterd dus hou ik me niet aan mijn belofte. Jij gaat iets vaker pijn leiden.'

Ze legde haar voorhoofd op haar knieën. Ik snoof en liep weg. Ik kwam Jeroen tegen. 'Jeroen ik heb je even nodig.'

'Waarvoor?'

'Sarah heeft een morningafterpil nodig.'

Ik liep naar de kast en gaf hem een pil. 'ze is in de werkkamer.'

Jeroen knikte kort en liep weg. Ik leunde op het aanrecht. Na een tijdje kwam Jeroen terug. 'Ik verwachtte dat jij nog even wilde praten met haar.'

Ik knikte en liep naar mijn werkkamer. Toen ik binnenkwam kromp Sarah ineen. Ik ging naast haar zitten en legde een hand op haar schouder. Die schudde ze er meteen weer vanaf. Ik zuchtte, 'sorry sweety.'

'Nee, het spijt je niet! Je hielt ervan!'

'Sarah' zei ik waarschuwend.

Ze kromp nog verder ineen. 'Waarom ik? Mijn zus is er nog. En waarom doe je meisjes pijn? Je zei dat je dat niet deed! Je hebt je beloften gebroken!'

'Ik heb niks verbroken. Ik loog, om jou gerust te stellen.'

Meteen sprong ze op en wilde weg rennen. Ik pakte haar beet en trok haar terug. Ze moest naar me luisteren! Ik trok haar tegen me aan en (natuurlijk) probeerde ze weg te komen. Na een tijdje liet ik haar los, dit had geen zin. 'Ik ga Jake halen' zei ik.

Ze knikte en ik liep weg.