The Normal Boy (NL Fanfic)

H.7

Haaaii, lees maar verder ;3 ♥

Jer p.o.v.
Ik en Harm lopen uit het ziekenhuis. "Zullen we naar mijn huis gaan, het is toch pas vier uur" vraag ik aan Harm. Hij knikt. We lopen naar school, want onze fietsen staan daar nog. We pakken onze fietsen en fietsen naar mijn huis. Wanneer we thuis zijn zetten weer onze fiets in de schuur en we willen naar binnen. "Wacht ff..." zegt Harm. "Wat is er?" vraag ik. "Wat zeggen we tegen onze ouders?". Ik ben stil. Dan zeg ik: "Niets, we zeggen niets". Harm knikt. We gaan naar binnen. Mijn moeder zit op de bank. "Heyy nam, ik ben thuis. Harm is mee" zeg ik. "Oké" krijg ik als antwoord. We lopen door naar mijn kamer en we gaan op mijn bed zitten. Naast elkaar. Ik leeg mijn hand op Harm zijn hand. We kijken elkaar aan en ik zie dat Harm begint te blozen. "Je hoeft niet te blozen" zeg ik lief. "Jij ook niet" zegt Harm met een schattige glimlach op zijn gezicht. Ik grinnik. Ik had niet door dat ik ook aan het blozen was. Ik kijk naar beneden. Harm houd mijn kin vast. Nu kijken we elkaar weer aan. Harm komt dichterbij. Harm doet zijn ogen dicht. Ik ook. Dan voel ik Harm zijn lippen op de mijnen. Dit voelt nog steeds zo goed! We stoppen als mijn moeder roept. "Willen jullie nog wat drinken en een koekje?". Ik kijk Harm aan. Hij knikt. "Ehh, ja hoor mam!!" roep ik en we gaan naar beneden. Er staat al cola klaar en een bak met koekjes. "Ik moet boodschappen doen, ben zo terug" hoor ik mijn moeder roepen en de voordeur klapt dicht. We drinken de cola op en gaan weer naar boven. "Wat zullen we gaan doen??" vraag ik. "Gamen??" antwoord Harm. Ik knik. "Welke game?" zeg ik. "Uhm..". Ik start de computer op. "Zullen we samen 'the binding of Isaac' spelen. Harm knikt. "Zal ik lopen, dan kan jij de tranen afvuren". Harm knikt. Het is heel grappig. We spelen de hele middag door. Het is heel gezellig en we lachen veel.
Inmiddels is het al zes uur 's avonds. Oftewel etenstijd. "Harm? Heb jij ook zin om te eten?" vraag ik. Hij knikt. We lopen naar beneden. Ik zie mijn moeder op de bank zitten. "Heyy nam, is het al etenstijd?" vraag ik. "Ja, ik wou net beginnen met klaarmaken. Eet Harm mee?". Ik kijk Harm aan. "Ja" zeg ik dan. IJ zie een glimlach vormen op Harm zijn gezicht.
Even later is het eten klaar. Na het eten gaan we weer verder met de game. We vergeten de tijd helemaal. "Harm..." zeg ik. "Ja..." antwoord hij. "Heyy, ik heb een idee. Wil je bij mij blijven slapen" stel ik voor. "Goed idee!" zegt harm en hij pakt zijn mobiel om zijn ouders te appen. "Mijn ouders vinden het goed" zegt Harm na vijf minuutjes. "Ik ga het even aan mijn moeder melden" zeg ik en ik loop naar beneden. Even later ben ik alweer boven. "Het is goed!" zeg ik blij. Harm glimlacht schattig naar mij. We gaan op mijn bed zitten. Ik leg mijn hoofd op Harm zijn schouder. Hij legt zijn hoofd weer tegen mijn hoofd aan. (Get it??) zo blijven we even zitten. "Zullen we een film gaan kijken? Ik heb zo'n oude TV op mijn kamer" zeg ik wijzend naar een oude dikke TV, van den paar jaar oud. Maar hij werkt goed. "Oké" zegt Harm. "Welke film?" "Geen idee" is Harm antwoord. Ik kies er 1 met min ogen dicht. "Spiderman" zeg ik. "Is goed" zegt Harm. Ik zet de film aan, en ik en Harm gaan in mijn bed liggen. Ik leg mijn hoofd op Harm zijn buik. Harm speelt een beetje met mijn haar.
De film is afgelopen. "Zullen we dan maar gaan slapen?" vraag ik. Harm knikt. Ik pak en pyjama en gooi hem naar Harm toe. We kleden ons om. "Zal ik kijken of ik nog een luchtbed kan vinden, of vind je het niet erg om in 1 bed te slapen?" vraag ik aan Harm. "Ooww, we slapen wel in 1 bed, als je dat niet erg vind" is Harm zijn antwoord. "Oké, dan zoek ik geen luchtbed" zeg ik.
We gaan weer in bed liggen. Ik geef Harm nog een kus. Ik leg mijn hoofd weer op Harm zijn buik. "Ik houd van je Harm" "Ik ook van jouw" zegt Harm Ik denk nog even na over vandaag. Vandaag was de beste dag van mijn leven. Dan word alles zwart en slaap ik.

Dat was het. Iets korter dan normaal. 800 woorden.
Wat vonden jullie van Jer p.o.v.? Weer eens iets anders.

Tja, dan heb ik nog maar 1 ding te zeggen: Laterrr ♥