Me in twilight 2

H15

Edward POV

Ik zoek en zoek, maar ik vind niets. Waar is ze toch naartoe? Ik zwem naar de bodem, maar vind haar niet. Waar is ze naartoe? Heeft die wolf haar? Als hij haar heeft, vermoord ik hem! Ik zwem terug naar het wateroppervlak en roep naar Emmett: 'IK VIND HAAR NIET! WAAR IS ZE NAARTOE?'. 'DAT WEET IK NIET!', roept hij terug. Wat moet ik nu doen? Ik zwem naar het strand een beetje verderop. Als ik er ben, zie ik een lijk liggen. Maar ik zie het lijk niet ademen. Ik loop er naartoe. Daar ligt ze dan niet ademend. Wat moet ik nu doen? Mijn mate is dood! Mijn liefde van mijn leven, het meisje waarvan ik de hele dag door droomde sinds ik haar voor de eerste keer zag is nu dood.

Nee, ze zal niet dood zijn! Ik probeer haar te reanimeren. Maar niets helpt. Ik wil zo graag wenen, maar er zullen nooit tranen uit mijn ogen komen. Ik ga naast haar liggen en duw haar dicht tegen me aan. Ik doe mijn ogen dicht.

Emmett POV

We zoeken naar een teken van de persoon die haar in het water duwde, maar we vinden niets. Waar is die persoon naartoe? 'Ik vind haar niet! Waar is ze naartoe?', hoor ik Edward roepen vanuit het water. Ik ga naar de klif en zie daar Edward naar boven kijken. 'Ik weet het niet!', roep ik terug. Ondertussen zijn de anderen ook naar mij toegekomen en zijn ze ook naar Edward aan het kijken terwijl hij terug onderwater gaat om Emma te zoeken. 'Ze kan op het strand van La Push liggen', zegt Carlisle. 'Maar daar mogen we niet komen!', zegt Rose. 'We moeten Emma wel vinden', zeg ik terwijl ik al begin te lopen naar het strand van La Push. Het kan me niet schelen dat de honden dat niet graag hebben. Zij hebben Emma wel van de klif geduwd! Ik hoor dat iedereen me volgt. Goed.

Edward POV

Ik kijk op als ik voetstappen hoor. Gelukkig, het is maar mijn familie. Hopelijk weet Carlisle iets om Emma te helpen. Als Alice en Esmé Emma zien, lopen ze meteen naar haar lijk toe. Niet veel later komt ook Carlisle naar haar toe. Emmett en Jasper kijken van een afstandje toe. Ze hebben allebei een droevige expressie op hun gezicht. Als ik me omdraai naar Emma zie ik dat Carlisle haar probeert tot leven te wekken. Maar net zoals bij mij gaat het niet. 'We moeten haar meenemen naar huis', zegt Carlisle voor hij opstaat. Ik knik.