Thirty letters to Zayn. {Voltooid} Dutch

Letter 24

Hey Prince Charming,

Hha, ik zie je al helemaal voor me in een zwart pak op een wit pak en dan zegt je vriendinnetje zo tegen haar vriendinnen: 'Dat is mijn prince charming.' Oké, ik ben echt raar... Maar dat ben je denk ik wel gewend, als  je deze brief leest dan. Wat ik echt met héél mijn hart hoop van niet nou! Anders schaam ik me echt dood!

Wat ik sowieso al doe! Want, nou ja, laten we zeggen dat iemand het witte licht bijna heeft gezien. Maar hé! Bijna: B-I-J-N-A! Dus ik ben geen moordenaar.

Nog niet...

Maar het zag er eerlijk gezegd: Eng en grappig uit. Ik zou je het verhaal vertellen:

Plaats: Een restaurant genaamd: Nando’s

Aanwezigen: Ik, Sara  en nog een paar andere mensen en de pad (Die op mij lag toen ik de chaos had gemaakt)

"Smakelijk eten" zeg ik tegen Sara als de borden komen. "You to" zegt Sara tussen haar happen door, serieus ze lijkt wel Niall hoeveel ze eet, niet dat ik dat weet of zo, want dan moet je fan zijn en dat ben ik niet. Nee, het ligt gewoon aan de eenhoorns die je hersenen aantasten. Maar goed, terug naar het eten. Bij Niall is het tenminste nog schattig en leuk, maar bij Sara is het gewoon heel erg eng en beangstigend. Hebben die dezelfde betekenis? Ja? Nee?  

Sara vroeg hoe het kwam dat alle vriendinnen boos op mij zijn. "Nou ik roep dat het zo'n mooie armband en ik doe hem om, Skylar zegt dat ik op moet passen en...nou het knapte" Sara knikte begrijpend en zei dat ze het snapte van mij en maar ook van Skylar. Gelijk begon ik te knikken dat ik het ook snapten. "Maar daarvoor zet je toch geen vriendschap aan de kant!?" verontwaardigd kijk ik haar aan. "Nee, dat vindt ik ook maar, zullen we gewoon gaan eten?" smekend kijkt ze naar haar eten.

Toen begon het:

Sara begon opeens te kuchen. "Ja hé? Als al die rook in je gezicht komt zou ik dat ook doen" zeg ik omdat ik midden in mijn verhaal zat. Sara begint rood aan te lopen "Nee dat deed ik niet en - OMG je stikt!" riep ik "OBER!!" schreeuwde ik omdat ik ABSOLUUT niet weet hoe je iemand moet helpen als die stikt. De ober kwam aanrennen en deed, wat die ook deed terwijl ik zei:

"Stik vredig het gebeurt maar een keer"

Sara  gaf mij een 'dead clare' en stopte eindelijk met hoesten en kuchen en stikken.

Dat is toch erg? Een vriendin stikt en ik merk het niet!

Dat vindt Sara ook want ze heeft zich aan gesloten bij Skylar en de rest. Dat doet me denken aan: Ernst en Bobbie en de rest! Maar genoeg gepraat over Ernst en Bobbie. Wat trouwens mijn lievelingsprogramma was toen ik klein was, maar een ramp voor mijn ouders. Want als we dan ergens heen gingen met de auto deden we een CD met alle liedjes van Ernst Bobbie en de rest erop en zongen ik en mijn zus en broers mee. Leuke tijden.

Nu heb ik al helemaal geen vriendinnen op school! Het gepest is erger geworden! Ik voel me zo alleen! Maar ik mag niet klagen.

Er zijn mensen die het erger hebben of hadden: Zoals Liam.

Maar ja ooit ga ik ze terug pakken (zie vorige brief)

Dus, als ik me rot voel, ga ik muziek luisteren.

Maar hé? Niet iedereen is blij!

Had jij wel is het gevoel - Toen je nog niet beroemd was - Hoe het is om beroemd te zijn? En bijvoorbeeld een beroemdheid in je hoofd te nemen met de vraag, wat doet hij/zij, wat gaat er in zijn hoofd om, wat is waar van de roddels, enzo, enzo?

 Dat heeft denk ik bijna iedereen wel. En dan heb je zo'n gevoel waar je gek van word WANT. JE. KRIJGT. ER. NOOIT. ANTWOORD. OP! Maar dat heb ik wel eens. Ik ben dan best benieuwd wat ze antwoorden als ik het aan hun vroeg.

Groetjes,

Sam

Hello! Dit is maar een hele korte brief maar ik wist niet wat ik erbij kon zetten. Ik heb al wat stukken verlengt en wat kleine stukken bij geschreven maar ik moet ook rekening houden met wat er dadelijk nog komt, wat ik dus ben vergeten, en als ik nou hier iets zeg en later dat het anders is. Dan klopt het niet meer! Maar ander nieuws. Nog maar een paar hoofdstukken!!! Oh nee!!