Bu sabah okula yalnız gittim.Yıllardır Farukla gitmenin vermiş olduğu alışkanlık bana tuhaf bir duygu hissettirdi.Yıllardır aynı sırada yanyana oturmanın ve sınıfa girdiğimde direk gözlerimin içine bakması içimi darlamıştı.Faruk hep derdi insanlara güvenmeyi azaltırsan daha az hayal kırıklığı diye.Bu sözü bizim aramızda onaylanmış oldu.Yerime geçerken ben bişey demeden kalktı.Kalk demicektim ama kalkıncada bişey demedim.Pınar oturmak için geldi.Oda ayrı bi dert.Neyse en azından konuşma fırsatım daha fazla olucak.
Pınar: -Oturabilir miyim ?
-Tabi buyur.
Pınar: - Nasılsın?
-İyiyim sen nasılsın ?
Pınar: İyi olmana sevindim.Bende iyiyim.
Duydum ki Farukla aranız açılmış
-Evet onun gibi birşey.
Pınar: -Duyduğumda üzüldüm. Yapabileceğim birşey varmı?
Aha fırsat ayağıma kadar gelmişti.Ama düşündüm de yeri ve zamanı değildi.
-Hayır teşekkür ederim dedim.
Derste Pınar bana baktıkça Faruğa acı çektiriyomuş gibi hissettim.Ve Pınara konuşmamız gereken konular var dedim.O sıra Melisa geldi.
Melisa:Neymiş bakim o konular merak ettim.
(Şimdi ters bişey söylesen olmaz doğruları söylesen olmaz aramızda desen olmaz )Neyse konuyu hemen Faruğa saptırdım.
- Farukla ilgili canım
Melisa: Anladıııııımm.Hemen hemen ne konuscağını tahmin edebiliyorum.
-Pınar anlattıyssa tahminlerin doğrudur.
(Ulan şimdi Farugu anlıyorum.Bu seferde onun durumuna ben düştüm ayaküstü olayını ona çevirdim)
Pınar tamam konuşalım dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ AŞKIN PEŞİNDEN
Novela JuvenilHiç imkansızın peşinden koşmayı denediniz mi ? Koşmak isterken kaybedebilceğiniz şeylerin geri dönüşü olmama ihtimalini düşünmek sanırım engel olabiliyor.Aşka sonradan inanıp imkansıza kapılan kahraman... Kahramanımız yakın arkadası olan Melisaya aş...
