KARANLIKTAN GELEN

CİNAYET

Amy artık iyice çileden çıkmıştı. Bu kızın saçmalıklarına daha fazla katlanmayacağım diye geçirdi içinden. Bütün camları kapattı bir hışımla. Odadan koşar adımlarla uzaklaştı.

Ertesi gün uyandığında işe geç kaldığını fark etti. Saat 11'i gösteriyordu. Çoktan kalkıp gitmiş şu an o aptal dosyalarla uğraşıyor olmalıydı ama, canı yataktan çıkmak istese... Yukarıdan sesler geldiğini fark etti o an Larry geldi aklına -acaba bu aptal yine neler karıştırıyor- diye düşündü birden. Yavaşça yatağından kalktı üzerine geceliğini geçirdi. Salonun kapısına doğru yaklaştı ve Larry'nin dışarı çıkmak üzere olduğunu fark etti. ''Nereye küçük hanım?'' dedi çok bilmiş bir ifadeyle. Larry'nin beti benzi soluktu. '' Marissa'yı görmem lazım akşam olmadan dönerim, merak etme'' dedi. ''Henry ile randevumuz var bugün , akşamı bekleme. Saat 16.00 evdesin!''dedi sinirli bir ses tonuyla. Larry: ''O aptal doktor bozuntusuna gitmemi daha çok beklersin sen, unut bunu.'' dedi kapıyı çarpıp çıkarken.

Amy offladı içinden ne yapacağını bilemez bir ruh haliyle dolandı bir kaç saniye salonun ortasında. Sonra kapının ziliyle kendine geldi. Bir şey unutmuştu herhalde Larry, aah belki de psikoloğa gitmeyi kabul ettiğini söyleyecekti.. Birden kapıyı açtı Amy , ancak karşısında gördüğü Larry değildi. Bu şerif Joseph'ti.
-Merhaba Mr.Joseph. Bir sorun mu var?
-Sanırım var hanımefendi.. Az önce evinizin bahçesinde bir ceset bulunduğunu ihbar aldık. İnceleme yapmamız gerekiyor..
-Amy şok geçiriyordu. Ne? Ceset? Evim ? Bahçe... !?
-Tamam hanımefendi sakin olun lütfen. Telaşlanmayın.
-Ortada bir ceset var neyden bahsediyorsunuz siz?
-Tamam sakin olun lütfen bizimle geliyorsunuz. İfadenizi almamız gerekiyor.
-Ne siz beni cinayetle mi suçluyorsunuz, siz çıldırmışsınız!
-Bayan lütfen zorluk çıkarmayın sadece küçük bir ifade.
-Tamam lanet olsun bir saniye kızımı aramalıyım...

Amy telaşla Larry'ye ulaşmaya çalışır olanı biteni haber vermek için..Larry telefonu açar.''Kızım bak şimdi beni iyi dinle'' ancak daha sözünü bitirmeden Larry lafa girer '' Sana söylemiştim onlar gürültüyü sevmiyor'' ..''Larry lanet olsun kapa çeneni ne saçmalıyorsun sen, evimizin bahçesinde bir... Larry atladı:
''Ölmüş biliyorum. Git ve ifadeni ver. Ortalığı ayağa kaldırma. Karakola geleceğim birazdan''

Amy gittikçe çıldırma noktasına geliyordu , üzerini giyindi. Şerifle birlikte çıktılar. Karakola geldiklerinde Larry Marissa'yla birlikte oradaydı. Koştu kızına sarıldı. ''İfademi verdim ben anne biz çıkıyoruz'' biraz işimiz var. ''Tanrım bu kız nasıl bu kadar sakin , tanımasam o öldürdü diyeceğim''
Bayan Gloria sizi bekliyoruz diye bağrıyordu içerden biri. Bu emniyet müdürüydü. İçeri girdi ve dün gece olanları anlatmaya başladı -Larry'nin ortadan kaybolduğu kısmı keserek-. Mr.Smith , Amy 'nin sözünü keserek saat tam 23.00 kızınız ve siz neredeydiniz, bayan Gloria dedi. Amy 'nin sesi titremeye başlamıştı. ''Şey ben salondaydım kızım ise odasında'' dedi kekeleyerek. Bayan 23.00 komşularınız Larry'yi bahçede gördüklerini söylüyor. Odada olduğundan emin misiniz iyi düşünün dedi.

Amy şok geçiriyordu. Kızı mı yapmıştı bunu. Ama hayır olamazdı. Larry katil olamazdı.
Amy sakin bir ses tonuyla ''Evet kızım odasındaydı bir ses duydum korkup kızımın odasına gittim. Odasındaydı bayım.Eminim.''
-Peki Bayan Gloria. Verdiğiniz bilgiler için teşekkürler. Bir süre şehir dışına çıkmayın. Bir gelişme olduğunda sizi tekrar çağırabiliriz.''

Amy dudakları titreyerek binadan çıktı. Merdivenleri zor yürüyordu. Aklından o an geçmeyen şey kalmamıştı. Larry nereye gitmişti dün gece..Saçları neden ıslaktı. Yağmur yağmamıştı ki.. Bu sorular aklını karıştırırken telefonunun çaldığını fark etti. Arayan LArry'di. ''Anne nerdesin?'' - ''Şimdi çıktım eve doğru gidiyorum'' diyebildi. - '' İyi misin sen sesin kötü geliyor.. Anne..Anne?'' - ''Ha, iyiyim eve gelir misin Larry konuşmamız gerek''. ''Sonunda beni dinlemeye karar verdin kulaklarıma inanamıyorum..'' dedi gülerek..-''Evde bekliyorum acele et''.

Bir kaç saat sonra..
-Anlat dün nereye gittin sen herşeyi bilmek istiyorum.
-Ben yapmadım anne. Saçmalıyorsun farkındamısın..
-Anlat dedim!!
Biraz sessiz kaldıktan sonra Larry anlatmaya başladı.
''Dün gece yatağımda uyurken pencerede bir şey olduğunu fark ettim. Kalktım babam sandım önce beni görmeye geldiğini düşündüm eskiden olduğu gibi. Garip bir şeydi bu. Garip sesler doluyordu odama. Bana dışarı çıkmam gerektiğini söyledi. Babamın da onlarla olduğunu ama önce dışarı çıkmam gerektiğini fısıldadı bir ses. Kalktım sessizce dışarı çıktım. Senin uyanık olduğunu fark etmedim bile. Bahçeye çıktığımda küçük bir kız çocuğu görebildim uzaktan belli belirsiz. Beni ormana çağırıyordu orda olduklarını söylüyordu. Yavaş yavaş ilerledim. Korkmuştum biraz ama yarıya kadar gelmiştim zararsızlardı biliyorum hissediyordum. Bana zarar vermeyeceklerdi sadece yardım istiyorlardı. Yürüdüm ormanın içine doğru yavaşça ve sonra bir çığlık duydum ve irkildim aniden. Biri acı çekiyor gibiydi tam hatırlamıyorum o an korkuyla yere düşmüşüm canım yanmadı bile. Kalktım.
Sonra karanlıkların içinden bir ses ''bize katıl'' diye uğulduyordu. Ödüm patladı o an. Eve nasıl döndüğümü hatırlamıyorum. Bahçeye döndüğümde yerde yatan kız çocuğunu gördüm birden, o an kovayı alıp kafama döktüm kendime gelmek için ..belki o da onlardandı ya da neden öldürdüler bilmiyorum.Hiç bir fikrim yok o konuda.Ama ben yapmadım.Bundan emin olabilirsin.''