Kaikura ve Daniel, İspanya caddelerinde kimliksiz geziyorlardı. Zaragoza'ya gitmenin ve ülke dışına çıkmanın Kaikura'yı kurtarmanın tek yolu olduğuna emin olan Daniel, aslında onu bırakmak istemiyor. Hayallerine ulaştığında yanında Kaikura'nın da olmasını istiyordu. Genç yaşta bütün hayatı mahvolmuş olan Kaikura ise, yaklanana kadar Daniel'ı korumak onu hedefe ulaştırma amacındaydı. Yaşadıkları anılar, yol boyunca devam etti. günlerce yürüdüler. Cidones,Soria,Illueca,Calatorao derken Zaragoza'ya doğru yol alıyorlardı. Bir marketten aldıkları yiyecekler, onları bitince başka bir yerden alınan yiyecekler. İdareli olarak devam ediyorlardı. Tabii ki bu para da bitecekti en sonunda. Kaikura yakalanacağını bildiği için, Daniel'a para harcattırmıyordu. Zaragoza'ya gitgide yaklaştılar. İspanya'daki son günlerinde Daniel, çok güçlü ve hedefini ister gibiydi.
Luis Barnes'ın cesedi ve aynı şekilde Juan Lopez'in cesetleri incelendi. Katilin Kaikura olduğuna dair bir sürü görgü tanığı da olduğuna göre polis, Kaikura'nın peşine düştü. Onu ilk gördükleri yerde adalete teslim edeceklerdi. Daniel ile birlikte gitmeler muhtemel iki yer vardı. Ya Valladolid ya Zaragoza. Polisler iki türlü de önlemlerini almış bu ikiliyi bekliyorlardı. Başlarına gelicek şeyden habersiz olan iki genç için hayat kötüleşecekti. Daha doğrusu Kaikura için.
Daniel ve Kaikura sonunda Zaragoza'ya ulaştılar. Trenle, Toulouse'a kadar gitmeyi hedefliyorlardı. Biletleri aldılar yola çıkma saati geldiğinde gardaydılar. Garda oturdular, Kaikura Daniel'a dönerek; "Ne olur ne olmaz, sen benim için çok önemlisin Daniel. Eğer ayrılırsak beni unutma." dedi. Daniel pek birşey anlamayarak; "Hadisene gidiyoruz. Fransa'da kendimize bambaşka bir hayat kuracağız güven bana." Kaikura'nin güzel bir gülümsemesi oluştu. Hemen ardında ise başında bir silah hissetti. Polis memurunun bir tanesi Kaikura'yı fark etmiş sessizce yanlarına gelmiş ve yakalamıştı. Daniel'ı tanıyıp tanımadığını sordu. Kaikura ise hayır cevabını verdi. Kaikura'yı öylece alıp götürdüler. Daniel ise çaresizce trene bindi ama hemen ardından; "Kendine iyi bak, amacına ulaş ve beni görmeye gel." dedi. Kaikura'yı sonsuza kadar kaybettiğini düşünerek yıkılmış bir vaziyette Toulouse'a yol almaya başlayan Daniel, kafasında şu soruyu soruyordu; "Şimdi ne yapacağım?" Tek başladığı bu yolculukta yeniden tek kalmak onu çok vurmuştu. Tren hareket ettikçe bu düşünceli hal devam ediyordu.
Bir kereliğine mahsus yazardan alışılmışın dışında not : Hikayedeki, yazım hataları veya mantıksal kurgusuzluklar için özür dilerim. Bir çok tepki geldi. Hatalarımı her bölüm düzeltmeye çalışıyorum. Çok usta bir yazar değilim ve bunlar bir kereliğine deftere yazılmış satırlar. Ayrıca gerçekleşmesi imkansız faktörler sizi yanıltmasın diye "Fantastik" seçeneğini de ekledim hikayeme. Teşekkürler iyi okumalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Last Steps
AventuraÇok yakında öleceğini bilerek yaşamak nasıl bir duygu olabilir ki. Daniel'ın son günleri,son adımları.
