Το Μυστηριώδες Δάσος !

Chapter 40

Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα! Ήμουν στο δωμάτιο μου, ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου.

Το φως του ήλιου δεν φαίνεται πουθενα! Συνεφια στον ουρανό.

Προσπαθώ να σηκωθω από το κρεβάτι μου, αλλά οι προαθειες μου δείχνουν μάταιες. Σηκωνομαι και νιώθω πιασμενη σε όλο μου το σώμα. Μα δεν είχα κάνει τίποτα επικίνδυνο. Ούτε τίποτα απαιτητικό. Όσο αναφορά το σώμα μου! Σηκωθηκα και ετοιμάστηκα για το σχολείο. Η Εμιλη ξύπνησε και αυτή γρήγορα και πήγαμε μαζί στο μάθημα.

..........

Συνεχίστε ....... Βαλτε τα δυνατά σας!! Μας λέει η καθηγητρια Τσαρντς προσπαθώντας να μας κάνει να συγκεντρωθούμε.

Αχ...... Ποναω....ακουγώταν που και που από κάποια παιδιά να λένε στην προσπάθεια τους να καταπολεμήσουν αυτον τον τρομερό πονοκέφαλο που προκαλούσε η συγκέντρωση. Ή μάλλον η προσπάθεια για την συγκέντρωση.

Αν δεν πονεσετε δεν θα το μάθετε ποτέ ! Λέει για άλλη μια φορά η καθηγήτρια για να αποφύγει τα παράπονα. Ελάτε! Προσπαθήστε πιο πολύ.

Εγώ προσπαθούσα ... Προσπαθούσα να αγνοησω τα μουρμουριτα και τα παράπονα των άλλων. Και νόμιζα ότι εγώ ήμουν γκρινιαρα.
Προσπαθούσα να .... Δεν ξέρω βέβαια αν αυτό ήταν που έπρεπε να προσπαθώ αλλά .... Προσπαθούσα να νιώσω μόνη μου. Δεν ξέρω πως ακριβώς να το εξηγήσω αυτό... Αλλά ,ναι! Προσπαθούσα να βρεθώ, κατά κάποιο τρόπο , σε ένα άλλο μέρος! Στο μυαλό μου! Να μείνω μόνη μου, με τις σκέψεις μου! Μακρυά από όλους τους άλλους! Μακρυά από τις φωνές και τα παράπονα τους! Να φύγω μακρυά από όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα . Αλλά όσο και αν προσπαθούσα , αυτο που έκανα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια καλή προσπάθεια !

Συνέχισε έτσι Ελίζαμπεθ! Ακούω την καθηγήτρια να μου λέει καθώς περνούσε από δίπλα μου ... Και εσυ , Αριάνα! Η......η Λάνα που είναι; Ρωτάει η καθηγήτρια κοιτάζοντας μία την άδεια θέση της αδερφής μου και μια εμένα.

Δεν....δεν ξέρω κύρια! Της λέω εγώ!

Είναι άρρωστη! Πετάγεται ο Κεβιν.

Ααα....εχει πάει στην νοσοκόμα;τον ρωτάει αμέσως η καθηγητρια

Όχι....της απαντάει ο Κεβιν.... Έχει επισκεφθεί κάποιους συγγενείς της για να την θεραπεύσουν.

Αλήθεια;;;του λέω εγώ και η καθηγήτρια Τσαρντς ταυτόχρονα.... Δεν το πιστεύω , ότι δεν μου είχε πει τίποτα! Μα γιατί ;

Αχ... Ελίζαμπεθ ξέχασα να σου το πω... Μου το είπε η Λάνα σήμερα το πρωί...

Καλά δεν πειράζει.....του λέω, προσπαθώντας να κρύψω το ποσό ενοχλημένη αισθανόμουν.

Η καθηγήτρια αποκρυνθηκε από εμάς και εγω προσπάθησα να ξανά συγκεντρωθω.

..........