Γειαααα!μου είπε!
Ξέρεις τι;....πήγα να της πω για το τι είχα δει έξω από το παράθυρο αλλά μόλις κοίταξα από έξω ο άντρας είχε φύγει....είχε μπει στο δάσος!
Τιιιι;
Εεεεεεεε.......τίποτα! Ξέχασα αυτό που ήθελα να σου πω!
Οκ!
Είπα ψέματα για να αποφυγω τις ερωτήσεις!
Ευτυχώς που δεν είχε τον ανιχνευτή ψεύδους μου, αλλιώς θα έβλεπε ότι έλεγα ψέματα και θα συνέχιζε να με ρωτάει για αυτό που πήγα να την ρωτησω !
............
Η ώρα ήταν 9:45!
Η Εμ έκανε εξάσκηση στην ανύψωση .....και εγώ είχα βυθιστεί στις σκέψεις μου....ξανά!
Σκεφτομουν το όνειρο που είχα δει....αυτό που ο Αλέξανδρος
με έσπρωξε στον τοίχο και τα λοιπά..... Δεν είχε βγει εντελώς αληθινό! Μήπως όμως είχε μεταφορικό νόημα;..... Μήπως ηθελε να με προηδοποιησει απλά για εκείνον.....ότι αν δεν διάβαζα για το σχολείο και τα λοιπά θα με περνούσε.......θα επερνε την θέση μου δηλαδή......Ειμαι λιγο ανταγωνιστικη οταν προκειται για τους βαθμους.....Είχα απορροφηθεί τόσο πολύ από αυτά που σκεφτομουν που δεν προσεξα ότι κάποιος χτυπούσε την πόρτα του δωματίου μου!
Μόλις το πήρα είδηση ετρεξα να ανοιξω την πόρτα .....
Ήταν δύο παιδιά από μεγαλύτερη τάξη ! Ένα αγόρι και ένα κορίτσι !
Γεια σου ...είναι εδώ η συγκάτοικός σου?είπε η κοπέλα
Εεε...ναι..εδώ είναι ...μισό λεπτό να την φωναξω!
Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα βρισκομασταν και οι δυο πρόσωπο με πρόσωπο με τα παιδιά!
Ωραία!!! Θέλουμε να σας ενημερωσουμε για το πάρτυ που θα γινει στο σχολείο μας στις 15 Σεπτεμβρίου ! Θα είναι ενα πάρτυ υποδοχής από εμάς τους μεγαλύτερους σε εσάς!
Ααα ωραία !!!Είπε η Εμιλη χαρούμενα!
Εεε... Αυτές εδώ είναι οι προσκλήσεις σας!είπε το αγόρι
Πήραμε τις προσκλήσεις μας και αφού χαιρετησαμε τους μεγαλύτερους πήγαμε στα κρεβάτια μας!
Ήμουν παρά πολύ χαρουμενη! Αυτό θα ήταν το πρώτο πάρτυ που θα πηγαινα ως μέλος αυτού του σχολείου! Ενθουσιασμένη πήγα να βρω τι ρούχα θα εβαζα στο παρτυ.....ήταν αυτό το Σάββατο και εγώ δεν είμαι και ο πιο αποφασιστικός τύπος που υπάρχει!
Όσο κοιτούσαν τα ρούχα μου κάτι μου πέρασε από το μυαλό....
Οχ όχι ........είπα δυνατά !
Τι; Τι έγινε; Ξεχάσεις να φέρεις τα καλά σου ρούχα;
Όχι.....τώρα θυμηθικα ! Δεν πρέπει να πάω στο πάρτυ!
Τι; Γιατί;
Δεν γίνεται....θυμάσαι το όνειρο που ειδα χθες;
Οχ όχι!
Ναι κι ομως...... αν πάω....θα αρχίσω σίγουρα καυγά με τον Μπένετ.
Δεν θα γινει τιποτα τέτοιο!είπε η Εμ
Και πως είσαι τόσο σιγουρη ; Αφού το μισό έχει ήδη βγει αληθινό!
