In love with the badboys? ( Voltooid)

hoofdstuk 8 {De special}

EINDELIJK IS DE SPECIAL ER!  EEN BEETJE LAAT MAAR IK HOOP DAT JULLIE HET NIET ZERG VINDEN IK HEB EEN EXTRA LANG HOOFDSTUK GESCHREVEN WAT SOMS WEL IS MOEILIJK WAS. IK HOOP DAT JULLIE HET LEUK VINDEN.

(POV Olivia)

Ik word wakker door de wekker. Ik sta op als ik zie dat ik me al verslapen heb. Daan komt binnen en kijkt me vragend aan. "Waarom ben je er nu pas uit?" "Omdat ik wacht tot de kerstman er is nu goed?" Zeg ik een tikkeltje geïrriteerd. "Rustig je hebt nog tijd ik heb je eten al klaar staan het enige wat je nog moet doen is douchen en omkleden."

Als ik alles heb gedaan stap ik bij Daan in de auto. Ik ben heel erg nerveus en bang. Bang om Nathan onder ogen te komen. Daan blijkt het te merken. "Het komt wel goed vandaag blijf ik bij je en in de lessen zijn Mason Melissa of Celine er wel.Je staat er niet alleen voor." Mijn broer legt geruststellend een hand op mijn been. Als we op school zijn probeer ik zo min mogelijk op te vallen.Ik heb expres een vest aan gedaan op de muts over mijn hoofd te doen. Zodra we de school in lopen doe ik mijn muts op en stop mijn handen in mijn broek zak. Daan loopt een stuk mee maar loopt uiteindelijk door naar zijn eigen kluis. de bel gaat en iedereen loopt naar zijn klas. Gelukkig heb ik vandaag het eerste uur met Melissa en het tweede uur met Celine. Het derde en het vierde heb ik met ze allebei en hebben we gelukkig tekenen van mevrouw Williams van haar mag je met zijn drieën zitten. Mijn laatste uur zit ik samen met Mason. Helaas zit ik bijna alle uren ook bij Nathan in de klas wij hebben bijna a het zelfde rooster. Alleen het eerste en het tweede niet. Nu maar hopen dat deze dag nog goed gaat komen. Zal ik het Melissa en Celine zeggen. Ik had nog geen tijd om hun het te vertellen. Weetje wat ik doe het in de pauze. Misschien helpen ze me wel. Dat doen vriendinnen toch?

Ik schrik wakker uit mijn gedachtes als ik een stomp tegen mijn schouder voel. Ik geef een vragende blik als Melissa me aankijkt . "Wat is er aan aan de hand je bent er vandaag niet helemaal bij of wel? Je kunt het mij vertellen he? En Celine ook natuurlijk." Zegt Melissa. "Ja dat weet ik, ik leg het in de pauze wel uit. Het is wel privé dus we moeten het op een geheim plekje doen zodat niemand het kan horen." "Is goed ik ben er voor je ook als het iets kleins is."

De twee les uren zijn snel voorbei gegaan Celine reageerde bijna het zelfde als Melissa. Ik en Celine wachten op ons geheime plekje. zo geheim is die nou ook weer niet het is gewoon de schoonmaak hok.

We horen dat de duur snel open en dicht gaat en ja daar staat Melissa. Ik hoop echt dat Nathan vandaag niet op school is.

"Nou vertel op meid." Zeggen Melissa en Celine tegelijk. Ik friemel aan mijn armbandje en kijk naar beneden. Er rolt een traan over mijn wang heen. Melissa en Celine kijken mij bezorgd aan. Ik vertel rustig het verhaal zo goed als ik het kan zeggen aangezien ik aan het huilen was. De meiden kijken mij geschrokken aan en ik zie aan hun gezichten dat ze woedend zijn. Woedend op Nathan wat hij allemaal heeft gedaan.

"Ik wist dat hij erg was maar niet zo erg. Dat doe je toch niet? als ik hem te pakken krijg dan...dann." Schreeuwt Melissa haar gezicht word langzaam rood. "Rustig ik wil nu juist uit zijn buurt blijven daar wou ik jullie hulp voor vragen. aangezien wij met zijn drieën les hebben samen met Nathan. Ik probeer uit zijn buurt te krijgen maar als hij mij aanraakt of iets in die richting verstijf ik van angst zouden jullie mij dan willen helpen?" Vraag ik beschaamd. "Ja tuurlijk doen wij dat dit laten we jou niet nog is overkomen. We gaan ook vaker afspreken als je bijvoorbeeld alleen thuis bent dan ben je namelijk een makkelijk doelwit. Weet Mason dit eigenlijk al?" Vraagt Celine aan een stuk door terwijl Melissa probeert te kalmeren. "Nee nog niet en dat ga ik ook niet doen. Hij is zijn vriend en als hij dit weet dan heb ik alles verpest en gaat Mason uiteindelijk naar Nathan toe en zitten wij allemaal in de problemen." Ik begin langzaam een paniek aanval te krijgen. "Rustin Liv je hoeft het hem niet te vertellen wij staan achter je wat je beslissing ook is en ik snap het je wilt nu niet nog meer problemen krijgen en-" Verder kon Celine niet verder praten want de bel was gegaan. ik veegde mijn tranen en deed mijn muts weer op. "En nu maar hopen dat Nathan en vandaag niet is..." Zei ik mompelend dat alleen Melissa en Celine het konden horen ze knikten als bevestiging.