H6

195 19 1
                                    

Emma POV

Ik word wakker in dezelfde kamer bij de Volturi. Gisteren heeft Aro me bijna gebeten, maar Jane heeft me nog op tijd kunnen redden. Daar ben ik haar zo dankbaar voor. Ik was nog niet klaar om al een vampier te worden. Ik vind het zo jammer dat Edward mij niet kwam bevrijden, ik mis hem zo... Ik stap uit mijn bed en loop naar de gang. Eigenlijk weet ik de weg naar de troonzaal nog niet, maar toch loop ik een beetje rond. Al snel kom ik een trap tegen die redelijk lang is. Ik ga naar de laagste verdieping mogelijk met deze trap, misschien dat de troonzaal hier ergens is. Wat hebben ze hier een groot kasteel. Ik loop de gang in en zie een beetje verder de deuren van de troonzaal openstaan. Waarom zouden die deuren openstaan? Als ik bij de troonzaal kom, zie ik een paar vampiers van de Volturi dood op de grond liggen. Wat is hier gebeurd? Ik durf de zaal niet binnengaan. Wie weet wie daar is, wat ze met mij willen doen! Ik ben bovendien een mens! Er komt iemand aan de deur kijken. Als ik haar zie, ben ik erg verbaast. Wat doet zij hier? Hebben ze de Volturi vermoord? Ik wist niet dat zij iemand kon vermoorden. En al zeker niet iemand van de Volturi. Ze is zo klein, zoals een elf. Dus recht voor me staat Alice. 'Daar ben je', roept ze bijna. Dan geeft ze me een knuffel. Ik knuffel haar terug. wat ben ik blij dat ik terug bij hun ben. Ze zijn veel beter voor me! Als ze zich terugtrekt, zie ik Edward achter haar staan. Hij staat daar met een grote glimlach op zijn gezicht. Ik ga naar hem toe en geef hem ook een knuffel. Bij hem voel ik me veilig en gelukkig. Als hij zich terugtrekt, kust hij me vol op de mond. Nu pas besef ik dat ik hem echt super hard heb gemist. Ik trek me terug om adem te krijgen en omdat Emmett zijn lach niet kan inhouden. Ik kijk Emmett boos aan, waardoor hij nog harder lacht. Rose komt dan ook naar me toe en geeft me een knuffel. Als laatste zijn Esmé en Carlisle aan de beurt. Ze geven me ook elk een knuffel. 'Laten we naar huis gaan', zegt Carlisle. Iedereen knikt en dan vertrekken we naar huis. 



Me in twilight 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu