Het was vroeg in de morgen toen iedereen opstond. Natuurlijk stonden er weer trainingen op het programma maar ze moesten ook overleggen over het nieuwe gevaar. 'Maar meester Jordaan, wat kunnen we doen?' vroeg Laura. Meester Jordaan keek haar aan en schudde met het hoofd. 'Jullie kunnen met jullie huidige krachten niets doen maar er is een andere manier. 'Wat is die manier?' vroeg Rick aan de duidelijk twijfelende meester. Meester Jordaan zei niets maar keek de rangers inschattend aan. 'Denken jullie dat jullie het aan kunnen?' vroeg de Meester. 'Ja' riepen alle rangers in koor. De meester glimlachtte en begon uit te leggen. 'Luister, een tijd geleden waren er nog machtige tovernaars en heksen op deze aarde. De meeste zijn nu gestorven maar een paar leven nog voort. De machtigste van de tovernaars en heksen sloegen hun krachten op in speciale voorwerpen. Deze voorwerpen liggen in een grot maar deze grot zit vol met monsters en vallen. Het zal een zware taak worden maar ik geloof dat jullie deze krachten kunnen bemachtigen en daarmee ook scorpina kunnen verslaan'. De rangers zwegen en keken elkaar aan. 'We doen het' zei Tygo.
Die middag bereidde de rangers zich voor om de reis te maken. ze zochten op waar de grot zich zou kunnen bevinden. Meester Jordaan bleek een bron aan informatie te zijn over de wereld van de heksten en tovernaars. Het leek haast of hij het zelf had meegemaakt.
Tegen het eind van de middag klonk er weer een alarm. De rangers snelde naar de plek die de kaart aanwees. Hier aangekomen zagen ze weer niemand behalve een asiatische vrouw. dit keer waren ze voorbereid op wie ze zouden tegenkomen. 'Stoppen Scorpina!' riep Tygo naar de vrouw. De vrouw legde haar hoofd in haar nek en lachte gemeen. 'Eindelijk komen de rangers erachter wie ik ben' snauwde ze naar de rangers. Er was een grote flits en de vrouw had een harnas aan en wapens bij haar, eindelijk liet ze haar ware aard zien. 'Het is eindelijk tijd om met jullie af te rekenen, hier heb ik tijden op gewacht' riep Scorpina. 'Je hebt nog niet gewonnen, Je zal eerst langs ons moeten' zei Tygo veelbetekenend tegen Scorpina. Alsof het afgesproken was grepen alle rangers naar hun pols en drukte op de knopjes aan de zijkant van hun horloges. in een grote flits veranderden de jong volwassenen in de Power Rangers. Ieder had een zwaard in de hand en stond klaar om aan te vallen. 'Ha, denken jullie dat ik te verslaan ben?' lachte Scorpina. 'We kunnen het in ieder geval proberen' riep Tygo vlak voor hij Scorpina aanviel.
Elke slag of stoot die Tygo probeerde ontweek Scorpina lachend. Al snel vond ze dat de lol ervan af was en riep een paar van haar soldaten. De soldaten begonnen de rangers meteen aan te vallen. De rangers hadden het te druk om door te hebben dat Scorpina er vandoor ging. Er vielen veel raken klappen maar de rangers wisten de monsters in een hoek te drijven. Net toen ze de monsters wilde uitschakelen rende deze langs de rangers en vluchtte weg. Ze verdwenen voor de rangers ze weer konden pakken. 'Waar zijn ze nou?' vroeg Cara-mae. de rangers keken nog een keer goed rond maar konden niks vinden. 'Laten we terug gaan naar de basis' zei Tygo.
