Chapter 24

54 6 7
                                    

....Μπήκαμε στο δάσος.......το μόνο που βλέπαμε όμως ήταν τα σκούρα χρώματα των δέντρων και του χώματος!......Αρχίσαμε να ψάχνουμε ....χωρίς να χωρίστουμε .......
Ξαφνικά ο Ντέιβ έβγαλε ένα σκοινί από το σακίδιο που κουβαλούσε!
Κρατήστε αυτό! Είπε και έδωσε σε όλους να το κρατήσουν σε ένα σημείο!Έτσι δεν θα χάσουμε ο ένας τον άλλον!όλοι δεσαμε το σκοινί στην μέση μας για να μπορέσουμε να ψάχνουμε ταυτόχρονα και να μην ανησυχούμε μήπως χάσουμε το σκοινι!Ψαχναμε και κανείς δεν μιλούσε....δεν μπορούσαμε να τον βρούμε με τίποτα!
Μα πως γίνεται αυτό Μπήκαμε στο δάσος με διάφορα περίπου δέκα δευτερολέπτων! Είπα καθώς ψαχναμε ....Πως εξαφανίστηκαν και οι δύο τους τόσο γρήγορα;κανένας δεν απάντησε .....ξαφνικά όμως κάτι παράξενο συναίβει...κάτι ,σαν να πέρασε πολύ γρήγορα από δίπλα μας.....πέρασε όμως τόσο γρήγορα που δεν μπορέσαμε να το δούμε καθαρά....αλλά το ενιωσα.....και δεν ήμουν η μόνη! Έβλεπα ότι και οι άλλοι είχαν νιώσει κάτι και κοιτούσαν δεξιά και αριστερά μήπως το δουν! Το ίδιο έκανα και εγώ αλλά καμία ανταπόκριση! Τίποτα δεν φαινόταν.......άρχισα να νομίζω ότι ήταν η ιδέα μου ...αλλά δεν μπορούσα να το πιστέψω περισσότερο γιατί τότε ξανασυνεβει..... Αυτό που είχαμε νιώσει όλοι πριν από λίγο ξανασυνεβει! Από την αντίθετη πλευρά τωρα......!!!! Ειμασταν όλοι τρομοκρατημένοι .....είχαμε πάρει θέση μάχης! Είχαμε σχηματίσει ένα κύκλο ......έτοιμοι να επιτεθούμε σε ό,τι μας επιτεθεί! Αυτός ο ήχος...αυτή η αίσθηση.....συνέχιζε να μας ακολουθεί!!!!! Τώρα το ένιωθα συνέχεια ! Από όπου περνουσε φαινόταν μόνο ένα σκούρο γκρι και καφέ χρώμα! Τώρα δεν μας άφηνε πια σε ησυχεια ......συνέχεια ένιωθα την παρουσία του! Άρχιζε να με τρελαινει! Ξαφνικά δύο κόκκινα μάτια φάνηκαν μέσα στο σκοτάδι.......ήταν θυμωμένα! Δεν άργησε να εμφανιστεί και το υπόλοιπο σώμα! Ξαφνικά ένα πλάσμα επιτέθηκε πάνω μου...ένα μούνντριμ! Άρχισα να ουρλιαζω ! Οι άλλοι πετάχτηκαν στο πλάι , φοβισμένοι! Δεν το άφησα όμως να μου ξεσχίσει το δέρμα με τα νύχια του και τον πέταξαν στο πλάι .....πήγα να φύγω...να τρεξω μακρυά......αλλά δεν μπόρεσα! Το σκοινί που είχα δέση στην μέση μου, που όλοι είχαμε δέσει στην μέση μας για να μην χαθουμε, με εμπόδιζε! Με τράβηξε πίσω και έπεσα στο χώμα! Είδα το τέρας να σηκώνει το χέρι του και να στοχεύει το κεφάλι μου! Με μπουνιά κίνησε το χέρι του προς το κεφάλι μου αλλά εγώ έγινα αόρατη και έτσι το χέρι του πέρασε από μεσα μου και χτύπησε με δύναμη στο χώμα , εκεί που στεκοταν λίγο πριν το κεφάλι μου! Σήκωσε το χέρι του και εγώ έγινα ορατή! Αμέσως πήγε να με ξαναχτυπήσει στο κεφάλι αλλά αυτή την φορά εγώ μετακινήθηκα στο πλάι και απέφυγαν το χέρι του, το οποίο ξαναχτύπησε στο χώμα! Σηκωθηκα ! Οι άλλοι ξεδεσαν στα γρήγορα το σκοινί και έτρεξαν προς διάφορες κατευθύνσεις στο δάσος! Εγώ έγινα αόρατη και το σκοινί έπεσε κάτω .....εγώ όμως ξαναέγιναν ορατή γιατί παρόλο που θα γλυτωνα αν ήμουν αόρατη , το τέρας θα κυνηγούσε τους άλλους!
Φύγετε!!!!! Φωναξα στους άλλους και άρχισα να τρέχω μακρυά!
Έτσι ακολούθησε εμένα........συνέχισαν να τρέχω στο δάσος! Το τέρας έτρεχε από πίσω μου!........
.........

Το Μυστηριώδες Δάσος !Where stories live. Discover now