Hurts and Betrayals

Chapter 14

PATRICIA

I took out a piece of paper na nasa drawer sa guest room. I remember na binigay pala sa akin ni Casandra ang number niya noon. I need to call her to make sure maayos sila ng baby niya. That child will be mine too kaya I also have a responsibility. Wala ngayon si Peter dahil sabi niya he is going to work. It's Sunday today kaya ipinagtataka ko kung bakit siya pumasok dahil mula noong nalaman niyang buntis ako ay he always takes a break during weekends para magbonding kami. Pero mabuti na din sigurong wala siya para naman makagalaw ako ng mas malaya about my plans.

I dialed my friend's number ng ilang beses pero walang sumasagot sa kabilang linya. I waited for few minutes at biglang nagring ang phone ko. Agad kong sinagot ng makitang si Casandra ang caller.

"Hey Sandra, it's been awhile . Kamusta kana? Your baby?"

"I'm fine naman Tricia. Can I meet you today pala? I need to talk to you personally." Sabi naman nito.

"Yes sure, I was just about to ask you the same thing. Anyways, I'll see you later. Text mo nalang ako kung saan." I said at binaba na nito ang tawag. Nagbihis na ako at nagready at lumabas na ng bahay.

PETER

If you're wondering where I am, I surely am not working. Well I'm technically working, but with my relationship with Farah. Medyo matagal din kaming hindi nagkita kaya I decided to take her out. Nasa mall kami ngayon at sinasamahan ko siyang magshopping. Hindi sana ako lalabas ngayon to stay with Patricia but I just can't decline Farah's request na mamili. I can see that she's very excited with our child.

Nakatingin lang ako kay Farah habang pumipili siya ng damit sa magiging anak namin. I think masyado pang maaga, but since mother knows best, hinayaan ko nalang siya. As I look at her, para akong nakatinggin sa pinakamagandang bulaklak sa mundo. She's driving me crazy. Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na she came to my life at ngayon akin na siya. At ngayon may bonus pang anak.

Nagpaalam muna ako sakanya para lumabas. I just wanted to smoke at hindi naman pwede gawin iyon sa loob ng mall. Pagkalabas ko ay may natanaw akong pamilyar na mukha. I squinted my eye para makitang mabuti dahil medyo malayo din ang taong tinitignan ko ngayon.

Great, it's my wife. Papasok siya sa isang store. Sa lahat ba naman ng pagkakataon ngayon pa siya nandito. Agad akong lumabas to avoid her from seeing me. I also texted Farah na nandito ang asawa ko sa mall kaya we need to be careful dahil baka makita niya kaming dalawa.

I went out safely. Pero ang pinagtataka ko ay bakit siya nandito pero hindi niya sa akin sinabi. Is she hiding something? Well, it's really none of my business. Sa totoo lang, kahit masaya ako na magkakaanak kami, I still doubt if I am the father of her child. No, hindi ko pa naman siya nahuhuling may ibang lalaki but may nararamdaman akong kakaiba about her pregnancy.

If I were to choose between her and Farah, siguradong si Farah ang pipiliin ko. Hindi naman ako selfish na tao para angkinin silang dalawa. Farah is enough for me. I don't know kung kailan nawala ang pagmamahal ko sa asawa ko. One day, bigla nalang akong nagising na ang nasa buong sistema ko nalang ay si Farah.

Patricia isn't a bad choice. Noong pinakasalan ko siya, I really wanted a child right away. I don't know why pero gustong gusto ko lang talaga magkaanak na. I wanted her to be mine kaya I wanted to tighten her to me pag may anak na kami. But it turned out na baog siya. I didn't stop loving her pero nasaktan ko siya physically. Until now, I still think she deserved all those beatings para manlang makabawi siya sa pagkukulang niya sa akin.

Ngayon naman na nagkaanak na kami, hindi ko na siya mahal. Siguro yung bata kaya ko pang mahalin, but not as much as I love Farah and our child. Maybe I'm being unfair pero hindi naman ako ang may kasalanan na ngayon lang nagkasilbi ang matres niya. Now, lahat ng pinapakita kong effort sakanya ay dahil lang siguro para sa bata.

I called her para tanungin kung nasaan kahit na nakita ko naman siya kanina. She picked up her phone so fast na wala pang isang ring ay nasagot niya na agad.

"Peter! Buti naman napatawag ka. I miss you so much!" Excited na excited ang boses nito sa kabilang linya.

"Ah yes. Hey, ang bilis mo naman akong namiss."

"Hmmp! Ikaw kase! I thought we would spend our day together pero may work ka pala. Should I go to your office? Nasa mall ako ngayon."

"Ha-ah ano, I'm busy right now kaya just wait for me mamaya."

"Ganon ba? Sige I'll wait. I love you."

"Bye babe." I said ang hang up. I just couldn't say I love you back to her. Saying those words is like cheating on Farah behind hed back. Patricia became extra sweet mula noong magbuntis siya. I know if I should be happy about it pero hindi ako masaya. I just don't find it appropriate for us anymore. We're not in a normal relationship, I know alam niya iyon but she's just ignoring it. I want her to at least open up to me about separating para naman hindi na kami nahihirapan ni Farah, at siya din.

Pero sigurado ako, one of these days, she will ask me for annulment. Wala akong gagawin, I can just feel it coming.

First update this 2016!
Dahil demanding na ako ngayon, I will ask for 60 votes :)