The Normal Boy (NL Fanfic)

H.14

Haloi

Link p.o.v.

Droom
Het is donker. Ik kan bijna niets zien. Ik zie bomen, dus waarschijnlijk is dit een bos. Ik loop door het bos. Ik hoor takjes kraken en zie de volle maan schijnen over het bos. De maan is het enige licht wat ik kan zien. Ik hoor iets wat klinkt als een eenzame wolf die huilt. Vol van angst loop ik door het bos. Het is alsof ik eeuwig loop. Ik zie een gebouw. Het bos houdt op en ongeveer twintig meter verder op zie ik een gebouw staan. Ik zet een stap uit het bos om naar het gebouw toe te lopen. Ik voel een schokkende pijn en mijn arm. Ik kijk naar mijn arm en zie er een pijl uitsteken. Ik voel me slap. Ik zet nog een paar stappen en val daarna op de grond.
Einde droom

Ik word wakker. Mijn hoofd tolt als een gek. Ik heb het koud, en alles doet pijn. Ik kreun en open mijn ogen. Ik zie Joost. Het is nog donker. Ik gok dat het rond 4:30 is. We liggen op de stoep.
"J-joost" zeg ik zacht. Ik hoor een kreun uit Joost zijn richting komen. Ik probeer me te herinneren wat er gebeurd is. Ik weet nog dat ik met Joost uit eten ging. Daarna gingen we lopen door het park en naar de sterren kijken. Toen kwamen Mila en Samar ons tegen, nadat ik Joost verkering had gevraagd. Daarna liepen we naar huis.. En kwamen we de pestkoppen van mijn basisschool tegen. Die ons in elkaar schopten. "Link?" Hoor ik Joost zeggen. Ik hoor aan zijn stem dat hij pijn heeft. "Wat is er?" Antwoord ik terwijl ik probeer rechtop te gaan zitten. "Link?" Zegt Joost weer. In zijn stem hoor ik angst. Rechtop zitten lukt niet. Ik kruip naar Joost en geef hem een knuffel. Joost rilt helemaal. "J-joost, we moeten naar huis" zeg ik met een rillende stem. "L-link" is het enige wat ik Joost hoor zeggen. We moeten echt naar huis. Ik sta op en wankel een beetje. Ik probeer mijn gedachte erbij te houden. Het lijkt erop dat Joost zijn gedachte er al een beetje bij heeft. Een klein beetje. Ik loop naar Joost toe. "Kom, we moeten naar huis". Joost kijkt me vaagelijk aan. Ik steek me hand uit. "Kom mee" zeg ik. Joost pakt mijn hand en ik help hem met opstaan.
Hand in hand lopen we naar mijn huis. Ik pak mijn huis sleutel uit mijn zak en stop hem in het slot. De deur gaat open. Ik loop met Joost naar mijn kamer toe en ik ga in bed liggen. Joost komt naast me liggen. Eindelijk rust. Joost legt zijn arm om mijn middel. Ik sluit mijn ogen. Het voelt veilig. Gerust val ik in slaap.

Biep biep biep
Ik wordt wakker door de wekker. Ik draai me om en zie Joost liggen. Hij slaapt nog. Hij ligt er zo schattig bij. Ik ga dichterbij hem liggen en geef hem een kusje op zijn voorhoofd. "Wakker worden" fluister ik in zijn oor. Joost wordt wakker. "Goede morgen" mompeld hij. Ik ga uit bed en zeg: "We moeten naar school". Joost knikt en stap ook uit bed. Zijn haar staat alle kanten op. Ik moet grinniken, het ziet er best schattig uit. Ik loop naar Joost toe en doe zijn haar goed. Hij geeft mij een knuffel. "Joost?" Vraag ik. "Ja??" "Misschien moeten we het aan mijn moeder vertellen, over ons bedoel ik". Joost knikt. "Dat lijkt me een goed idee" zegt hij. Ik ga verder met me omkleden.