ÖLÜM

Ölüm Aslında Bir Kuşmuş

Dört bir yanımda alevden asma bahçeleri

Bulutlar getirmiş umutları binbir rüzgar darbesiyle

Ağlaya ağlaya, kırıla kırıla, dağıla dağıla

Öylece gelmiş kalbimin kapısına

Erimiş aşkla cilalanmış tokmağı vurmuş

Ve belirmiş arkasında,

Ölüm aslında bir kuşmuş

Beyaz hikayeler anlatırmış göğsünü yarıp

Sevişirmiş milyonlarca renkle sana sunabilmek için siyahı, karanlığı

Geceleri nöbet tutarmış yıldızların baş ucunda

Şarkı söylermiş korktuğun yalnızlığa

Fısıldarmış sırlarını bağıra bağıra

Ölüm aslında bir kuşmuş

Ölünceye kadar...

Denizin maviliğinde bir gülüşün mü siyah?

Gönlüme giren çelik pençeler mi sözlerin?

Omuzların kadar berrak mı şu bulutlar?

Ya seher vakti?

Gözlerinden başka güneş düşünemem geceme doğmuş

Ölüm aslında bir kuşmuş

Sen ölmeyince anladım

Hayatımın söküklerini bir çırpıda diktin

Kafiyelerimi seninle aldattım