Ναι αλλά , ο Αλέξανδρος είναι υπερβολικά μαζεμένος! Σκέψου το! Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο! Έτσι κι αλλιώς γιατί να είναι τόσο θυμωμένος με εσένα! Είχε όντως δίκαιο!
Δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο!Για αυτό σταμάτησα να το σκέφτομαι , ετοιμασα τα ρούχα μου για το πάρτυ και έπεσα για ύπνο!
............
............
Περπατούσα σε έναν από τους διαδρόμους του σχολείου......ήταν σκοτεινά και ήσυχα ......όλα τα φώτα ήταν κλειστά ......μόνο ένα δωμάτιο είχε τα φώτα του ανοιχτά .....το δωμάτιο αυτό δεν ανήκε σε κάποιον μαθητη , ούτε σε κανέναν άλλον!......ποτέ δεν είχα ξαναδεί αυτό το δωμάτιο......ήταν στην άλλη μεριά του σχολείου όπου απαγορεύονταν οι μαθητές!........ξαφνικά μερικά βήματα ακουστικά.........ένας άντρας .......ο ίδιος άντρας με αυτόν στον οποιο δηλωσα το όνομα μου μερικές μέρες πριν,......ο ίδιος άντρας με αυτόν που παρακολουθούσε την μηχανή που κατασκεύασα σήμερα στο μάθημα των εφευρεσεων.......ο ίδιος άντρας με αυτόν που ειδα από το παράθυρο να μαλώνει με τον καθηγητή Ντιμαρκ.. .......αυτός ο άντρας που είναι παντού παρόν ! Γιατί να ήταν αυτός;
Είχε μια θυμωμένη έκφραση στο πρόσωπο ....σαν να ήταν έτοιμος να ανακαλύψει κάτι!Κατευθυνόταν προς το μέρος μου....για μια στιγμή πίστεψα ότι θα με έπιανε στα πράσα και θα με έδιωχνε από το σχολείο...όμως όχι.....ήταν όντως θυμωμένος......αλλά όχι με εμένα ........μπήκε μέσα στο δωμάτιο με το ανοιχτό φως......εγώ ετρεξα να δω από την κλειδαρότρυπα......ο άντρας στεκοταν εκεί όρθιος ...αλλά δεν ήταν μόνος......ήταν μαζί του ο καθηγητής Ντιμαρκ....το δωμάτιο ήταν άδειο.....υπήρχε μόνο μια καταπακτή στην μέση του πατώματος.......ο αντρας ήταν σκημενος μπροστά στην καταπαχτη και προσπαθούσε να την ανοιξει......όμως ήταν κλειδωμένη.........ο άντρας του φώναζε δυνατά στον κύριο Ντιμάρκ........σαν να ήθελε να του δώσει το κλειδί που άνοιγε την καταπαχτη.....ο αντρας σήκωσε το μανίκι του και του έδειξε το χέρι του που ήταν μες στους επιδέσμους!......όπως ήταν και την μέρα που δηλωσα το όνομα μου .......με το άλλο του χέρι κρατούσε ένα δαχτυλίδι ......το ίδιο δαχτυλίδι με αυτό που φορούσε εκείνη την μέρα!........ο άντρα συνέχισε να φωνάζει στον κύριο Ντιμάρκ....
...ο κύριος Ντιμάρκ απελπισμένος είχε κολλήσει στον τοίχο....δεν αντεχε άλλο τις φωνές!.....ξαφνικά το φως δυνάμωσε .....εκλεισα τα μάτια μου για να μην τυφλωθώ ........ Και....
.........
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Γεια σας! Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο; Γραψτε μου στα σχόλια την άποψη σας!
"Enjoy yourself"
YOU ARE READING
Το Μυστηριώδες Δάσος !
FantasyΗ Ελίζαμπεθ είναι ένα δεκαεξαχρονο κορίτσι που ζει σε εναν άγνωστο κοσμο ,μαζί με την οικογένειά της. Εκεί ,τα πράγματα είναι διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει εμείς ! Ο κόσμος τους είναι ο πιο ασφαλής , ο πιο όμορφος και ο πιο ενδιαφέρον σ...
