Kader nasip herşey bundan ibaret
Yaşadiklarimiz yaşayacaklarimiz hepsi bizimkisi bir çömlek misali şekillendirmek bizim elimizde çamuru ama olacak şey hep ayni , yazilmiş bir romanin oyunculariyiz biz; sadece ayni kitapta yer almaya çalişan iki insan.Hayallerimin başrolünde ol söz perde arkasindan izlerim seni sana en uzak olabileceğim yer senin yanin zaten daha ne hadi durma başla sonu olmayan bir masala sonsuz olan bir mutluluga bir varmiş bir daha yokmuş olmasin bizimkisi bir varmiş hep buradaymiş olsun.
Ahmet Arif gibi sevdim seni sevdali Atilla Ilhan kadar mecburdum sana ne demiş üstad Arif oy sevmişem ben seni.. Bende sevmişem seni Leyla ile Mecnun gibi belki Ferhatla Şirin belki de aramizda dağ olsaydi delerdim fakat aramizda uçurum vardi geçemedim.Elini uzatsaydin belki geçerdim süzülürdum göz kapaklarindan içeri.Mest oldum gözlerinin tebessümüne desem alirmisin beni içeri göz kapaklarindan sığdırirmisin göz yaşlarinin içine süzülebilirmiyim elmacik kemiklerinden
Kapattim gözlerimi gözlerin gözüme ilişti görmesem uyku tutmazdi.