İMKANSIZ AŞKIN PEŞİNDEN

YANLIŞ ANLAŞILMALAR.

Kendinden yorulur mu insan ?Yaşadıklarından beklentilerinden uzaklaşabilir mi? Hayatına yorulmadan nasıl farkılık katabilir ki?Hayatın kattıkları bizleri değiştirebiliyor.Peki insan zamanla mı değişiyor yoksa kırıldıkça mı ?Bence kırıldıkça herşey farklı olmaya başlıyor. Kırıldıkça kırmaya başlıyormuşsun hayat bunu öğretiyor.

Artık insanlar bana karşı hata yaptıklarında kendi kendime buda aynıymış geç diyorum.Bizi bu hale getirenlere sövmek istiyorum.Bi bakıyorsun uğrunda herşeyi yapabileceğin kardeşin seni iki günlük sevgilisine tercih etmiş.Birde bakmışsın sevdiğin kadın seni bir hiç uğruna terketmiş.Peki biz kime güvenicez ? Biriyle hem konuşmaya çok ihtiyacı olup hemde kimseyle konuşmak istememek diye birşey var ya he işte o çok kötü.O duruma gelmek burda yazabilceğim hiçbir kelimeyle tarif edilemez.

Bu sabah müziğin sesini açıp dünyanın sesini kısmaya başladım.Artık kimse umrumda değil.Hazırlanırken her zamankinden çok daha fazla zaman ayırdım ama hayatımda bu zamana kadar özenle baktığım çok düşkün olduğum saçlarımı kestirdiğimi de belirtmek istiyorum.Hayatıma yorulmadan farklılık katmaya başladım diyebilirim. Okula gittim.Sınıftan içeri girerken hiç bu kadar duygu dolu hissetmemiştim.İlk gözüm Pınar'a çattı ve ondan nefret edercesine baktım.Pınarın yanında hani o "kardesim " dediğim hiç toz konduramadığım Faruka ise acır gözle baktım.Herşey bir yana beni şaşırtan Melisanın tavrı oldu.Melisa hergün günaydıııın yapardı yanına gittiğimde şebekleşir ne bilim bana takılırdı.Bugün ise pek takıldığını söyleyemem.Sanırım Pınar ikinci hamlesini Melisaya herşeyi söylerek yaptı.Hiç biri umrumda değilde Melisayla olan yakınlığın herşeyden öte.Ona karşı hislerimi kontrol altına aldığımı hatta hayatıma Sevgiyi katıp ondan uzaklaştığımı belirtsem tepkisi ne olurdu acaba? Yine de hiçbirşey bozuntuya vermeden geçiyodum yerime Pınar kalkmadı.

Faruk: Burda biz oturuyoruz

-Hadee Faruk al sevgilini başka yere.

Pınar: Yoo biz burdayız.

Aldım ikisinin de çantasını fırlattım.

Faruk: Sen napıyosun lan?

- Kalkın dedim.

Faruk : Kalkmıyoruz aga hayırdır.

- Hayır işlerine devlet bakıyor bunca yıllık dost falan dinlemem darlama beni.

-Lan darlarsam nolur

O sıra Melisa girdi araya.

Melisa: Tamam sakin olun kendinize gelin.Sende yanıma otur.

- Ulan erkeklik yapıyosunda adamlık olmadıktan sonra boşa kardeş

Faruk: Adamlığı senden mi öğrenicem ? Seninde yaptıklarını öğrendim.

-Ne yapmışım hayırdır söylede bizde bilelim

Faruk : Sen ne yaptıgını çok iyi biliyorsun.

-Lan söyle napmışım.

Faruk: Ulan bunca yıl sana kardeşim dedim.Sen gel benim sevdigim kıza beni kötüle.Üstüne Pınarın beni sevdiğini bile bile bana söyleme.

-Ulan protez beyin Pınar sürekli beni sevdiğini söylemiyormuydu ? Senin yüzüne karşı bile söyledi.Ulan Pınar sen nasıl bi kız çıktın bu tip senaryoları nasıl yazdın yoksa sen yapımcı falan mısın?

Pınar: Hayır ben sana her defasında Faruktan hoşlandığımı söyledim sense bana onun sevgilisi olduğunu kızlara severek bakamadığını kısa ilişkiler adamı olduğunu söyledin.Bende caydım böyle birisini kimse istemez bi ara sana karşı hislerim vardı ama bi anlıktı.Sen beni Faruktan caydırdın.