The Normal Boy (NL Fanfic)

H.5

Hoooiiiii, nieuw hoofdstukkieeee. Alstjeblieft. Lees maar verder ;D.

Link p.o.v.

We zijn bij gym, en ik heb hoofdpijn. Ik geef Joost, Jer en Harm tips over hun saltos. Nouja tipsaltos. Ik vind het zo jammer dat ik niet mee kan doen. Maar het is ook wel leuk om de jongens tips te geven. We hebben een dubbel uur gym, en het eerste uur is voorbij. Ik voel me steeds duizeliger worden en leg mijn hoofd in mijn handen. "We gaan 1 van de twee opstellingen veranderen. De eerste opstelling worden de banken en de kast weggehaald" hoor ik de docent zeggen. Joost komt naast me zitten. "Gaat het wel??" hoor ik Joost zorgzaam zeggen. Ik knik en zeg: "Voel me alleen heel duizelig". Ik leg mijn hoofd op Joost zijn schoot. De docent zegt: "Oke de les gaat weer verder, ga maar weer in de rijen staan. Als je denkt dat je een gewone salto kan ga dan in de eerste rij staan. Als je nog wilt oefenen, ga dan in rij twee staan". Joost, Jer en Harm gaan nog in rij twee staan. En daar is niets mis mee. De duizeligheid neemt toe, en ik leg mijn hoofd op mijn handen. Rustig Link, er is niet aan de hand. Dat denk ik en daar concentreer ik me op. Ik hoor een schreeuw op de achtergrond. Die stem... Ik wil kijken maar mijn hoofd doet te veel pijn, dus houd ik mijn hoofd in mijn handen. Het voeld niet goed, misschien is het wel Joost die schreeuwde. Of Jer, of Harm. Ik ben in paniek aan het raken in hoofd. Er komt iemand naast me zitten. "Heyy, rustig maar, alles komt goed". Ik knik. Volgens mij is dit Jer. "W-Wi-ie..." zeg ik zachtjes. "Ik ben het, Jer, Joost is net gevallen" zegt Jer rustig en hij legt een hand op mijn rug. Ik voel tranen in mijn ogen. En nu over mijn wangen. Jer geeft me een knuffel. "Harm is bij Joost, en de docent ook. Het komt goed." fluister Jer in mijn oor. Ik knik en glimlach. "W-wa-t-t ge-ebeur-rd?" krijg ik zachtjes uit mijn mond. "Joost landde verkeerd op zijn enkel, dat is alles. Er is niets ernstigs aan de hand. Het komt goed" en hij geeft me weer een knuffel. Dat lucht echt op. Ik merk dat de duizeligheid en hoofdpijn minder word. Na een paar seconde probeer ik mijn hoofd op te tillen. Er schiet een flinke pijnscheut doorheen en ik laat snel mijn hoofd weer zakken. Jer had dat door en zegt: "Rustig aan, het komt goed". Ik knik en zucht. Waarom!! WAAROM!! Gaat er door mijn hoofd. Ik wil naar Joost! "J-jer.." zeg ik. "Wat is er??" vraagt hij. "I-ik w-wi-il na-ar Joost" antwoord ik. "Oké, ik zal je helpen". Ik hoor Jer opstaan. Daarna helpt hij mij met opstaan en loopt hij samen met mij naar Joost. Ik ga op de grond zitten, naast Joost. " Link!" zegt Joost. Ik hoor in zijn stem dat hij pijn heeft, en ook dat hij blij is om mij te zien. Ik leg mijn hoofd op Joost zijn schouder. Ik voel de duizeligheid en hoofdpijn weer op komen. Ik houd me sterk. "Link, gaat het wel?? Je bent heel bleek!" hoor ik Joost bezorgd zeggen. Ik probeer te knikken, maar dat lukt niet. "Link!!" zegt Joost. Dan word de duizeligheid en hoofdpijn nog meer. Als wordt langzaam zwart. Het laatste dat ik voel is een harde bonk op de vloer. Ik hoor Joost nog schreeuwen "LINK!!" en dan is alles zwart.

Joost p.o.v. (na het ongeluk van Joost, voor het flauwvallen van Link. #logics)
Auww! Mijn enkel. Ik kwam echt heel verkeerd terecht. Ik zie dat Jer naar Link loopt om hem gerust te stellen. Ik zit dat Link pijn heeft, en dat hij het moeilijk heeft. Harm is bij mij gebleven, en de docent. De rest is allemaal naar de kleedkamers. Ik zie Jer Link een knuffel geven. En ik zie tranen over Link zijn wangen lopen. En dat Jer hen gerust stelt. Na een paar minuten staat Jer op. Ik let weer op mijn enkel. De docent kijkt er naar. Het lukt mij niet in hem te bewegen. Ik zie dat de docent zijn mobiel pakt en 112 belt. Dan komt ineens Link naast mee zitten "Link!" zeg ik zo blij mogelijk. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik kijk naar Link. Hij US heel bleek. "Link gaat het wel?? Je bent heel bleek!!" vraag ik. Geen antwoord. "Link!!" zeg ik. Weer geen antwoord. Link valt op r grond. Bewusteloos. Tranen komen in mijn ogen. Ik begin te huilen. "Link.." snik ik. Jer en Harm komen naast me zitten. En proberen me gerust te stellen. De tranen stromen langs mijn wangen. Waarom?? WAAROM?? Ik wil naar Link, maar mijn enkel doet pijn. Ineens komt alles bij elkaar. De pijn van mijn enkel, Link, gevoelens, de stress. Ik wil Link. "He-elp..." zeg ik. "Wat is er??" zegt Jer. "Link..." zeg ik. Mijn hoofd is 1 grote chaos. "Ik wil Link.." zeg ik. "Docent, volgens mij gaat het niet goed met Joost". Dan val ik op de grond en wordt alles zwart.

Voice-over meneer p.o.v.
De docent heeft toen Link bewusteloos viel nog een ambulance gebellt. De ambulances komen aan, en Joost en Link gaan de ambulances in. Jer gaat met Link mee en Harm met Joost. De ambulances rijden weg naar het ziekenhuis. De vier jongens blijven bij elkaar. Link en Joost worden gecontroleerd. Joost heeft een gebroken enkel. Link heeft een licht hersenschudding. Ze worden samen in een zaal neer gelegt. Naast elkaar. Het is de zaal voor de nieuwe, niet ernstig gewonden. Jer en Harm moeten naar huis en Link en Joost slapen.

Zo, dat was het.
Later.
(Dat waren weer bijna 1000 woorden :3 )