KARANLIKTAN GELEN

ORMANDAKİ KAN İZLERİ

Amy kızının bu dediklerinin hiç birine bir anlam veremiyordu. Gözleri büyümüş bir halde kızını dinliyordu. Ama ya dedikleri doğruysa burda ters giden bir şeyler varsa..?? Larry neyden bahsediyordu ve onlar kimdi ?? Ne istiyorlardı kızından...
Larry birden sanki annesinin aklındaki soruları duymuşçasına cevap verdi: ''Kim olduklarını bilmiyorum ama öğrenicem.'' Amy duyduğu cevap karşısında irkildi. ''Sana bir şey olursa yaşayamam, benden habersiz bir şey yapma lütfen.''
Aradan bir kaç gün geçmişti ve yılın ilk karı düşmüştü caddelere. Hava buz gibi insanın içini ürpertiyordu adeta. Nefes almakta zorluk çekiyordu insan. Larry okulun bahçesinde en yakın daha doğrusu tek arkadaşı Marissa'yla birlikte yürüyordu bir yandan da sohbet ediyorlardı, havadan sudan. Marissa birden dayanamayıp aklındaki o müthiş soruyu sordu. ''Larry gerçekten kim onlar?'' Larry gülümsedi ve ekledi: ''Ben de merak ediyorum. Hiç bir şey nedensiz değildir Mari. Yakında öğreniriz.''deyip Marissa'nın yanından ayrıldı eve dönmek üzere.
Yol geçmek bilmedi sanki bir an önce odasına gitmenin hayalini kuruyordu. Hava kararmak üzereydi bir an önce odasında olmalıydı. Tek düşündüğü buydu.

Eve yaklaşmıştı neredeyse. Ormanın içinden geçen patikadan hızla yürümeye başladı. Korkuyor muydu yoksa..Yok artık! Korkmasını gerektirecek bir şey yoktu etrafta , ondan başkası yoktu. Yolu hızlı adımlarla yürümeye devam etti ... Ancak eve yaklaştıkça içinde bir korku oluşuyordu. Birden yere doğru baktığında karların üzerinde bir şey fark etti. O da neydi böyle!! Bembeyaz karların üzerinde kırmızı sıvı bir şeyler vardı. Aman Tanrım kandı bu. Yine bir cesetle karşılaşağından korktu. İzleri takip etmeye başladı korkar adımlarla. Yavaş yavaş o gece gittiği yere doğru ilerlediğini farketti. Evet izler onu oraya götürüyordu o gece geri döndüğü yere. İlerlemeye devam etti (ne kadar da korkusuz bir kız bu böyle, hangimiz şuan orda çığlık atıp annemizi aramazdık ki).. Larry içinden gelen sesi dinledi yürüdü, yürüdü bir kaç adım daha attıktan sonra kan yoktu etrafta izler kesilmişti.Ee şimdi ne olacaktı ?...

Etrafına baktı ama hiç bir şey yoktu. Bir tuhaflık vardı bu işte bir şeyler olmalıydı şuan. Kafasını yukarı doğru kaldırdı gökyüzüne doğru. Tam o sırada Şıp! Birşey damlamıştı yüzüne. Elini sildi bu ne böyle deyip iğrenerek. Kan, kandı bu. Geri çekildi ve yukarı doğru daha dikkatli bakmaya başladı nerden gelmişti bu böyle..Kafasını kaldırdığında ağaçta asılı duran bir kız çocuğu gördü. Ağzı açık bakakalmıştı oraya. O gece gördüğü kıza ne kadar çok benziyordu, aynı ceset olamazdı herhalde. Bir çocuk kaç defa öldürülebilirdi ki. Üstelik kan da hala akmaya devam ediyordu. Bu başka biri olmalıydı. Kim yapıyordu bunu. Larry kendine gel dedi bir ses aniden. Marissaydı bu. Onu takip etmişti kötü bir şey yapmasından korktuğu için. Larry irkildi senin ne işin var burada ? ''Seni takip ettim iyi olmadığını düşünmüştüm napıyosun burda tek başına nereye bakıyorsun öyle'' . ''Mari gerçekten şaka mı yapıyosun sen görmüyo musun ağaçtaki çocuğu ? Yazık ya hangi cani yapmış bunu''. Marissa sakin bir ses tonuyla : ''Larry hangi çocuk ? Ne diyorsun tatlım sen''. Larry öfkelendi ve yuzunu gostererek : '' Mari yuzumdeki kana baksana. Bunu da göremiyor musun gerçekten? ?? ''
''Larry iyi görünmüyorsun hemen eve gitmeliyiz.'' dedi ve kolundan çekeleyerek onu ordan uzaklaştırdı.