Το Μυστηριώδες Δάσος !

Chapter 31

...........
Μα.......πήγε να αντιμιλήσει ο Άλεξ....

Δεν έχει μα!!!!! Είναι ο μόνος τρόπος να βγούμε από εδω μέσα!!!του είπα και κινήθηκα προς τους βράχους για να δώσω το παράδειγμα...... Ήμουν πολύ θυμωμένη μαζί του! Αυτός είχε την ιδέα να σταματήσουμε!!!

Αγγιξα την επιφάνεια του βράχου ........ Ήταν υγρός και σου πρόσφερε μια απαίσια αίσθηση....... Σαν να η ζωή σου είχε τελειωσει οριστικά......σαν να μην υπήρχε τίποτα που να μπορείς να κανείς για να σωθείς αλλά και να σώσεις τους γύρω σου...........σαν να έβλεπες ένα κακό όνειρο , από το οποίο τίποτα, όσο καλό και να είναι, να μην μπορεί να σε ξυπνήσει.........

Ήθελα να αφήσω τον βράχο και να καλεσω την Λίλη.....αλλά αν το έκανα θα έκανα τους άλλους να φοβηθούν......δεν θα τα παρατούσα!Ετριψα την παλάμη μου στον βράχο με μια γρήγορη κίνηση ,γιατί είδα ότι κάποιοι άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά........ Εγώ προσπάθησα να κρυψω , οσο καλύτερα μπορούσα , το αίσθημα που μου προκαλούσε προκαλούσε ο βράχος!!!

Προσπάθησα να βρω κάποια εσοχή για να πιαστω , να σκαρφαλώσω! Γρήγορα την βρήκα και με όση δύναμη μου έμενε κρεμάστηκαν στον βράχο.....έβαλα γρήγορα τα πόδια μου επάνω του για να σταθεροποιηθω .....

Άφησα το ένα μου χέρι γρήγορα από τον βράχο και πιάστηκα από ένα πιο ψηλό σημείο. Τραβηξα όλο μου το σώμα ψηλότερα...... Ήταν αρκετά δύσκολα και δεν το είχα ξανακάνει......ωστόσο πήγαιναν πολύ καλά και πολύ γρήγορα για πρώτη φορά.....

Τι περιμένετε;;; Κουνηθείτε!!!!φωναξα αυταρχικα στους άλλους από κάτω μου ! Δεν είχαν κουνηθεί καθόλου από τις θέσεις που τους είχα αφήσει!!!

Την πρώτη κίνηση έκανε ο Άλεξ , ο οποίος κρατιόταν απο της εσοχές που είχα ακολουθήσει εγώ!!! Γρήγορα συνέχισαν και οι άλλοι!!!

Ήταν δύσκολη η αναρρίχηση στον βράχο....... Ο βράχος ήταν υγρός και έκανε τα χέρια μου να γλιστρούν.......παράλληλα ήταν και η αίσθηση που μου προκαλούσε!!! Ωστόσο εγώ συνεχισα να σκαρφαλώνω......

Είχα φτάσει σε αρκετά ψηλό σημείο! Οι άλλοι με ακολουθούσαν από πίσω.

Οχ...φωναξα , συνειδητοποιώντας κάτι...

Τι συμβαίνει;;με ρώτησε ο Τζέι....

Ο βράχος είναι η προέκταση του βυθού...σωστά;;;

Ναι ,αλλα που θες να καταλήξεις;;μου κάνει η Αριάνα

Η Λίλη μας είπε ότι οταν κάτι αγγίξει τον πατο της θάλασσα πετρώνει........εμείς......πήγα να πω αλλά σταμάτησα όταν είδα ότι οι άλλοι κατάλαβαν τι εννοούσα........στην ουσία αγγίζοντας τον βράχο αγγίζουμε τον πάτο της θάλασσας , αλλά πως δεν έχουμε πετρωσει;; Και γιατί η Λίλη μας είπε να σκαρφαλώσουν σε αυτή την θανάσιμη παγίδα;; Κοίταξα τους άλλους ,καταλαβαίνοντας ότι και οι άλλοι σκέφτονταν το ίδιο με εμένα.... Τώρα όλοι με κοιτούσαν . Στην αρχή δεν κατάφερα να καταλάβω γιατί .....αλλα μετά συνειδητοποίησα ότι περίμεναν να τους δώσω κάποια οδηγία.... Μα πως θα το έκανα αυτό , ενώ δεν ηξερα τι έπρεπε να κάνω , ούτε η ίδια;; Συνεχισα να τους κοιτάω προσπαθώντας να τους εξηγήσω ότι δεν ηξερα τι και πως!!! Τότε όμως είδα ότι η Αριάνα άλλαξε ύφος και δεν ήταν αγχωμένη.......δεν ήταν θυμωμένη μαζί μου.....ούτε και με την Λίλη......ήταν μάλλον ανακουφισμένη!!!!