Thirty letters to Zayn. {Voltooid} Dutch

Letter 15

Ey Zayn,

Urgh, ben ik eindelijk zo ver om mijn kamer uit te gaan en naar buiten te lopen, zie vorige brief voor de reden. Serieus ik heb me vaak heel erg geschaamd maar dit is wel het ergste wat ik kan/kon mee maken. Kom ik een of andere gek tegen bij de bakker. Volgens mij was die dronken, en het was pas 12 uur 's middags! In ieder geval had hij geen goede openingszinnen, nog slechter dan die van mij en dat wil wel wat zeggen!

Rustig liep ik naar de bakker om een donut te halen, met suiker die zijn echt lekker. Net toen ik de deur van de bakker wou openen kwam er een dronken gast van de club langs de bakker, hij keek mij aan en deed de deur van de bakker dicht. "Hey lekker ding" zei de jongen slijmerig. Omdat ik had geleerd van mijn flirt-skils zei ik maar "Hoi" daarna wou ik de bakker in lopen,  maar de jongen pakt mijn hand vast en zei "Als jij een hamburger was, noemde ik je Mac Beauty" goh ik ben niet de enigste met verschrikkelijke flirt-skils. "Nou ik ben geen hamburger" zei ik simpel. De jongen scheen te realiseren wat hij had gezegd en zei gauw "Deed het pijn toen je uit de hemel viel?" omdat ik geen zin had in een lang gesprek antwoorden ik met het makkelijkste antwoord "Misschien viel ik wel uit de hel?" de jongen had het antwoord niet verwacht en moest nadenken over wat hij ging zeggen. Die kans greep ik door snel de deur te openen en naar binnen te gaan. Het was een slechte openingszin, maar hij is wel weer nuchter geworden! Ha

Kom op! Een hamburger!? Oké ik vergeleek iemand met een frikadel maar die van mij was tenminste nog goed! Kom op zeg Mac Beauty? Daarna kwam er een veel gebruikte: Deed het pijn toen je uit de hemel viel? Die word zo vaak gebruikt. Niet bij mij, ik schrik ze meestal af, maar bij mijn vriendinnen wel heel vaak. Te vaak als je het mij vraagt.

Maar goed ik kan niet klagen in mijn leven heb ik al 2 vriendjes gehad waarvan 1 mij dood eng vond en 1 mij raar vond. Het gaat goed, van dood eng naar raar. De volgende is; Ietwat beangstigd, daarna komt; Normaal. Yeah

Maar goed, ik moet al blij zijn als er 1 jongen in mijn buurt DURFT te komen. Zonder dat hij weg rent als een gillende keukenjongen. Ik weet dat het eigenlijk keukenmeid is, maar hé? Feminisme hé?En, Ik ga mijn eigen geslacht toch niet vernederen? Dat zou jij ook niet doen. Denk ik.

Ik ben bijna verbannen!! Van wat? van de Hater club. Omdat Skylar zo nodig tegen iedereen moest zeggen dat ik naar jou schrijf! Ik heb vertelt dat het moest. Voor een opdracht van school geloof ik. Ze geloofden het! Haha sukkels. Maar ik zat er toch al over na te denken om te stoppen met de club. Het begint saai te worden, en het is gemeen! Dus ben ik er zelf uit gegaan.

Toen werd ik bestrooit met meel! Veel meel en daarna veren! Kom op zeg!? Ik zag er uit als een kuiken met een rot humeur.

Skylar en Lexi sprongen  een gat in de lucht toen ik vertelde dat ik uit die club ben gestapt. Ze sleurde mij meteen mee naar haar club en vroeg of ik er in mocht. "Nee!" gilde ik toen kei hard. "Oh kom op het is leuk!" riep Lexi vrolijk. Ik moet toegeven het 'club huis' zag er vrolijk uit met al die posters van jullie, op de achtergrond werd muziek van jullie gedraaid, en ze hadden een dia scherm naar beneden gehaald waar al jullie filmpjes op stond. Het was er kei vrolijk ;p. Maar ik ben weg gerent. Skylar vond mij en zag er uit als een gezicht van een aap van wie zijn banaan was afgepakt. Niet vrolijk dus.

Toen deed ik mijn dansje waar van iedereen moest lachen. Het zag er ook debiel uit. Een kuiken die gilt en krijst met maaiende armen en benen. Gelukkig hielp het wel want Skylar lag op het einde te lachen alsof haar leven er vanaf hing.

Missie geslaagd!                                                                     

Toen trakteerde ik haar op een ijsje. De ijskraam is nog heel ;p. Skylar wou met mij naar de Starbucks -die weer was vernieuwd- maar ik was bang dat ze mij nog niet waren vergeten dus verzon ik snel een smoesje.

"Sorry ik kan niet naar de Starbucks ik moet nog de..." ik kon niet op een smoesje komen. "De?" vroeg Skylar wantrouwig. "De tanden van de piano poetsen!" riep ik hard. "De wat?" "De tanden van de piano!" zei ik met grote armbewegingen en rende snel weg. Opgelucht kwam ik bij huis aan en drukte op de bel.

De tanden van de piano poetsen? Hoe kom ik erbij? Er zit écht een steekje los bij mij. En niet zo'n klein beetje ook.

De tanden van de piano poetsen!? dacht ik bij mezelf. Dat is vreemd. Heel vreemd. Maar wel grappig. "Dude? Wat is er je zit de hele tijd 'vreemd' te mompelen" lacht Louis. "Oh niks hoor, Sam zei dat ze de tanden van de piano moest poetsen" zei ik ook lachend. "Zayn? Ik weet dat je het niet leuk vind als we het zeggen maar: De tanden van de piano poetsen? is dat niet een beetje HEEL erg raar?" vroeg Niall voorzichtig. Ik zuchtte en keek uit het raam. "Jullie snappen het ook niet.”

Maar goed, toen ik eindelijk binnenkwam (Als een kuiken die verkleed was als sneeuwpop want het sneeuwde weer is) keek mijn broertje mij met grote ogen aan en gilde "MAM ER LOOPT EEN BETOVERENDE SNEEUWPOP ROND!" snel keek ik naar de tv en zag wat ik al dacht. Harry Potter stond op. Dan denkt mijn broertje de raarste dingen...

Nadat ik mijn broertje had gekalmeerd en mijn moeder een kop thee laten drinken tegen de schrik ging ik naar boven en liep mijn kamer in.

Dat was het. Korte of lange brief? Ik zou het niet weten.

Groetjes,

Sam.

Heey, hebben jullie al de tanden van de piano gepoetst? Ze moeten wel schoon zijn, anders krijg je gaatjes. Dat doet pijn.

Vote/Comment/Fan