''Shit, ze is te sterk'' riep meester jordaan terwijl hij ijsbeerde door de basis. hij volgde de klonen op een scherm maar de klonen bleken maar half zo sterk te zijn als de echte rangers. de klonen werden ingemaakt door de monsters van scorpina. ''Ik moet er zelf heen maar als de rangers terugkomen hebben ze misschien hulp nodig'' dacht de meester hardop. ''Ik kan wel helpen'' zei een stem achter hem. de meester keek om en zag een ranger staan maar met een goude kleur. nog voor de meester kon reageren verdween de gouden ranger weer en verscheen niet veel later op het scherm. ze vocht samen met de klonen tegen de monsters. ze bewoog zo snel dat ze vaak alleen maar een gouden flits was op het scherm. meester jordaan stond met open mond naar de verschijning te kijken.
''Kom maar op, wij kunnen jullie aan'' riep de gouden ranger naar de monsters. ''Weet je dat zeker ranger, weet je zeker dat jullie mij ook aan kunnen?'' klonk een vrouwlijke stem achter haar. scorpina stond op een afstand te kijken naar hoe haar monsters in de pan gehakt werden. ''Natuurlijk weet ik dat zeker'' riep de gouden ranger haar half spottend toe. ''Nou daar zullen we snel genoeg achter komen'' lachtte scorpina terwijl ze verdween. de monsters die nog over waren verdwenen ook en daar stond de gouden ranger alleen met de klonen. samen keerden ze terug naar de basis.
''Dus daarom transformeren ze niet terug, het zijn klonen'' riep de gouden ranger uit. zelf transformeerde ze terug naar haar normale vorm. ''Ik ben loes, u bent zeker meester jordaan. ik heb al veel over u gehoord''. de jonge vrouw gaf de meester een hand en ging zitten op de bank. ''pardon dat ik het vraag maar hoe komt u aan de goude ranger krachten?'' stommelde meester jordaan verbaast. ''Oh dat is simpel, op een keer was ik in engeland en speelde in de buurt van een grot, ik durfde destijds nog niet naar binnen maar ik zag wel een soort telefoon liggen. ik vond hem zo mooi dat ik besloot hem te houden. op een dag was ik ermee bezig en drukte een paar toetsen in en veranderde in een ranger. de gouden ranger. sinds dien ben ik bezig met trainen'' legde loes uit terwijl de meester aandachtig luisterde. zelf had hij de andere morphers ook bij een grot in engeland gevonden maar blijkbaar had hij er een over het hoofd gezien.
meester jordaan en loes praatte nog een hele tijd over de vreemde krachten van de rangers. ze merkten het haast niet dat de echte rangers weer terug waren gekomen en in de gang hun spullen aan het leggen waren. pas toen ze de kamer binnenkwamen merkten de twee dat de rangers weer veilig thuis waren met goed nieuws.
