Ανέβηκα στην σκηνή κοιτώντας στα back stage, για να βεβαιώθω οτι οι Motionless και η Emma είναι ακομα εκεί. Τους είχα βάλει να την προσέχουν, ενώ εγω και τα παιδιά ήμασταν πανω στην σκηνή.
Μόλις τελειώσαμε, πήγαμε στα backstage και βρήκαμε τους Motionless αποκοιμισμένους σε έναν καναπέ. Η Emma είχε εξαφανιστεί.
Άρπαξα κάποια μαξιλάρια και άρχισα να τους κοπανω στο πρόσωπο, μέχρι που ξύπνησαν.
-Που ειναι η Emma; Ρώτησα θυμωμένος.
Χλώμιασαν.
-Ε...εεεεε....δεν ξέρουμε... Απάντησε άβολα ο Ryan.
Αναστέναξα και έβγαλα το κινητό μου. Την πήρα πέντε φορές και δεν απάντησε καμία.
-Που μπορεί να είναι; Ρώτησα.
-Ίσως να είναι στο λεωφορείο. Είπε ο CC.
-Δεν πάμε να κοιτάξουμε εκεί; Πρότεινε ο Ashley.
Κουνήσαμε όλοι τα κεφαλιά μας καταφατικά και πήγαμε στο λεωφορείο. Ο Jinxx πήγε να ανοίξει την πόρτα, αλλα ήταν κλειδωμένη. Ποτε δεν ήταν κλειδωμένη.
Όλοι χάσαμε το χρώμα μας. Ο Chris και ο CC έσπασαν την πόρτα και εγω έτρεξα μέσα.
-Emma! Φώναξα.
Η πόρτα του μπάνιου ήταν ανοιχτή. Δυστυχώς.
Στο πάτωμα του μπάνιου βρίσκοταν η Emma. Το πρόσωπο της χλωμό και τα ματιά της ήταν κλειστά. Στο δεξί της χέρι κρατούσε ενα, άδειο, μπουκάλι χαπιών και στο αλλο ειχαν απομένει δυο τρεία χάπια, τα οποία μάλλον δεν άντεξε να καταπιεί.
Έτρεξα δίπλα της με δάκρυα στα ματιά μου και την πήρα στην αγκαλιά μου. Τα δάκρυα μου έπεφταν πανω στα πανέμορφα μαλλιά της, τα οποία δεν σταματούσα να χαϊδεύω. Καποιος μιλούσε με 100, αλλα δεν κατάλαβα και δεν με ένοιαζε να μάθω ποιος ήταν.
Ένιωσα ενα χέρι στον ώμο μου. Γύρισα για να δω το πρόσωπο του Ashley. Στα μαγούλα του έτρεχαν δάκρυα, τα οποία προσπαθούσε να σταματήσει, για να μείνει δυνατός για μένα. Με πήρε στην αγκαλιά του και ο Ricky πήρε την Emma απο τα χέρια μου.
Μπορούσα να ακούσω τις σειρήνες, οι οποίες ερχόντουσαν όλο και πιο κοντά, ενώ εγω συνέχισα να κλαίω στον ώμο του Ashley. Κάποιοι γιατροί μπήκαν μέσα μια πήραν την Emma. Την Emma μου. Τον έρωτα μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Will you stay and fix my broken heart?
Hayran Kurgu"Την κοίταξα στα ματιά. Ήταν πληγωμένη. Από το παρελθόν της. Τις αναμνήσεις τις. Από τους ανθρώπους. Από τις πράξεις τους. Έκανα μια σημείωση στο μυαλό μου, ότι μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας θα την έχω φτιάξει την πληγωμένη της καρδιά" ...