Ακολούθησα τον Calum στο δωμάτιο μας και κάθισα στο κρεβάτι μου,κοιτώντας τον.
-Θέλεις να με ρωτήσεις κατι; Με ρώτησε.
-Για ποιον λόγο έκλαιγες και έγιναν τα ματιά σου κόκκινα;
Με κοίταξε.
-Ο Dylan πέθαινε και με ρωτάς για ποιον λόγο έκλαψα;
-Μην μου λες βλακείες,Calum! Ξερω οτι είσαι λυπημένος που πέθανε ο Dylan,και εγω είμαι,αλλα είμαι 100% σίγουρος οτι υπάρχει κι άλλος λόγος! Επέμενα.
Ο Calum αναστέναξε και έκατσε απέναντι μου στο κρεβάτι του.
-Μίλησα σήμερα το πρωί με τον γιατρό μου! Μου είπε...οτι δεν είμαι καλά και θα χρειαστεί να με στείλουν σε εκείνο το ειδικό μέρος! Μου είπε ειλικρινά.
Έμεινα. Στα μαγούλα μου άρχισαν να τρέχουν τα δάκρυα που κρατούσα όλη μέρα. Ο Calum με πηρε στη αγκαλιά του και με άφησε να κλάψω στον ώμο του.
Απέτυχα. Απέτυχα. Απέτυχα! Έλεγα στον εαυτό μου ξανά και ξανά.
Απέτυχα να βοηθήσω τον Dylan και τωρα και τον Calum. Χάσαμε τον Dylan και τωρα και τον Calum.
Α-Π-Ε-Τ-Υ-Χ-Α!
•••••••••
Μικρό,αλλα σημαντικό κεφάλαιο! Επίσης,θελω να σας ενημερώσω για δυο πράγματα:
1.Εχω καινούργια ιδέα για βιβλίο(στα Αγγλικά) και θα ξεκινήσω αυτο το βιβλίο μόλις τελειώσω με το Hospital For Souls
2.Αυτο το βιβλίο θα έχει πανω κάτω ακομα τρεια με τέσσερα κεφάλαια και τωρα έχω μια ερώτηση για εσάς:
Θέλετε να έχουμε δραματικό τέλος(δηλαδή να πεθάνει καποιος)ή χαρούμενο;
YOU ARE READING
Hospital For Souls
FanfictionΌταν οι γονείς του , του ανακοίνωσαν οτι θα πάει σε ψυχιατρείο, ο Ashton ποτε δεν περίμενε οτι εκεί θα βρει τρεις κολλητούς, χιλιάδες φίλους και τον έρωτα της ζωής του, τον οποίο μπορεί να μην καταφέρει να σώσει.
