Thirty letters to Zayn. {Voltooid} Dutch

Letter 14

Eeey Zayn,

Nooit meer! Ik ga nooit meer naar de disco! Mijn vriendinnen lagen gewoon op de grond van het lachen! Die arme jongen! Hij dacht dat ik in het gesticht hoor! Volgens mij komt hij ook nooit meer in de disco bang om mij tegen te komen! Ik zal je zeggen wat er is gebeurd!

Met een big smile lopen mijn vriendinnen en ik de Disco in. Zodra we binnenkomen wordt Skylar  gevraagd om te dansen. Giechelend zegt Skylar "Ja, tuurlijk!" en loopt met haar arm gehaakt in die van die jongen naar de dansvloer. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar na "Skylar heeft toch een vriendje?" vraag ik aan Lexi, die haar schouders op haalt en mij mee trekt naar de bar. "2 shotjes" zegt Lexi verleidelijk tegen de barman. Even later zet de barman met een knipoog twee shotjes voor ons neer. "Proost!" roepen Lexi en ik in koor. Skylar  zien we nergens meer.

Na een paar schotjes later, komt er een leuke jongen aan. "Hey!" zegt hij flirterig. Lexi en Skylar, die weer terug is, doen net alsof ze heel geïnteresseerd zijn in de drank kaart, maar volgens mij luisteren ze gewoon mee. Net als LLexi een slok neemt bedacht ik mij (ik was dronken en kon niet meer helder denken dus kwam er onzin uit mijn mond) om mijn flirt-skils in de strijd te gooien dus zei ik -heel flirterig- "Als jij een frikadel was, was je een frikadel speciaal" Lexi  proest haar wisky-cola over de barman heen die zelf ook helemaal op de grond ligt van het lachen. Met een rood hoofd loop ik weg en ga naar buiten. Mijn vriendinnen en die barman liggen nog steeds op de grond van het lachen. Skylar die volgt mij en probeert mij te troosten door te zeggen "Dat het niet zo vreselijk was" wat niet hielp want ze moest nog steeds heel hard lachen. "Niet vreselijk! Ik vergeleek hem met een frikadel!!" roep ik verontwaardigd uit. Lexi, die het hoorde, moest nog harder lachen.

VRESELIJK TOCH!? EEN FRIKADEL HOE KOM IK ERBIJ!

IK DURF MIJN KAMER NIET MEER UIT! Amanda, mijn kamergenoot, had ik je al verteld. Die heeft nog gevraagd wat er was maar ik durfde het niet te zeggen. Mijn hond moet nodig uit gelaten worden, maar ik durf dat dus niet. Gelukkig heeft Max hem stiekem uit gelaten dus.

Max kwam net binnen, hij is heel aardig. En schattig. En grappig. En knap. En een jongen!

Met een raar gevoel lees ik de laatste zin. Waarom vindt ze HEM leuk!? Waarom niet...weet ik veel... "Zayn! Er is iemand voor je" roept Niall. "Als het Perrie is zeg maar dat ze weg moet gaan" zeg ik. "Het is Paul!" roept Harry die de keuken uit komt met een appel. Zuchtend sta ik op en zeg waarschuwend tegen de jongens dat ze de brief niet mogen lezen en ook niet aanraken. Harry, Liam, Niall en Louis weten al dat ze toch geen antwoord krijgen op hun vragen dus knikken ze maar, Louis zonder zijn blik af te wenden van het spel dat hij samen met Liam aan het spelen is, Liam kijkt wel naar mij waardoor Louis wint. "What's up?" vraag ik als ik bij de voordeur aan kom. "Nou, over Perrie en jullie 'breuk' hé? Het spijt me heel erg dat ik dit zeg, maar jullie kunnen niet uit elkaar!" zegt Paul. "Wat? Nee, Zerrie is over!" roep ik. "Het moet voor de fans! Ik heb het afgesproken met hun manager" zegt Paul met een stem die zegt dat het over is. "Maar waarom ik? Waarom niet Niall, Liam, Harry of Louis?" "Omdat Niall single moet blijven, Liam en Louis hebben al een vriendin en Harry moet single blijven" hoor ik Paul simpel zeggen. Ik wil nog wat zeggen maar het word afgekapt door dat iemand in mijn armen springt en een kus op mijn mond geeft. De camera's flitsen harder en er word overal door de fans "ZERRIE IS BACK TOGETHER!" geroepen. Snel duw ik Perrie van mij af. "Wij zullen nooit samen zijn" sis ik boos tegen Paul en Perrie. Met een woest gezicht draai ik mij om en sla de deur dicht. "Hey kan het wat zachter!" hoor ik Liam verontwaardigd roepen. "NEE IK MOET WEER GAAN DATEN MET PERRIE!" brul ik nog woester. "Wat?" klinkt het vierstemmig uit vier monden. Geen zin om te reageren loop ik naar boven. "Fuck!" mompel ik als ik merk dat de brief nog beneden ligt. Snel spring ik op en race de trap af. Als ik mijn brief heb gepakt en naar boven loop bedenk ik me dat Sam net als een drug voor mij is. Als ik mijn kamer deur open doe zie ik dat de vorige brief bij de printer ligt en de doos open staat op mijn bed. Zonder daar over na te denken pak ik de doos en stop de brief erin, vanuit mijn ooghoek zie ik dat het de derde brief is.

Maar goed mijn hond is al helemaal gek op Max omdat hij tenminste niet vergeet om haar eten te geven en mee te spelen en zo. Sorry Bitch, maar ik heb van alles aan mijn hoofd. Misschien moet ik je leren om het zelf te doen, ik bedoel maar, iedereen moet het op een dag zelf doen en daar ben je niks te viervoeterig voor! Gelukkig mag Bicht (mijn hond) nu door de rest van het huis lopen en heeft ze nog meer ruimte en een tuin tot een beschikking.

Nee! O shit, ik bedenk me net dat mijn vriendinnen langs komen, waarschijnlijk om mij uit te lachen. Ik schaam me diep! Maar dit is denk ik wel het ergste wat ik ooit tegen iemand heb gezegd. Volgens mij dacht die jongen dat ik in het gesticht thuis hoorden! Arme jongen, hij is voor de rest van zijn leven bang om mij tegen te komen, maakt niks uit hoor, dat zijn wel meerdere mensen! Dus ik kan het hem niet kwalijk nemen, mijn hond was ook een tijdje bang, maar die heeft al weer een nieuw speel maatje gevonden. Helaas voor mij.

Groetjes,

Sam

Hoe vinden jullie het hoofdstuk, ik heb niet veel veranderd maar er vooral veel bij geschreven!

Vote/Comment/Fan