Ο Αλήτης Της Καρδιάς Μου

εισαγωγη στο νοσοκομειο

Εφτασε η μέρα της δεξίωσης και εγω νιωθω πιο χάλια από ποτέ, ολο το βράδυ ειχα βγάλει οτι ειχα φαει το τελευταίο τρίμηνο με όποιον τρόπο μπορείτε να φανταστείτε. Αλλο και το χθεσινό. Μα καλά εγω να λυποθημησω και ο Βαγγέλης να μου κάνει ερωτική εξομολόγηση. Αλλο και τούτο, ο θύτης να ερωτεύεται το θυμα, που ξανακουστηκε κατι τέτοιο. Σηκώνομαι και παω στην τουαλέτα για τις καθημερινές ανάγκες μου. Η μανα μου λείπει γιατί πηγε να βρει εναν γιατρο. Ακουω το κουδούνι και σέρνοντας τα ποδια μου πηγα να ανοίξω ηταν ο Βαγγέλης.

"Καλημέρα πως είσαι; "

"να σου πω ότι είμαι καλα θα είναι ψέμα." του απαντησα.

"σε ειδε γιατρός;"

"τωρα πήγε η μανα μου να βρει..."

"Περαστικά πριγκίπισσα."

"Ευχαριστώ."

Ετσι όπως μιλούσαμε με επιασε μια τρελη αναγουλα και έτρεξα στην τουαλέτα, και καθως ημουν σκυμμένη πανω απο την τουαλέτα, ενιωσα ενα χέρι να μου μαζεύει τα μαλλιά και να με βοηθάει να σηκωθω. Μόλις κατάλαβα ότι ήταν ο Βαγγέλης ενιωσα απίστευτη ντροπή και ταυτόχρονα μια απίστευτη ζαλάδα. Ο Βαγγέλης το κατάλαβε και πηρε τηλέφωνο την μαμα μου να της πει ότι θα με πήγαινε στο κοντινότερο νοσοκομείο. Κατεβηκαμε μαζι με το ανσασερ και μόλις φτάσαμε κατω με πήρε στην αγκαλιά του. Βέβαια στην είσοδο υπηρχαν Noiser που κοιτουσαν με απορία, αλλες που κοιτουσαν με θυμο και αλλες που το βλεμμα τους έλεγε αωωωω μωρε τι γλυκουλης. Μόλις τον ειδαν τα θυμωμένα κορίτσια που πιστευω οτι δεν ηταν θυμος αλλα ζηλια αρχισαν να του μιλανε.

"Βαγγέληηηηηη. Δεν το πιστεύουμε ότι σε βλέπουμε. Να βγούμε selfie;"

"κορίτσια δεν μπορώ τώρα."

"τι παει να πει οτι δεν μπορείς τωρα είμαστε Vkators. Μας αρνισε για αυτην." συνέχισε η άγνωστη για εμενα κοπελα.

"Βαγγέλη δεν πειράζει κατσε στα κορίτσια, μπορεί να μην έχουν την δυνατότητα να σε ξαναδούν." του είπα.

"ευα κοψε τις μαλακιες. Θα σε παω στο νοσοκομείο δεν πρόκειται να πας πουθενά μονη σου. Έπρεπε να το κανω απο χθες και δεν δέχομαι οχι. Μπορεί να είναι καρκίνος, καμια θανάσιμη ασθένεια ή χειρότερα εγκυμοσύνη." αρχισε πάλι τα παράλογα του.

"μπα σε καλο σου ρε Βαγγέλη με εκανες και γελασα ειδικα το τελευταίο βαζω το χέρι μου στην φωτιά οτι δεν ισχύει."

"αμαν ρε κατια ασε τα παιδια η κοπέλα είναι χαλια δεν την βλέπεις;" ειπε ενα άλλο κοριτσι.

"μα εγω."

"κατια συγκεντρωσου. Και ευα ποτε δεν ξέρεις."

"ναι Βαγγέλη έχεις δίκιο." του Παραδέχτηκα.

"τι;;;;;;;;;; και πότε θα το έλεγες;" ειπε και χλομιασε.

"Βαγγέλη συγκεντρωσου... Δεν γίνεται να είμαι τρία χρόνια έγκυος. "

"τι τοσο καιρο δεν;;; γιατί;"

"δεν θες να ανοίξω το στομα μου μπροστά στα κορίτσια."

"φυγαμε."

Μετα απο πεντε λεπτά φτασαμε μεσα και με πηγαν για εξετάσεις, ενω ο Βαγγέλης περιμενε στην αναμονή. Μετα απο ενα μισάωρο βγήκε ο γιατρός και ο Βαγγέλης πεταχτηκε πανω.

"γιατρε τι έχει;"

"ειστε συγγενης της δεσποινίς Mendez;" ρώτησε ο γιατρός

"οχι είμαι ενας φιλος της. Η μητερα της είναι στον δρόμο."

"ωραία θα τα πω σε εσας ώστε να τα φερετε στην μητερα της. Η Ευα έχει πάθει τροφικη δηλητηρίαση και σε συνδυασμό με την γαστρεντεριτιδα που έχει ο οργανισμός της δεν αντεξε. Της δωσαμε τα απαραίτητα φάρμακα και ηρεμιστηκο για να καταφέρει να κοιμηθεί."

"μπορώ να την δω;"

"φυσικά."

"ευακι; αχου ψυχή μου κοιμάσαι; Περαστικά καρδια μου. Να γίνεις σύντομα καλα. Σ'αγαπώ."

Μετα απο λιγο ήρθε η μανα μου και ο Βαγγέλης έφυγε. Πήγε στο σχολείο και είπε στα παιδιά τι έγινε. Το βράδυ ντηθηκε, στολιστηκε και πριν πάει στην δεξιωση πέρασαν απο το νοσοκομείο.

"βρε καλως τους γαμπρους... Πως και απο τα μερη μας;"

"Περαστικά... Αυτα τα φεραμε για εσένα." ειπε ο Βαγγέλης.

"Ευχαριστώ."

"πως εισαι;" ρώτησε ο αρης.

"χαλια. Jimmy μου δίνεις τα χαρτομάντιλα γιατί το βοδι η νοσοκόμα τα έβαλε στην άλλη ακρη λες και μπορω με τον γαμημενο ορο να τα φτασω..."

"χαχαχα παρτα... Βλέπω συμπαθεις το νοσοκομείο."

"ναι... Τι λεμε τωρα προτειμω την παρεα σας παρα να μεινω παλι στο νοσοκομείο."

"παλι;"

"αστο αρη... Ειναι μεγαλη ιστορία."

"τα λέμε.. Περαστικά."