Hospital For Souls

5

Μπήκα, την επόμενη μέρα, στο γραφείου του γιατρού. Όταν με είδε, μου χαμογέλασε και με έβαλε να ξάπλωσω σε ενα κρεβάτι.
-Πως πανε τα πράγματα, Ashton; Με ρώτησε.
-Πολυ καλά! Απάντησα, με ψεύτικη χαρα, αλλα δεν φάνηκε καθόλου, τόσο πολυ που την χρησιμοποιώ.
-Έχεις κάνει φίλους,Ashton;
-Ναι,κύριε!
-Ξέρεις, οτι μπορείς να τους μιλήσεις αν δεν νιώθεις καλά, έτσι;
-Μάλιστα, κύριε!
-Ωραία! Είσαι ελεύθερος να φύγεις!

***********
Καθώς περπατούσα προς το δωμάτιο μου, έπεσα πανω στην Ricky.
-Συγγνώμη! Της είπα.
-Εγω έπρεπε να προσέχω! Απλώς μου αρέσει πολυ αυτο το βιβλίο και κάθε φορά που το διαβάζω χάνομαι μέσα του! Είπε,χαμογελώντας.
Τότε παρατήρησα οτι στα χέρια της κρατούσε ενα βιβλίο.
-Ποιο είναι; Την ρώτησα.
-Μπορεί να μην το ξέρεις, αλλα λέγεται Looking For Alaska(Αναζητώντας Την Αλάσκα).
-Νομίζω οτι το έχω ακούσει! Η μικρή μου αδελφή είναι μεγάλη fan του John Green.
Μου χαμογέλασε.
-Τον αγαπώ! Μιλάει για όλα τα προβλήματα που μπορεί ένας έφηβος να περάσει σε όλη του την ζωη! Είναι καταπληκτικό πως περιγράφει τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών, τα οποία όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή στην ζωη μας! Συγγνώμη,που πολυ λόγω!
Της χαμογέλασα.
-Δεν πειραζει! Το βρίσκω χαριτωμένο!
Θεέ μου,Ashton, σκέψου πριν μιλήσεις!
Τα μαγούλα της έγιναν κόκκινα.
-Σε ευχαριστώ! Μου είπε και πήγε να πει κατι, αλλα την διέκοψε ο Nash, ο οποίος μας φώναξε κάτι.
-Τι είπες; Τον ρώτησα, όταν έφτασε δίπλα μας.
-Πάμε να φάμε κάτι! Έχω πεθάνει της πείνας! Μας είπε και τον ακολουθήσαμε στην καντίνα.
Κάθισα ανάμεσα στον Alan και τον Thomas και κοίταξα τον Dylan, ο οποίος καθόταν απέναντι μου. Το πρόσωπο του ήταν χλωμό και τα ματιά του ήταν κόκκινα.
-Είσαι καλα; Τον ρώτησα.
Μου έδωσε ενα ψεύτικο χαμόγελο.
-Μια χαρά! Μην ανυσηχείς!
Ήθελα να απαντήσω, αλλα ο Michael άρχισε μια κουβέντα για ενα κορίτσι που του άρεσε και έτσι δεν πρόλαβα να ανυσηχήσω πιο πολυ για τον Dylan.