İMKANSIZ AŞKIN PEŞİNDEN

BULUŞMA

Bu sabaha son zamanlara göre hiç olmadığı kadar mutlu uyandım.Günlerdir göremediğim Melisaya kavuscaktım.Hersey mukemmel olmalıydı.Akşamdan melisanın sevdiği renk olan sarı tişörtümü hazırlamıştım bile.Cumadan pazartesiye beklerken bile çok özlüyodum şimdi günlerdir yoktu.Evden cıktım ve 20 dakika içerisinde evinin sokağına gittim.Uzaktan beni gördü ve gülümsedi.İçimde kelebekler uçuşmaya başladı.Kosarak yanıma geldi ve bir anda sarıldı.Bana her sarılmasında kokusunu içime çekiyorum.Kulağıma iyi ki varsın gibisinden birşeyler söyledi.Kalbimin atış hızından duyamadım ki.Başka birşeyde demiş olabilir.Eve yakın bir parkta oturduk.Kocaman gözleriyle gözlerimin içine öylece bakıyordu.İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri ?Ben uyumadan önce görüyodum zaten ama dibinde olunca daha başka oluyor.Gözlerinin kapatılmasını sevmezdi ve bende kapatırdım bilerekten.Anladı hafif geri çekti kendini.Ama bu sefer ugraşmaya kıyamamıştım üstelik bu kadar özlemişken aklımdan bile geçmemişti.Yok yapmıcam dedim gülerekten hemen aferin diyerek saçımı bozmaya başladı.Annemden başka bitek ona kızamıyorum bozarken.Bunu bile özlemişim diye ağzımdan kaçırdım.Şımardım dedi gülerekten hafifçe utandığını gizleyemedi yanaklarından.Şimdi nasıl daha çok sevmiyim? Nasıl uzak kaliyim?  Nasıl sevmekten vazgeçim ki? Her yaptığı dokunuyor derinlere.Oysa hiçbişeyden haberi yok bile.Bunları hissettiğimi bilse bırakırmıydı benim yakınımda olmayı? Sarılır mıydı yine şimdi sarıldığı gibi? Neyse bu riskleri göze alamam.Beraber sahile indik.Balonları çok seviyodu şansımıza baloncuda geliyordu.Satın aldım balonların  hepsini.Kagıt uçlarına hayallerimizi yazdık.O,ne yazdı bilmiyorum ama benim hayallerim imkansız olanlardı.Sonsuzluga özgürlüğe uçurduk elele.Birbirimize baktık öylece.Çok vaktim yok dedi ama herzaman ki gibi yarattı.Yükseklikten korkuyordu ama tepeye çıkalım dediğimde kabul etti.Çıktık.Tepede başladık istediğimiz gibi bağırmaya.Kimse yok ne karışan ne bakan. İşte bizde balonlar gibi özgürdük.Bağırırken saçmaladık kahkahalar attık.Üzüntüsünü kısa süreli de olsa unutturmak mutlu etti beni.En son o bağrışmalar yerini sessizliğe bıraktı. Başını omzuma koymasını çok severdim yine yaptı.Sessizliğe bıraktık kendimizi.Huzur bu olsa gerek.Uzun zamandır böyle huzur dolu hissetmemiştim dedi.Bi anda ne desem bilemedim. Sadece bende diye bisey çıktı dudaklarımdan.Gülümsedik.Eve dönmek için kalktık.Dünya durmuş sanki.Saatlerce hatta günlerce öyle durabilirdim yanında ama neyse.Bindik beraber minibüse.Ve kapısına kadar bıraktım derken bir anda bende naptıgımı bilmeden çekip sarıldım.Oda şaşırmıştı. İçimden geldi dedim.Allahtan etrafta kimse yoktu bencillik yaptım zor duruma düşürebilirdim.Kısık bi sesle özür diledim.Tatlı birşekilde önemli değil dedi.Ask işte kontrolden çıkartabiliyor.