The Psychopath

V - Bulong ng Kamatayan

Kabanata V: Bulong ng Kamatayan

Assylum's P.O.V

***

Nagising ako mula sa isang nakakakilabot na panaginip.

Bumuntong-hininga ako nang mapansin kong maliwanag na ang paligid dahil sa araw.

Nagising lang pala ako, hindi pala panaginip ang lahat. Totoo palang wala na sila, wala na ang pamilya ko.

Isang tao nalang ang mayroon ako kaya hindi ako makakapayag na mawala pa siya mula sa akin.

Humarap ako sa kaliwa upang tingnan ang mukha ni Gwen subalit nagulat ako nang wala ito.

Naramdaman kong may humaplos sa batok ko upang bumulong.. Isang malamig na hininga ang naramdaman ko. May ibinulong ito.

"Good morning Sister"
Napaurong ako sa gulat.
Then I saw her creepy face again.. It was really her.

Pinandiinan ko siya ng titig.
"How dare you!" Ano bang kasalanan ko sayo huh? Tigilan mo na ako! Bakit ka pa bumalik?"

Bigla nalang siyang nawala..
Tapos may narinig akong malakas na sigaw mula sa kusina.. Sigaw ni Gweneth. Nagmadali akong bumaba papunta sa kinaruruonan ng sigaw na iyon.

Pagdating ko dun..
Agad kong nakita si Gwen, hawak hawak ang matalim na kutsilyo at may dugo ang kamay.

"Gwen! Anong nangyari sayo??"

Nagulat siya sa sambit ko.
"Ate. Okay lang ako. Sorry kung napasigaw ako kanina.. Nahiwa ko kamay ko"

Nakahinga ako ng maluwang
"Akala ko naman may nangyari na sayo"

"Haha lol! Hindi noh, nag s-slice kasi ako ng patatas magluluto ako ng Tortang patatas"

"Mag-ingat ka naman. At tsaka yung di masyadong matalim ang gamitin mo. Good bye kamay ka talaga niyan"

"Ang o.a naman nito, nagluluto lang naman eh. Di naman ako kakatay tsaka patapos na din toh.nagulat lang talaga ako kanina may kung ano kasing tumapik sa batok ko. Ang hangin parang may binulong sakin.. Kaya di ko namalayan nasugatan na pala ako. Malayo lang naman sa bituka toh"
Habang ginagamot niya sugat niya para tumigil ang dugo sa pag labas.

Tiningnan ko lang siya ng may ngiti sa mga labi ko.

Nagsasalita si Gwen ng napansin kong may biglang dumaan sa may sulok na siyang umagaw ng pansin ko.

Tinitigan ko iyon hanggang sa namukhaan ko na. May hawak siyang talim papalapit sa amin.. Di ko mapigilang di mataranta sa nakikita ko. Gusto kong tumakbo kasama si Gwen but seems like I'm glued.

All I can say is everything is at its slow motion.. Slowmotion siyang lumalapit ... Papalapit kay Gwen.

Akmang sasaksakin niya ito ngunit itinulak ko si Gwen palayo sa kanya napatigil naman siya nang mahinuha niya na ako ang matatamaan sa gagawin niya.

Kinabahan siya sa nangyari at biglang nawala.

"Ate!!"
Natauhan ako sa sambit ni Gwen sa akin.

"Ate ano ba nangyayari sayo"
Kausap niya sakin habang umiiyak ako.

"Nakita ko na naman siya Gwen. Gusto ka niyang saktan! Umalis na tayo dito bago pa mahuli ang lahat" I said in panic.

"Ate..Ghost cannot touch a human.. Kaya hindi niya tayo masasaktan. Tama na yan.. Walang mangyayari sakin"
At niyakap niya ako.