Expeditie Boekblogginson

Aflevering 1

Stel je voor....

Veertien bleke gezichtjes, moe van de lange reis naar zuidoost Azië en niet gewend buiten in de zon te komen, zitten in een snel varende motorboot. Het eiland met z'n witte parelstranden komt al in zicht en de presentator staat al te wachten. Hij houdt zijn hand voor z'n ogen om de zon uit zijn gezicht te houden. Weer een nieuwe kudde, denkt hij. Hoe dichterbij de boot komt, hoe groter de frons op zijn gezicht.

De boot stopt een tiental meter van het strand en de kapitein gebaard dat de deelnemers naar het strand moeten zwemmen. De veertien verhitte gezichten schieten meteen omhoog.

'Maar... Mijn boek!' roept Joany verschrikt uit. Er klinken dertien instemmende geluiden. De cameraman zucht en roept dat hun nu of nooit is. Welke idioot heeft besloten dat er 14 boekbloggers mee zouden doen.. Echt... Iedere deelnemer mag één persoonlijk ding van thuis meenemen, het gevolg: 14 lievelingsboeken. "Dan kunnen we ruilen!" verklaarde Joanne eerder in een interview.

Mopperend springen de deelnemers een voor een van de boot af. Al snel worden er 14 tasjes boven het hoofd gehouden terwijl ze zich naar het strand banen. Gelukkig wordt het water al snel ondiep genoeg om te blijven staan.

Een vijftal minuten later staat het bonte gezelschap in een keurige, doch iets wat awkward, rij. De twee deelnemende jongens werpen elkaar een wanhopige blik. Zo'n lange tijd met alleen maar meiden? Help!

De presentator schraapt zijn keel en kijkt de groep aandachtig aan.

'Mag ik jullie aandacht?' vraagt hij, terwijl hij de camera in kijkt. Had ik toch maar die deal met sbs gesloten. 'Deze editie bestaat uit.. Ja, jullie. Boekbloggers. En jullie gaan tegen elkaar strijden om de Robinson van dit jaar te worden. Ik ben benieuwd of het jullie lukt zo lang zonder jullie boeken te zijn!' zegt hij grinnikend om zijn eigen grap. Joanne werpt hem een boze blik, wat meteen gefilmd wordt door de crew. Lekkere rauwe emotie.

'Om de kampen te bepalen hebben we een proef opge- ja?'

'Heten we dan Kamp Noord en Kamp Zuid of Camp Edward en Camp Jacob?' vraagt Vanessa, die haar opgestoken vinger weer laat zakken.

'Nee,' roep Emmy, 'Kamp Zwadderich tegen Griffoendor!'

'Of Camp Half-bloed tegen.. Eh... '

'Of Dauntless tegen Erudite!' Al snel is het een groot chaos van namen hoe men de teams wil noemen.

'STIL!' roept de regisseur. 'Het is Kamp Noord en Kamp Zuid en het kan me verder niet schelen hoe jullie het later noemen. Wij noemen het zo.'

'Juist... We hebben dus een proef opgesteld die zal bepalen wie in welk team zal zitten. Jullie moeten daar die stormbaan lopen en aan het eind een vuur maken in de wok. Als het touw boven de wok doorgebrand is, krijg je de sleutel van de kist. In de kist zit fruit voor het team waar de winnaar bij zit. Onder andere bananen, ananas en een watermeloen.' In Lilian's ogen begint er een vuurtje te branden. Watermeloen. 'Als je binnenkomt, kies je een kleur, geel of rood, en dat bepaald je team.'

Schuifelend lopen de veertien boekblogger – ondertussen behoorlijk ongelukkig kijkend – naar de stormbaan.

"Ik ga niet voor de winst," verteld Emmy in de spreekstoel. "Ik ben allergisch voor ananas en kom op, met mijn lijf kan je de rest toch nooit verslaan? Daarbij heb je Lilian natuurlijk ook..."

Het fluitje schalt en veertien paar voeten beginnen te rennen. Esmee schiet als een aapje de stormbaan omhoog en ligt samen met Ellis meteen aan kop. Ook Katje houdt de twee goed bij, net als Daan. Emmy struikelt al snel over een schelp en valt face first in de modderbak. Het gevolg is dat ook Joanne en Joany met haar mee de bruine smurrie in vallen. Maar het is inderdaad Lilian die opeens als een kanonskogel langs iedereen schiet en als eerste bij de wok aankomt. Hoewel ze loopt te vloeken en te tieren vat de inhoud van haar wok al snel vlam, maar de wind waait de verkeerde kant op waardoor de rest aardig kan inlopen.

Emmy, Joanne en Sanne, die door het lezen van al die historische boeken het beste weten hoe je vuur moet maken, weten aardig in te lopen, maar winnen geen schoonheidsprijs door de dikke vette modderlaag op hun wangen. Esmee brandt zichzelf en Joany stoot per ongeluk haar wok om, waardoor ze omhoog schiet en opzij springt, zo bovenop Lieke's wok, die ook omklapt en Patricia hindert bij het vuur. De steekvlam die het gevolg is, brandt Liesbet's touw door die van verbazing pas 20 seconde later realiseert dat ze de kist kan grijpen. Helaas is Lilian al als een malloot naar de kist gerend en heeft ze de watermeloen in haar armen gesloten.

Een voor een grijpen de deelnemers een kampkleur, vaak twijfelend, want iedereen is zo leuk. Lilian pakt als laatste een kleur en bepaald daarmee dat team rood het fruit meegaat. De teams bestaan uiteindelijk uit de volgende mensen:

Team Noord: Liesbet, Joany, Patricia, Ellis, Joost, Sanne en Vanessa,

Team Zuid: Lilian, Esmee, Emmy, Joanne, Katja, Daan en Lieke

De presentator verzekerd dat er nog veel kan veranderen bij het verblijf op het eiland en dat er nog een verrassing op het eiland zal zijn.. Namelijk de aanwezigheid van nog twee mensen per eiland... Voor wie de expeditie al eerder begonnen is.

Ziek van nieuwsgierigheid stappen de twee teams op hun boten en vertrekken ze naar hun eigen bountyeilanden. Klaar voor het avontuur.