Dört bir yanımda alevden asma bahçeleri
Bulutlar getirmiş umutları binbir rüzgar darbesiyle
Ağlaya ağlaya, kırıla kırıla, dağıla dağıla
Öylece gelmiş kalbimin kapısına
Erimiş aşkla cilalanmış tokmağı vurmuş
Ve belirmiş arkasında,
Ölüm aslında bir kuşmuş
Beyaz hikayeler anlatırmış göğsünü yarıp
Sevişirmiş milyonlarca renkle sana sunabilmek için siyahı, karanlığı
Geceleri nöbet tutarmış yıldızların baş ucunda
Şarkı söylermiş korktuğun yalnızlığa
Fısıldarmış sırlarını bağıra bağıra
Ölüm aslında bir kuşmuş
Ölünceye kadar...
Denizin maviliğinde bir gülüşün mü siyah?
Gönlüme giren çelik pençeler mi sözlerin?
Omuzların kadar berrak mı şu bulutlar?
Ya seher vakti?
Gözlerinden başka güneş düşünemem geceme doğmuş
Ölüm aslında bir kuşmuş
Sen ölmeyince anladım
Hayatımın söküklerini bir çırpıda diktin
Kafiyelerimi seninle aldattım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜM
Poésieöldüremeyeceğini yaralamayacaksın, yaralayamadığın da bırak şiir gibi kalsın